Musica - 01.04.1948, Qupperneq 4

„Músikóhuginn sízt minni hér en
annars staðar",
„Tónlistarsmekkur hefur þroskazt og tónlistaráhugi
hefur farið sívaxandi á seinni árabilum," sagði hinn
víðkunni tónlistarmaður og tónskáld, Páll Isólfsson,
er tíðindamaður „Musica“ átti tal við hann fyrir
skömmu.
„Músíkgleði og áhugi er sízt minni 'hér á landi en
í öðrum ’löndum," sagði Páll enn fremur, „en hæpið
er að 'hægt sé beinlínis að líkja tónlistará'huga hér við
þá músíkhneigð, sem vart verður hjá sumum stór-
þjóðum, sökum þess að hjá þeim er tónlistin orðin
nauðsyn álíka og matur og drykkur. En til þess að
músíkáhugi verði þannig, þurfa menn helzt að alast
upp við tónlist frá blautu barnsbeini. Og meðal smærri
þjóða, þar sem ekki er eins mikill fjöldi tónlistar-
manna, og þá sérstak'lega ekki fyrsta flokks 'hljóm-
sveita, á fólk óhægara með að fá tæki'færi til að hlusta
á lifandi, æðri tónlist og njóta hennar fullkomlega. A
seinni tímum hefur Iþó útvarpið haft afar mikil áhrif
til bóta í þessu efni.“
Þar sem Páll ha'fði minnzt á útvarpið, kom mér í
hug, að lesendum þessa rits, einkum þeim yngri, gæti
leikið 'hugur á að heyra hans álit á einhverju í sam-
bandi við tón'listarþætti útvarpsins, eins og t. d. óska-
lagaþáttinn og jazzþáttinn; svo og viðvíkjandi þeirri
skoðun, sem ýmsir virðast hafa, að smekkur fyrir
dansmúsík og sígilda eða klassíska músík geti ekki
farið saman með góðu móti.
„Eg held,“ segir Páll, „að tónlistarunnandi eða
iðkandi eigi að geta haft góðan smekk fyrir hvoru-
tveggja sér að skaðlausu að því, er klassíska músík
snertir. Sjálfur 'hef ég gaman af ýmsum jazz- og dans-
lögum. En ég geri eindregið þá kröfu, að dansmúsík
sé smekkleg og vel leikin, og að hljóðfæráleikarar,
sem iðka þá tónlist aðallega, séu góðir „músíkerar“,
sem kunni sitt verk til hlítar. Það er margt gott og
eftirtektarvert í sambandi við dansmúsík og vanda-
samt að leika 'hana smekklega og vel. Og viðvíkjandi
þessu vil ég geta þess, að mér finnst margir jazzleik-
arar hér virðast taka sér starfið öf létt, eins og það sé
í rauninni ekki svo erfitt, að þörf sé á að leggja hart
að sér við það, og þar af leiðandi er dansmúsík ekki
segir dr. PÁLL ÍSÓLFSSON.
ávallt eins vönduð í meðferð 'hér og skyldi. Eiginlega
eru flest danslög tákn hvers tíma að vissu leyti, og
klassískri tón'Iist virðist ekki stafa hætta af þeim, þar
sem hún er „klassísk“ og lifir lengi, þrátt fyrir ýms
utanaðkomandi áhrif, svo sem reynslan hefur sýnt.
Meginþorri danslaga á sér ekki 'langa ævi. Mörg þeirra
geta þó orðið langlíf, og meðal þeirra eru sum, sem
kölluð hafa verið klassísk, eins og t. d. Straussvals-
arnir.“
„Eg 'hygg, að árásir ýmsra manna á jazz- og dans-
músík, vegna þess að tónlistarsmekkvísi fólks og klass-
ískri músík sé misboðið með og stafi hætta af þess
konar músík, séu með öllu ástæðulausar. Góður „klass-
iker“ getur haft ánægju af og smekk fyrir góða og
vel leikna dansmúsík, eins og reynslan héfur fært
sönnur á, án þess að það hafi háft á'hrif á klassískan
tónlistarsmekk hans. Dansmúsík er sjálfsagt nauðsyn-
leg og cSþarft að amast við henni um df, en auðvitað
þarf 'hver og einn að vera vandur í valinu í því efni
sem öðru.“
„Og hvað segið þér svo, Páll, um óska'lagaþáttinn ?“
„Hann virðist vera mjög vinsæll. Þó að ég annist
hann ekki, því það gerir Jón Þórarinsson, hef ég
orðið þess áskynja, að honum berst svo mikill fjöldi
bréfa, að varla er mögulegt að verða við ö'llum ósk-
unum á stuttum tíma. Gefur það sannarlega, á með-
al annars, til kynna, að hér ríki mikili áhugi fvrir
tónlist. Auk þess bera margar óskirnar, sem fram
koma í þeim þætti, vott um góðan tónlistarsmekk,
og einnig kunnugleik í músík.“
„Góður tónlistarskóli og góð kennsla hefur auðvitað
mikil áhrif til eflingar tónlistatþroska, er ekki svo?“
„JÚ, sannarlega. Meðal annars þess vegna er nauð-
synlegt að hlúa að tónlistarkennslu eins og unnt er.
Nú loks höfum við getað bætt úr brýnustu húsnæðis-
þörf okkar rneð tónlistarskólann, með því að kaupa
'húsið Þrúövang, og mun sú ráðstöfun vafalaust hafa
4 MUSICA