Árdís - 01.01.1958, Side 25

Árdís - 01.01.1958, Side 25
Ársrit Bandalags lúterskra kvenna 23 Menntaskólinn í Reykjavík Efíir ungfrú Guðríði Erlendsdótiur Menntaskólinn í Reykjavík er langelzta menntastofnun íslend- inga. Rekja má sögu hans allt aftur til ársins 1552, en það ár gaf Kristján III. Danakonungur út tilskipun þess efnis, að stofnaður skyldi sinn latínuskólinn á hvoru biskupssetrinu, Skálholti og Hólum. Skálholtsskólinn var fluttur til Reykjavíkur eftir móðu- harðindin 1787 og nefndist þá Hólavallarskóli eftir staðnum, sem hann var reistur á. Árið 1805 var Hólavallarskóli fluttur að Bessa- stöðum og starfaði hann þar, unz hann var fluttur aftur til Reykja- víkur 1846 og flutti hann þá í þau sömu húsakynni, sem hann býr enn við. Á hverju vori eru brautskráðir þaðan á annað hundrað stúdentar og þar hafa margir ágætustu menn íslands fengið sína menntun. Skólinn getur ekki tekið við öllum þeim fjölda, sem vill stunda þar nám og til að takmarka aðsókn, þurfa allir, sem í skólann viija fara, að taka hið svo kallaða Landspróf, og þeir sem ná því prófi hafa rétt til að stunda nám í Menntaskólanum. Nám í Menntaskólan- um er undirbúningur undir framhaldsnám, ekkert lokatakmark, segja má að leitast sé við að búa hvern nemanda betur undir lífs- baráttuna og þar uppsker hver eins og hann sáir. Innan veggja skólans er lítill heimur út af fyrir sig, þar skiptist á skin og skúrir, glaðzt með glöðum, hryggzt með hryggum. Þar ríkir hinn sanni mennta-andi og heyra má þar skóhljóð margra kynslóða og sá, sem ávaxtar vel sitt pund þau fjögur ár, sem menntaskólanám tekur, kveður skólann þroskaður og menntaður maður, sem umgengst samtíðarbræður sína með umburðarlyndi og víðsýni. Ég tel það því mjög mikið lán hverjum þeim unglingi, sem á þess kost að stunda þar nám. Flestir telja Menntaskólaárin skemmtilegasta tíma ævinnar. Félagsskapurinn, höpp og glöp, allt virðist skemmtilegt eftir á, og þegar við lítum til baka sjáum við ljósu hliðarnar, en viljum gleyma hinum, sem þó voru oft þungar og margar. Til skamms tíma hef ég staðið í þeirri trú, að aðeins fólk, sem komið er á raupsaldurinn
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102

x

Árdís

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.