Jazzblaðið - 01.02.1948, Síða 15
SVARGREIN
Jón Wóti
í nóvemberhefti tímaritsins Jazz víkur
Svavar Gests nokkrum orðum að greinar-
korni sem ég ritaði í Landnemann í haust,
en þar fullyrti ég, að negrar léku jazz
betur en hvítir menn. Sagði ég einnig í
sömu grein að margir hvítir Bandaríkja-
menn hefðu að vísu lært, af negrum, að
leika ágætan jazz, betri en hvítir menn af
öðrum þjóðum, vegna náinna kynna af
negrum og músik þeirra.
f grein sinni segist S.G. álíta að jazz-
inn sé engum sérstökum í blóð borinn,
heldur fari það eftir lifnaðarháttum og
öðrum aðstæðum hvað menn taka sér fyrir
hendur er þeir komast á legg. Eg viður-
kenni að flestir heilbrigðir menn gætu með
nokkurnveginn áþekkum árangri lagt fyrir
sig skurðgröft, steypuvinnu, vélritun, mat-
reiðslu, lögfræði og læknisstörf, en um list
er öðru máli að gegna, þar koma til greina
sérgáfur, sem mönnum eru í blóð bornar.
Sumum hvíturn mönnum er það gefið að
geta leikið góðan jazz, en miklu fleiri eru
þó hinir sem hafa reynt það árangurslaust
árum saman, og þurfum við ekki að líta
lengi í kringum okkur til að finna þá.
Aftur á móti hef ég aldrei heyrt getið um
negra, sem fengizt hafi lengi við jazzleik
án árangurs.
S. G. segist ekki álíta að hvítir menn
leiki jazz betur en negrar, heldur séu þeir
svipaðir að gæðum, og máli sínu til stuðn-
ings bendir hann á Esquire-kosningarnar,
þar voru fimm kosnir af hvorum lit. f
Metronome og Downbeat sigra hvítir aftur
á móti glæsilega. S. G. viðurkennir að þetta
sanni ekki að hvítir leiki jazzinn betur og
er ég á sama máli. Það eru ekki mörg ár
síðan Guy Lombardo var meðal hinni hæstu
í kosningum Downbeats, Ellington var þá
nr. 33.
Aftur á móti má benda á að Goodman
hefur oftast látið Henderson, M. Lou
Williams, Jimmy Mundy og aðra negra
raddsetja fyrir hljómsveit sína. Ef Good-
man væri spurður: Hversvegna? Mundi
hann vafalaust svara: Þeir eru betri.
Tommy Dorsey lætur Sy Oliver raddsetja,
Juan Tizol skrifar fyrir Harry James o.
s. frv. Hvítu raddsetjararnir hafa yfir-
leitt lært allt sitt af negrum, það hafa
hljóðfæraleikararnir einnig gert, og ég veit
að S. G. viðurkennir það að athuguðu máli.
Um hitt má svo endalaust deila hvor leiki
betur jazz, Lawrence Brown eða Bill Harr-
is, Pettiford eða Jackson, Hawkins eða
Venturo, en hefði ég verið dómari hjá
Esquire þá hefðu mínir menn allir verið
svartir.
Eg vil taka það fram að ég hef aldrei
komið til Bandaríkjanna og þekki jazzinn
því ekki nema af plötum.
Svo vildi ég biðja S. G. að hugleiða
hvernig jazzinn væri í dag, ef negrarnir
hefðu aldrei verið fluttir til Bandaríkj-
anna.
Jón Múli.
S. G. mun svara í næsta blaði.
jfazdfaíií 15