Nýtt kvennablað - 01.02.1946, Side 6

THEODÓRA GUÐLAUGSDÓTTR, Hóli i Hvammssveit:
Hugleiðingar um samvinnu og
kynningaferðir kvenna
Mér hefur komið í liug að fara hér nokkrum
orðum um samvinnumál kvenna og kynninga-
ferðir. Ég veit, að ykkur er flestum að
nokkru kunn sú nauðsyn, að konur myndi með
sér samtök og félagsskap til að koma áhuga-
málum sínum í framkvæmd, því að það, sem
liver ein kona ekki er fær um að hrinda í fram-
kvæmd, er oft létt fyrir margar. Sýna það glöggt
hin stórfeldu átök í framkvæmdum, sent konur
hafa innt af liendi í kaupstöðum víðsvegar, og
þá ekki sízt ýms félög í Reykjavík. Má þar ti!
nefna hin reisulegu sjúkrahtis, Kópavogshælið,
Landsspítalann og Hvítabandið, sem risið lrafa
upp fyrir atbeina kvenna. Kvenfélagið ,,Hring-
urinn“ er nú með byggingu fjórða spítalans :i
dölinni, þ. e. barnaspítalann, sem allir skilja,•
hve mikil nauðsyn er að koma upp. Allt verða
Jretta ógleymanleg verk hinna ötulu kvenna, sem
enga fórn hafa talið of dýra málum sínum til
framgangs.
Við, sem í sveit búum og liöfum ekki jafn
góða aðstöðu til stórfeldra starfa, getum ]>ó
glaðst af hverju, sem fram á við sækist og til
góðs miðar. Ég veit, að ef við stöndum sam-
einaðar, fáurn við miktu áorkað, sem til gæfu
og gleði gæti orðið á ókomnum árum. Ég hef
stundum minnt á Jrað á sambandsfundum breið-
fiszkra kvenna, hve mikil nauðsyn það væri, að
kvenfélög í sveitum mynduðu með sér sérstaka
sjóði, sem veitt væri úr til skemmtiferðalaga,
þannig, að fátækar konur yrðu styrktar til að
taka sér eina skemmtiferð á sumri hverju. Yrði
Jretta um leið hvíldartími fyrir hina þreyttu
húsmóður frá hinum erfiðu störfum, sem hún
stöðugt verður að hafa á hendi meðan kraftar
hennar endast. Enginn kann betur að meta Jrá
gleði, sem skemmtlegur félagsskapur veitir,
heldur en hin einarigraða kona, sem dvelur
lengst af ein. I>að gildi, senr sönn gleði veitir
ásamt góðum félagsskap, er Jrví ógieymanlegt fyr-
ir hvern einstakan, sent nýtur. Minningin er
ein af okkar dýrmætu gjölum, ]r\í að gegnum
4
hana Jáum við að lifa upp aftur og aftur hinar
liðnu stundir og eftir Jrví, sem frá líður færist
meiri fegurðarljómi yfir hið gengna skeið. Ég
býst við, að flestir, sem línur Jressar lesa, hafi
veitt Jrví eftirtekt, hve mikil áhrif það hefur
að mæta góðum félaga, brosandi andliti og út-
réttri vinarhönd. I>að er þetta sameiginlegt, sem
góður félagsskapur veitir hverjum einstökum.
Annað er Jrað, sem konur ættu að athuga
og Jrað eru sameiginleg námsskeið í saumi,
vefnaði, garðyrkju og ekki sízt meðferð á græn-
meti. Þessi námskeið yrðu kynningartími, þar
sent konur frá fleiri félögum kæmu saman og
um leið annaléttir hinum þreyttu. En úr Jrví
að ég er néi að ræða við ykkur um námskeið
og kynningaferðalög, Jrá langar mig að lofa ykk-
ur að heyra af einu slíku ferðalagi, senr kven-
Jélagið „Guðréin Ósvífurdóttir" fór fyrir nokkr-
um árum:
Kvenfélagið „Guðrún Ósvífurdóttir" tók sér
skemmtiferð til Hólmavíkur nú fyrir nokkrum
árum. Ferðin var hin ánægjulegasta. \7ið lögð-
um upp frá Hóli, sem er syðsti bærinn í sveit-
inni, kl. 8 um morgun. Stanzað var á vegamót-
um hvers bæjar Jtar, sem konur tóku Jtátt í
ferðinni, J>ar til bíllinn var fullur. Þá var ekið
til Hólmavíkur. Glatt var yfir lnigans löndum
hverrar konu í Jteirri ferð. Söngur og samtöl,
glaumur og gleði. Sem betur fór kendi lítillar
bílveiki, þó var ein konan heldur slæm, en
hinn létti hljómur hélt henni við ásamt ágæt-
um förunaut, sem leit til hinnar sjéiku konu.
Mörgum Jrótti vegurinn glæfralegur og var ég
ein þeirra, en tíminn leið. Framundan blasti
hinn blómlegi bær Hólmavík. Fann ég Joá
æskuna vitja mín, Jrví að ég átti æskuár mörg
og fögur í þeirri sveit.
Þegar staðar var numið, komu margar konur
til móts við okkur. Þetta voru kvenfélagskonur
Hólmavíkur og hreppsins. ökkur var strax skipt
í hús til að laga okkur til. Síðan vorum við settar
allar að sameiginlegri matarveizlu. Slíkar við-
NÝTT KVENNABLAÐ