Útvarpstíðindi - 20.11.1944, Blaðsíða 8

JÓN NORÐFJÖRÐ. frh. af bls. 140.
ur og las upp, — en ég hef fundið
það ljóslega með hverju ári, að mér
lætur betur hinn alvarlegi tónn í veiga-
meiri hlutverkum, — þá dóma hef
ég einnig fundið utan að mér. Svo
gekk þetta svona sinn gang, ég hélt
áfram að leika og tók að setja leikrit
á svið hjá Leikfélagi Akureyrar, en
stundaði mitt starf í bæjarskrifstofu
Akureyrar. Þar hef ég nú verið starfs-
maður í 23 ár og átt húsbændur, sem
ég er þakklátur. Þeir hafa skilið mig
og veitt mér mikilsverð tækifæri á
sviði leiklistarinnar. Árið 1936—37
fékk ég frí frá störfum til utanfarar
og nú hef ég aftur fengið orlof til þess
að dvelja vetrarlangt í Hafnarfirði, og
get horfið til stöðu minnar með vor-
inu.
— Hvað svo frá utanförinni ?
— Það var Jón Sveinbjörnsson kon-
ungsritari, sem útvegaði mér vist við
Konunglega leikhúsið haustið 1936.
Ég hafði ómetanlegt gagn af dvölinni
þar, kynntist leikstjórn og leikurum.
Þar var þá Lárus Pálsson að ljúka
námi, en hann var talinn einn af beztu
nemendum skólans. Sumarið 1937 fór
ég til Svíþjóðar fyrir atbeina Arthurs
Wielands, leikara og skálds, er var
hér heima um tíma og lék í ”Lilleom“
í Reykjavík. Ég fór til Gautaborgar og
lék í sögulegri sýningu á ”Gauta-
borgarvikunni” svokölluðu. Það er
nokkurskonar auglýsingavika fyrir
borgina og öllu tjaldað, sem til er, til
þess að sýna menningu borgarinnar,
sögu hennar, iðnað, verzlun og fram-
farir. — Nú, þegar heim kom, fannst
mér, að ég hefði nokkrar skyldur á
herðum fyrir það, sem ég hafði not-
ið, og tók nú að kenna framsögn, sam-
hliða leikstarfseminni og hefi fengið
ríkisstyrk til kennslunnar. — Ég er
alltaf að læra, og hér heima á ég
tveimur leikstjórum mest að þakka,
þeim Ágúst Kvaran og Haraldi Björns-
syni, — og þá ekki sízt móður minni.
Móðir Jóns er Álfheiður Einarsdótt-
144
ÓT V ARPSTÍÐINDI