Útvarpstíðindi - 07.04.1941, Blaðsíða 15

Tónskáldakvöld. 26. april.
Björgvin Guðmundsson
Næsta tónskáldakvöld útvarpsins
verður helgað Björgvin Guðmunds-
syni á fimmtugsafmæli hans þann 26.
apríl næstk. Björgvin er fyrir löngu
þjóðkunnur sem tónskáld. Hafa mörg
lög hans náð hylli alþjóðar, og eru
þessi kunnust: „Nú legg ég augun
aftur“, „f rökkur ró“, „fslands lag“
og „Þey, þey og ró, ró“.
BLINDA KONAN
Framh. af bls. 379.
að ég hafi leikið um of, þetta hlut-
verk mitt var ekki við hæfi.
Það var auðfundið, að bóndi minn
fór að verða órólegur. Hann spurði,
hve lengi bróðir minn hefði hugsað
sér að dveljast hér. Að lokum varð
óþolinmæði hans svo áberandi, að
bróðir minn gat ekki annað gert en
tygja sig til ferðar. Áður en hann
fór, lagði hann hönd sina á höfuð
mér og hélt henni þar stundarkorn.
Ég fann, að hönd hans titraði og tár
Björgvin er Vopnfirðingur að ætt
og uppruna, fluttist tvítugur að aldri
til Vesturheims og dvaldi þar í álfu
um tuttugu ára skeið (frá 1911 til
1931). Vestan hafs brauzt hann til
mennta og lagði einkum stund á tón-
list, en í þá átt hafði hugur hans
stefnt frá barnæsku. Landar hans í
Ameríku veittu tónlistargáfum hans
athygli og styrktu hann til náms á
„The Royal College of Music“ í Lon-
don. Hlaut hann þar lofsamlegan
vitnisburð og hvarf að námi loknu
aftur til Ameríku. Eftir frama þenn-
an hóf hann tónlistarstarfsemi meðal
Vestur-íslendinga, gerðist kirkju-
organleikari og stjórnaði stórum
karlakór í Winnipeg.
Árið 1931 fluttist Björgvin til Is-
lands. Settist hann að á Akureyri og
gerðist söngkennari við Menntaskól-
ann og barnaskólann þar í bænum.
Björgvin hefur samið mörg stór tón-
verk. Má af þeim nefna: „íslands
þúsund ár“ (Alþingishátíðarkant-
ata), „Strengleikar" og „Friður á
jörðu“.
Nýlega hefur Björgvin samið leik-
inn „Skrúðbóndinn“. Er hann sýnd-
ur í leikhúsi Akureyrar um þessar
mundir.
hrundu honum af hvörmum, er hann
gaf mér blessun sína.
Ég minnist þess, að það var eitt
kvöld í apríl, og það var markaðs-
dagur. Fólk, sem komið hafði til bæj-
arins til að vera á markaðinum, hélt
nú aftur heim til sín. Það lá óveð-
ur í loítinu; og maður fann greini-
lega anganina af yotri jörðinni og
það var raki í þeynum. Ég hef aldrei
lampann tendraðan í svefnherbergi
mínu, þegar ég er einsömul, svo að
ekki kvikni í klæðunum mínum eða
hljótist önnur slys af. Ég sat á gólf-
ÚTVARPSTÍÐINDI
383