Jazzblaðið - 01.02.1951, Side 19

ar á skemmtilegan hátt nokkra tón-
listarlega pretti. Og platan Marsh-
Mallow (alias Cherokee), þar sem
rhythmaleikararnir virðast ranka dá-
lítið við af dvalanum, og sýna bærilegan
samleik. Á henni leikur Konitz af því
hugmyndaflugi og þeirri snilli, sem bezt
má verða. Og á Tautology túlkar hann
tilfinningar sínar með þeim leik, er
honum virðist eðlilegastur. Á plötunni
Sound Lee færist hann enn lengra inn
á hina nýju braut og leikur rólega, í
óþvingaðra andrúmslofti en áður,. einn
sinn bezta einleik.
MEÐ MILES DAVIS
En þó jafnast ekkert á við það, sem
Konitz hefur gert í hinni miklu hljóm-
sveit Miles Davis, þar sem hann erfiðis-
laust skapar geysilegt „swing“ með ör-
uggum stuðningi samtaka rhythma-
leikara. Hinn kaldi leikur hans fellur
einkennilega vel saman við leik Miles
Davis, og tónar beggja eru jafn áþekkir
og kæmu þeir úr sama barka. Á plöt-
unni Move (Capitol) leikur Konitz
langan einleik (32 takta), ómengaðan
og mjög hugmyndaríkan, með þeim
glæsileik, er einkennir Benny Garter
(en náttúrlega í allt öðrum stíl en
Benny mundi hafa gert). „Millikaflann“
í einleiknum er þó hægt að heimfæra
til vissra „cadenza" hjá J. S. Bach.
Á Israel leikur Konitz tvo tólf takta
kórusa. Leikur hans er mjög frumlegur,
og hefur hann fengið mikið lof annarra
hljóðfæraleikara fyrir þetta lag, jafn-
vel hafa margir reynt að tileinka sér
stíl þann, er þar kemur fram. Budo er
ágæt plata. Konitz leikur þar sérstæðan
einleik. En við að hlusta á einleik Konitz
á plötunni S’il vous plait verður manni
ósjálfrátt á að detta í hug leikur Charlie
Parkers á East of the Sun. Þó vantar
hita í leik Konitz og einnig er leikur
hans lausari í reipunum en leikur
Parkers, en að öðru leyti virðist manni
Konitz vera á þessari plötu algera undir
áhrifum Parkers.
CODA
En það er náttúrlega alltaf hægt að
dæma menn fyrir verk þeirra og segja
sem svo: Þetta er gott, en þetta ekki.
Og hjá Konitz, eins og hjá öllum öðrum,
finnast vissulega gallar. En þrátt fyrir
það er þó hægt að fullyrða, að í Lee
\
Konitz býr það, sem hiklaust hefur hann
jafnfætis mörgum hinum beztu svörtu
altó-leikurum, t. d. Sonny Stitt og Ernie
Henry, og ef til vill — sjálfum Charlie
Parker.
*
Utsölumenn óskast
i
Útgefendur blaðsins hafa hug á að fá
nokkra áhugasama jazzunnendur í kaup-
stöðmn og bæjuvi úti á landi sem út-.
sölumenn blaðsins.
Starf þeirra er aðallega fólgið í því,
að lcoma blaðinu til áskrifenda og að
annast innheimtu árgjalda.
Þeir sem liefðu liug á þessu og óska
eftir nánari upplýsingum skrifi hið
fyrsta til blaðsins. Til að lcoma í veg
fyrir misskilning, skal. það stYax tekið
fram, að starf þetta yrði að vinnast í
sjálfboðaliðsvinnu. Fyrst um sinn er
eklci hxgt að greiða neitt fyrir það, og
ekki fyrr en í Ijós kemur, að áskrifend-
um að blaðinu hefur fjölgað það mikið,
að starfsemi þess getur orðið víðtækari.
#a*MaU 19