Starfsmannablað Reykjavíkur - 01.07.1938, Qupperneq 24

16
STARFSMANNABLAÐ REYKJAVlKUR
Su ma rbú staði r.
Eftir Lárus Sigurbjörnsson.
Þegar sólin skín upp á hvern dag, er
það ekki nema eðlilegt, að hugurinn
dvelji við sólheitar lyngbrekkur og gró-
anda sumarsins, en hvarfli frá skrif-
stofu- og göturyki. Þeir, sem eru svo
heppnir að eiga eða hafa á leigu sumar-
bústaði í námunda við borgina, vita
gerzt hvílíkur feikna munur er á allri
líðan og lífi í borginni og utan hennar
á sumrin. Og börnin okkar eru fljót að
finna þennan mismun.
Nú er það svo, að fæstir starfsmenn
bæjarins eru svo efnum búnir, að þeir
eigi sumarbústaði utan bæjarins, og þó
þeir vildu koma sér upp slíkum bústöð-
um, þá er það bæði erfitt og dýrt fyrir
hvern einstakan og vandfundnir hent-
ugir staðir fyrir bústaðina. En starfs-
menn bæjarins unna engu síður frjálsu
útilífi á sumrin en aðrir menn, og myndu
vilja leggja mikið í sölurnar til að geta
notið sólar og sumars í sem fyllstum
mæli.
Til þess nú að hjálpa þeim starfs-
mönnum bæjarins, sem hug hefðu á að
eignast sumarbústaði í námunda við
bæinn, en ekki hafa tök á að ráðast í
slíkt upp á eigin spýtur, hefur mér dott-
ið í hug, að Starfsmannafélagið tæki
málið á dagskrá og beitti sér fyrir
stofnun byggingarfélags sumarbústaða
starfsmanna bæjarins. Byggingarfélag-
ið starfaði síðan með tillögum, afborg-
unum af kaupverði bústaðanna, lánsfé
og styrkjum, ef fengjust. Nánari til-
högun hef ég hugsað mér þannig:
Starfsmannafélagið leitaði til bæjar-
stjórnar um landrými fyrir 40—50 sum-
arbústaði, þar sem hverjum bústað
fylgdi a. m. k. 1 hektari lands. Svo stóra
spildu er vart hægt að fá innan bæjar-
takmarkanna, nema ef vera skyldi á
Elliðaárbökkum í norðurhlíð Vatnsenda-
hæðarinnar. En ef starfsmenn bæjarins
vilja mikið á sig leggja þessu máli til
framgangs, má það ekki minna vera en
bærinn hjálpi þeim eins og öðrum borg-
urum, sem eignast hafa stórar spildur
að erfðafestu, af keyptu bæjarlandi.
Bæjarlandið er enn of lítið og næstu
kaup bæjarins ættu þá að miðast að
einhverju leyti við þarfir byggingarfé-
lags starfsmannanna. Þá er enn fyrir
hendi sá möguleiki, að bærinn sjái sér
fært að láta byggingarfélaginu eftir
landsspildu úr Gufunesinu, sem er eign
bæjarins, og er þá sérstaklega ástæða
til að hafa augstað á Knútskoti og landi
þar umhverfis niður að Elliðaárvogi.
Það er meðmæli með þessum stað, að
þar er hægt að ná rafmagni til eldun-
ar og upphitunar í alla bústaðina frá
línunni til stuttbylgjustöðvarinnar. —
Mjög hægt og fljótlegt er að komast
úr bænum með strætisvagni að Kleppi