Jazzblaðið - 01.06.1950, Blaðsíða 23

OR ýmsum áttum
Framh. af bls. 6.
all. Það fer litlum sögum af lionum fyrr
en liann byrjaði að leika útsetningar
eftir George Handy fyrir rúmlega fimm
árum. Áður hafði hann stjórnað lélegri
danshljómsveit í mörg ár í Chicago. —
Þegar hljómsveitin byrjaði að leilca út-
setningar Handy, eins o gáður getur, fór
hún að velcja eftirtekt og frá 19i5—A-7
var hún ein af fremstu hljómsveitum
Bandarílcjanna. Stíll sá, er liljómsveitin
lélc var eklci ósvipaður Kenton stílnum,
en nálgaðist þó oft og tíðum verk lclass-
íslcra nútíma tónslcálda. Boyd giftist
sönglconu hljómsveitarinnar Ginne Po-
well fyrir þremur árum. í seinni tíð
hefur lítið heyrzt um Boyd og er senni-
legt að hann sé liættur með stóra liljóm-
sveit. Hann leikur á allar gerðir saxó-
fóna. Mynd af Boyd (og píanóleikaran-
um Erol Garner, sem beðið var um í
síðasta hefti) er á myndasíðunni.
ART HODES
Framh. af bls. 17.
Þegar Louis Armstrong var á toppinum
fyrir 1930 voru það aðdáendur hans úr
hópi hljóðfæraleikaranna, sem keyptu
plötur hans.
í þeim, sem ég ekki hafði tækifæri til
að heyra persónulega, heyrði ég á plöt-
um. Ég líkti aldrei eftir neinum, ég að-
eins hlustaði og ég pýndi mig aldreí til
að hlusta. Seinna meir, þegar ég settist
við hljóðfærið, kom þetta allt ósjálfrátt.,
Það sem ég hafði lært af öðrum og það
sem ég hafði sjálfur að segja. Ég hafði
Þi'oskað og fengið persónuleik í leik
minn.
I New York var vissulega hægt að
gera eitthvað fyrir jazzinn. Ég kynnt-
ist fólki, sem ekki var músíkantar en
elskaði jazz og vann að viðgangi hans
af lífi og sál. Ástæðan fyrir því að ég
yfirgaf Chicago og flutti til New York
er sú, að hér átti ég auðveldara með að
fullkomna ætlunarverk mitt. Það var
oft og tíðum erfitt. Ég lék hvar sem
var svo lengi sem ég mátti leika það
sem ég helzt kaus.
Fólk skilur ekki jazz af því að það
hefur ekki hlustað á hann.
LENNIE TRISTANO
Framli. af bls. 9.
þess að Lennie Tristano fengi þá viður-
kenningu, sem honum bar, — að eftir
var honum tekið sem jazz-snillingi, ekki
aðeins af kunningjum hans í Chicago,
heldur jazzleikurum og áhugamönnum
um heim allan. Þegar plata þessi kom
út, sem var seint á árinu 1946, man
ég, að ritstjórar Metronome fundu ekki
nógu fjölskrúðug orð í hinni fjölyi'tu
ensku tungu til að hæla henni, og til að
bæta það upp, létu þeir prenta það, sem
þeir höfðu að segja, sem var sko alls
ekkert slor, þeir létu prenta það með
feitasta letrinu, sem völ var á.
SVÖR VIÐ SPURNINGUM
Á BLS 19.
Svörin viá öll finna í efni síðasta heft-
is, en þau eru sem hér segir:
1. Joe Comfort.
2. Altó-saxófónn, sænskur.
3. Klarinet.
4. Söngkona og píanóleikari.
5. Kathleen Stobart.
6. Ásmundur Guðjónsson.
7. Svissneskur.
8. Chicago.
L-.dLU 23