Útvarpstíðindi - 12.01.1948, Blaðsíða 12

12
ÚTVARPSTÍÐINDI
1
en í sveitunum. Þár eru dansskemmt-
anir um hverja hélgi, a. m. k. í stærri
bæjunum, og í Reykjavík er dansað á
mörgum stöðum um hverja helgi. Aftur
á. rrjótj er,u skemmtanir mjög fátíðar í
sveituiu- og oft kemur fyrir að dansað
er aðeins einu sinni. í mánuði. Finnst
mér þvjí sanngjarnt að hið fáa æskufólk,
spm enn hefur ekki yfirgefið dreyfbýliö
fái fjörug danslög um helgar. En það
er tæplega hægt að segja, að danslögin
séu. f jörug i útvarpinu okkar, því miður.
Mikill meirihluti danslaganna er djass-
inn. Það. gry víst mjög skiptar skoðanir
um ágæti hans, en ég held að óhætt sé
að fullyröa, að sygitaæskan kjósi frek-.
ar fjörug, og þróttmikil lög, heldur en,
djassinn, sem oft er ,svo leiðinlegur og
líkist of,t svo hræðilegu væli, að raun
er á .að.hlusta. Það getur beinlínis kom-
ið fplki í slæmt skap við aö sitja 2 tíma
og hlusta á dapslög, og fá ekki nema
sárafá lög, sem gaman er að hlusta á.
Það er ekki hægt að skrúfa fyrir vegna
þess að þessum góðu lögum er skotið
hingað og þangað. inn á milli djassins.
Auð.vitað vil ég ekki segja, að öll djass-
lög séu leiðinleg,' sum eru hreint ekki
sem verst, Einnig má benda á það, að
á sveitaskemmtunum er h,armonikan
aðalhljóðfærið, og sveitafólki finnst yf-
irleitt gaman að harmonikuleik. Það er
því líklegt,. að hlustendur ,úr dreyfbýl-
inu yrðu því fegnir ef harmonikan kæmi
oftar, fram í danslögunum. Það eru á-
kveðin tilmæli priín til þeirra er velja
danslögin, jað íjörug, skemmt'ileg og
þróttmikil lög verði leikin í fyrra helm-
ingi hvers óanslagatíma, en djassinn
má veina í hinum síðari. Einnig eru það
tilmæli mín, að innlend danshljóm-
sveit leiki annanhvern laugardag í hálf-
tima þegar. eftir síðari fréttir. Ég vona
að.þetta vepði tekjð.til athugunar.
Um útVárþssögur vil ég taka þetta
fram: Þær þurfa að vera spennandi og
skemriitilégár, svo að hlustendur fái á-
huga á þeim. Mikið veltur líka á því,
að vel sé lesiö. Ekki mega þær vera
mjög Iangar,: nema um skemmtilega og
viðburðamikla 'sögu sé að ræða. Undir
engum kringumstæðum má leggja þenn-
an þátt niður. Það er, uppástunga mín
að lesin verðiu-yetur saga, sern heitir
Aðalhpiður. Þessí saga er gömul, og
hygg ég að márgir hati lésið hána, en
þi átt fyrir það geri ég ráð fyrir, að þeir
sömu hefðu gáman -af að héyra. hana í
útvarp. Æskilegt v.æri að Helgi Hjörvar
lá;si söguna. Það eru tilmæli mín áð
þingmenn skiptist á um að lesa þing-
fréttir, það ætti ekki að auka störf
þeirra til muna. Það gleður mjg að þátt-
urinn „Lög og létt hjal,“ er ,að yakna
af dvalanum. En hann er á mjög óhent-
ugum tíma. Er ekki hægt að hafa hann
ó þriðjudögum, eins- og áður? Ég vona
að þátturinn verði framvegis á þriðju-
dögum, vegna þess að ég get aldrei
hlustað á fimmtudagskvöldum vegna
vinnu minnar. Einnig væri athugandi
að hafa fréttirnar fyir á deginum, t. d.
kl, 5—6. Yfirleitt er óheppilegt að út-
varpa eftir kl. 10, fyrst og fremst vegna
þess, að þá er kominn háttatími í sveit-'
um. ,Að lokum vil ég benda á það, að
óviðpigandi er að leika þjóðsönginn í
dagskrárlok. Heyrt hef ég að hann ætti
að lejka við þátíðleg fækifæri, en mér
finnst ekkert hátíðlegt við dagskrána.
Mætti ekki, leika eitthvert annað lag í
dagskrárlok."
FRÉTTIRNAR A
SPURST FYRIR UM LAG
Úr Borgarfirðj er skrifað: „Eitt að-
alerindi, sem útvarpið á til hlustenda,
er að segja þeim fréttir. Mer firinst sjálf-
sagt að hafa fréttatíma svo ríflegan, að
ekki þúrfi að láta fréttir bíða seinni
fréttátíma. Ef afgangur verður af þeim
tíma, sem fréttum er ætlaður er auð-
velt að grípa til grammofonsins. Til er
lag eftir Sveinbjörn Sveinbjörnsson,
s,em heitir Míranda. Ég gæti trúað því,
að aldrei hafi það heyrst í útvarpinu.
Vrl’ ég því skora á útvarpið að láta það
nú koma og helzt oftar en einu sinni.“
ALÞÝÐA!—
HVAÐERÞAÐ’
Úr Borgariirði er skrifað: „Það ep
oft í Ríkisútvarpinu, íslerizka og víðar