Bankablaðið - 01.07.1935, Qupperneq 8

8
BANKABLAÐIÐ
Mót verzlunar- og bankamanna á Norðurlöndum.
Allt of litla athygli hafa ísl. banka-
menn yfirleitt veitt mótum þeim fyrir
verzlunar- og bankamenn, er norrænu
félögin hafa haldið nú um skeið.
Með því að sækja mótin hefir þátt-
takendum gefizt kostur á ódýrari
skemmtiferð en annars er völ á.
En það, sem er þó aðalatriðið er, að
þeir, sem mótin sækja, eiga kost á að
kynnast mönnum frá öllum stærstu
inu, að börn í ómegð, sem misst hafa
einnig móður sína, skuli ekki fá nema
hinn óverulega barnastyrk og standa
þannig miklu ver að vígi, en ef móðirin
væri á lífi.
4. Loks er það óheppilegt, að maður,
sem fer úr þjónustu bankans, skuli ekki
geta tryggt sér áfram, gegn sömu
greiðslu úr eigin vasa, þann sama rétt
handa konu sinni og börnum, sem hann
hafði. Þetta verður sérstaklega tilfinn-
anlegt, ef hann er orðinn svo gamall, að
trygging er orðin mjög dýr, eða fæst ef
til vill ekki vegna heilsubrests.
tJr þessu öllu má bæta með því að
hætta við ekkjusjóðsfyrirkomulagið og
taka upp í staðinn almennar dánarbæt-
ur. Þá leið er hægt að fara, þegar trygg-
ing er fengin fyrir því, að sjóðurinn geti
fengið haganlega endurtryggingu á dán-
arbótahættunni, en annars væri það vit-
anlega ekki hægt, eins og þegar hefir
verið skýrt. Áhættuna af eftirlaununum
getur sjóðurinn hinsvegar borið óendur-
tryggða.
Mér hefir reiknazt svo til, að af þeim
6 % af launafúlgu starfsmanna, sem
sjóðurinn fær árlega í iðgjöld, fari
3% % í iðgjöld eftirlaunasjóðsins, en
bankastofnunum á Norðurlöndum, og
jafnframt að fá fræðslu um allt hið
merkasta á sviði viðskipta og fjármála
hjá þjóð þeirri, er heimsótt er.
Bókvitið eitt verður ekki látið í ask-
ana, og þurr og strembin fræðsla mundi
fæla menn frá að sækja mótin, en því
hefir ætíð verið svo vel fyrirkomið, að
skipzt hefir á fræðsla og skemmtanir.
Þegar fyrirlestrunum á hverjum degi
214 C/L í iðgjöld fyrir ekkju- og barna-
styrki. Ef fallizt verður á tillögu mína,
að taka upp almennar dánarbætur í stað
ekkju- og barnastyrkja, má því verja
til dánarbótaiðgjaldanna því, sem áður
fór til ekkju- og barnastyrkjanna, eða
2%c/ af laununum. Þessar dánarbætur
greiðast við dauða hvers starfsmanns,
hvort sem hann lætur eftir sig ekkju
eða ekki.
Spurningin verður því víst sú, hversu
háar dánarbætur fáist fyrir þessa upp-
hæð. Þar kemur það sama fram eins og
við eftirlaunin, að það fer nokkuð eftir
því, á hvaða aldri starfsmaður var ,þeg-
ar hann kom í bankann. Þeir, sem voru
33 ára, eða yngri, geta fangið dánarbæt-
ur, sem nema eins árs launum eða meiru,
en þeir, sem voru eldri, ná ekki alveg
eins árs launum. Aftur á móti hefir
starfstíminn ekki áhrif á dánarbótaupp-
hæðina, svo að sá stóri kostur fylgir
fyrirkomulaginu, að erfingjar, t. d. eft-
irlifandi ekkja og börn, eru fulltryggð
strax frá því er starfsmaðurinn varð
sjóðfélagi, en þurfa ekki að bíða í 10
ár, þangað til réttindi þeirra byrja.
Brynj. Stefánsson".