Jazzblaðið - 01.07.1948, Blaðsíða 17

Cozy Cole trommuleikari er með fyrir-
taks smáhljómsveit. Með honum eru Jack
Lesberg á bassa, Sandford Gold á píanó
°fí Buck Clayton (áður með Count Basie)
á trompet.
Walter Yoder hætti á bassa hjá Woody
Herman og gerðist framkvæmdarstjóri
áljómsveitarinnar. Við sæti hans tók Harry
Babasin, sem lék m. a. hjá Goodman. Þið,
sem ekki kannist við trompetleikarann
Hrnie Royal, sem er hjá Herman skuluð
hlusta á trompetinn á plötunni „Flying
Home“ með Lionel Hampton hljómsveitinni.
Iving Cole, sem nýlega skildi við eigin-
honuna hefur nú gift sig aftur. Sú út-
valda heitir Marie Ellington, samt ekki
•'eitt skyld i )uke Ellington. (Hún söng
feyndar með hljómsveit hans fyrir nokkr-
um árum).
Clark Terry, sem ritað var um í greinar-
flokknum „Upprennandi jazz-stjörnur“ í
þriðja tölubl. þessa blaðs, er farinn að
leika með Count Basie. Shadow Wilson tók
við af trommuleikaranum Jo Jones í sömu
hljómsveit. Trombóiileikarinn Dicky Wells,
sem einnig leikur hjá Basie, er nýbyrjaður
uð leika aftur eftir minni háttar' veikindi.
Hljómsveitin hefur verið í hljómleikaför
undanfarið og lék m. a. í Carnegie Hall
í New York.
Margie Hyams, stúlkan, sem lék á vibra-
fón hjá Woody Herman hér áður fyrr, er
um þessar mundir með eigið tríó. Með henni
eru Mundell Lowe á guitar, hann lék áður
Kiá Ray McKinley og er einn af fremstu
kuitaristum Bandaríkjanna. Clyde Lom-
^ardi, sem var með Lennie Tristano, lék
hjá Margie á bassa en er nú hættur og
tók Lee Hulbert við af honum.
Chubby Jackson er fyrir nokkru kominn
úr hljómleikaferð frá Svíþjóð. í viðtali við
eitt músikblaðanna, eftir að hann kom heim
sagði hann frá eftirfarandi: „Ég spurði
sænskan jazzleikara um álit hans á Dixie-
land-jazz og hann svaraði". „Hann er allt
°f gamall, og ég of ungur til að leggja
*uig niður við þessa tegund tónlistar". Ég
spurði hann þá, hvort hann bæri ekki virð-
ingu fyrir henni og sagði hann þá“.
„Chubby, ég ber virðingu fyrir afa mín-
um, en mig langar ekki til að leika mér
við hann“.
Craeme Bell hljómsveitin frá Ástraliu
hefur undanfarna mánuði ferðast um
Evrópu og leikið í flestum stórborganna
við miklar vinsældir. — George Webb er
með Dixieland hljómsveit í Englandi, sem
er sú bezta í þeim stíl þar. Humprey Lyttel-
ton, sem lék á trompet hjá Webb, hefur ný-
lega stofnað eigin hljómsveit. — Staðið
hefur til að brezkar hljómsveitir færu i
verkfall við BBC, því kaup það sem þeim
er greitt fyrir að leika í útvarpið er sví-
virðilega lágt.
Rex Stewart er nú kominn með hljóm-
sveit sína heim úr hljómleikaferð um
Evrópu. í Frakklandi varð lítilsháttar
breyting á henni, klarinetleikarinn Barney
Bigard, sem lék með Louis Armstrong, tók
sæti altó-sax leikarans John Harris, en hann
hætti eftir að Rex hafði sektað hann um
fimm dollara fyrir að koma of seint á
æfingu. Söngkonan Honey Johnson yai' svo
rekin þegar hún fór fram á kauphækkun
við Rex, fyrir hönd hljómsveitarinnar. Ted
Cury, sem einnig var hjá Armstrong tók
við trommuleikarastöðunni hjá Rex. Undir
fyrirsögninni „Molar“ (heppilegra orð var
ekki til) í nýútkomnu blaði hér er nefnist
„Musica“ (Tage Ammendrup er ritstjór-
inn), ræðir Tage lítilsháttar um Stewart
og utan úr auðninni kemur hann svo allt
í einu að því að ég sé bara ekkert hrifinn
af Stewart, og' hefur eftir mér að ég hafi
sagt hann ómögulegan, meira að segja, al-
veg ómögulegan. Þetta kveðst hann hafa
úr greinarkorni, sem birtist í Jazzblaðinu
fyrir nokkru, en þar sagði ég að Stewart
væri ekki neinn stórkostlegur snillingur,
en það er kannski að vera alveg ómögu-
legur. Ég biðst afsökunar, herra Ammen-
drup. í sambandi við þau fáu orð, sem Tage
lét falla um Evrópiska jazzgagnrýnandann
Hugues Panasie, langar mig að geta þess,
að þær bækur, sem hann hefur ritað um
jazz, eru af bandarískum jazzgagnrýnend-
um og jazzleikurum, sagðar það vitlausasta,
fiazzlLM 17