Morgunblaðið - 25.07.2009, Síða 37

Morgunblaðið - 25.07.2009, Síða 37
Minningar 37 MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. JÚLÍ 2009 Minningarkort 535 1825 www.hjarta.is 5351800 ✝ Guðbjörg Guð-laugsdóttir fædd- ist í Vík í Mýrdal 27. júní 1929. Hún lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands, Selfossi, 19. júlí sl. Foreldrar hennar eru hjónin Guðlaug M. Jakobsdóttir hús- freyja, f. 1892, d. 1938, og Guðlaugur G. Jónsson pakk- húsmaður í Vík, f. 1894, d. 1984. Systk- ini Guðbjargar eru í aldursröð talin: Jakob, f. 1917, d. 1992, Valgerður, f. 1918, d. 2002, Jón, f. 1919, d. 2008, Anton, f. 1920, d. 1993, Guðrún, f. 1922, d. 1999, Guðfinna, f. 1923, d. 1998, Sólveig, f. 1924, Guðlaug S., f. 1926, d. 2006, Einar f. 1927, d. 1996, Ester, f. 1931, Erna f. 1932, Þorsteinn, f. 1933, d. 1999, Svavar, f. 1935, d. 2002, Guðlaug M., f. 1938. Eftirlifandi eiginmaður Guð- bjargar er Ólafur Friðrik Ög- mundsson, f. 1926. Foreldrar hans eru Ögmundur Ólafsson, f. 1894, d.1995, og Guðrún Jónsdóttir, f. 1899, d. 1992. Guðbjörg og Ólafur giftu sig 18.12. 1948 og börn þeirra eru: 1) Ögmundur, f. 1948, m. J. Lárusdóttir, eiga þau ein son, Ingveldur Þ., m Erlingur Þór- arinsson, eiga þau 2 dætur, Pétur. 5) Guðlaugur Jón, f. 1955, m. Ang- ela Rós Sveinbjörnsdóttir, barnsm. hans er Guðlaug H. Konráðsdóttir, börn þeirra eru: Guðbjörg, m. Hilmar Þór Sunnuson, eiga þau 4 börn, Hafliði G., m. Elva Adolfs- dóttir, eiga þau 2 börn, Konráð G., m. Eygló Árnadóttir. 6) Baldur, f. 1960, m. Kristín E. Leifsdóttir, börn þeirra eru: Valdimar G., m. Þóra Þórðardóttur, Einar V., m. Kristrós Einarsdóttir, Kristrún Ósk. 7) Halla, f. 1961, m. Guðni Einarsson, börn þeirra eru: Íris, m. Benedikt Brynleifsson, eiga þau 1 son. Ívar, m. Þórunn Einarsdóttir, Einar, Þorgeir. 8) Jón Geir, f. 1964, m. Ólöf Ragna Ólafsdóttir, börn þeirra eru: Ægir Óli Andrésson, Jón Atli, Unnsteinn. Börnin eru 8, barna- börnin 28 og langömmubörnin í dag 36. Hópurinn hennar með tengdabörnum telur í dag 110 manns. Guðbjörg var heimavinnandi fram undir 1970 er hún hóf störf hjá Prjónastofunni Kötlu og síðar hjá Kf. Skaft. í Vík. 1987 flytja þau hjónin að Höfn og eru búsett þar til 1996 er þau flytja á Selfoss og hafa búið þar síðan. Hestamennska var mikið stunduð hjá þeim hjónum. Síðustu árin nutu þau þess að ferðast innanlands með burstabæinn sinn og fóru víða. Útför Guðbjargar fer fram frá Víkurkirkju 25. júlí og hefst athöfn- in kl. 14. Helga Halldórsdóttir, börn þeirra eru Ólaf- ur, barnsm. Guðrún H. Kolbeins, eiga þau 2 dætur, Unna Björg, m. Sigurður F. Sig- urjónsson, eiga þau 2 dætur, Brynjar, m. Helga V. Bjarnadótt- ir. 2) Alda Guðlaug, f. 1949, var gift Kjart- ani Kjartanssyni, börn þeirra eru: Sig- ríður S., m. Sævar Kristjánsson eiga þau 3 börn, Einar Kjart- an, m. Hrafnhildur Rós Gunn- arsdóttir, eiga þau 2 börn, Bjarki Þ., barnsm. Karen Guðmunds- dóttir, eiga þau 3 börn. 3) Lilja Guð- rún, f. 1950, m. Björn Friðriksson, börn þeirra eru: Ólafur S., m. Berg- þóra Ástþórsdóttir, eiga þau 3 börn. Guðbjörg Rósa, m. Gísli Unn- steinsson, eiga þau 2 dætur. Anna Birna, barnsf. Kristófer Ingimund- arson, eiga þau 3 dætur, Friðrik S., m. Sunna Björk Guðmundsdóttir, Friðrik á 2 dætur. 4) Erna, f. 1953, m. Eyjólfur Sigurjónsson, börn þeirra: Sigurjón, m. Kristín Magn- úsdóttir, eiga þau 2 syni, Steinunn, m. Kristján B. Jónsson, eiga þau 2 dætur. Guðbjörn Óli, m. Ingibjörg Í dag verður til moldar borin ást- kær tengdamóðir mín. Hvílík gæfa að hafa fengið að kynnast henni Guðbjörgu, hún var hvers manns hugljúfi, virtist taka mótlæti og áföllum með óendanlegu æðruleysi, hún var mjög gefandi manneskja. Ég varð þeirra gæfu aðnjótandi að kynnast henni og njóta hennar elsku. Ég sat hjá henni daginn áður en hún lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands á Selfossi. Þá áttum við góðan tíma sem ég er óendanlega þakklát fyrir. Alla tíð var Guðbjörg stöðugt með hugann hjá fjölskyld- unni sinni sem er nú talsvert stór. Hún hvatti til ættarmóta helst á hverju ári ef því varð við komið. Hún fylgdist vel með öllum ung- unum sínum. Mér kemur í hug fal- legt ljóð sem ég lærði fyrir nokkr- um árum. Aldrei skaltu að leiðum lesti leita í fari annars manns aðeins grafa ennþá dýpra eftir bestu kostum hans. Geymdu ekki gjafir þínar góðum vini – í dánarkrans. (Heiðrekur Guðmundsson.) Þetta ljóð finnst mér lýsa henni tengdamóður minn. Hæglát, hugljúf, traust, jákvæð, glaðvær, æðrulaus, góðhjörtuð, blíð, sterk, alla þessa kosti bar Guð- björg. Missir þinn er mikill, kæri tengdapabbi, missir okkar allra er mikill sem þekktum Guðbjörgu. Guð styrki okkur öll í sorginni. Geymum minningu um góða manneskju í hjörtum okkar og hún lifir að eilífu. Takk fyrir allt, þín tengdadóttir, Kristín Erna Leifsdóttir. Guðbjörg lést á Sjúkrahúsinu á Selfossi 19. júlí síðastliðinn eftir að hafa barist hetjulega við erfiðan sjúkdóm. Kallið kom svo sem ekki óvænt, en samt er maður aldrei tilbúinn að kveðja ástvini, tíminn hentar manni ekki, svona er eig- ingirnin. Ég hef verið tengdasonur Guð- bjargar og Ólafs í yfir 40 ár og aldr- ei borið skugga á okkar samskipti. Á kveðjustund koma ótal minning- ar koma upp í hugann og það er gott að fá að njóta þeirra. Ég átti því láni að fagna að fá að vinna í Kaupfélaginu í Vík með Guðbjörgu, það var góður tími og vil ég þakka hann af alhug. Mín kæra tengda- mamma er nú farin til æðri heima þar sem veikindi og vanlíðan er ekki lengur til staðar. Svo er hún er líka að koma heim í Víkina í dag. Megi góður Guð blessa hana og umvefja sínum líknandi örmum. Ég bið líka um blessun Guðs til Ólafs og allra afkomenda þeirra. Far þú í friði, elsku Guðbjörg, þinn, Kjartan Kjartansson. Í dag kveðjum við ömmu mína. Yndisleg amma mín hefur alla tíð leikið mjög stórt hlutverk í mínu lífi. Ég á henni svo margt að þakka. Amma hafði svo gott lag á að láta manni líða vel, svo róleg, góð og einstaklega hlý manneskja. Ég á svo margar fallegar minningar af Víkurbrautinni. Þar var ég nánast daglegur gestur strax og ég var farin að ganga. Þar kenndi amma mér að spila, leggja kapla, baka pönnukökur og formkökur og margt fleira. Amma hafði enda- lausa þolinmæði, skammaði mig aldrei nokkurn tíma, ég held að hún sé sú eina sem kom nálægt uppeld- inu á mér sem sá ekki ástæðu til þess. Oft var glatt á hjalla í Víkinni þegar allt stóðið var samankomið á Víkurbrautinni. Amma og afi áttu átta börn sem eignuðust svo fullt af börnum. Veislurnar voru því fjöl- mennar þegar allir komu saman eins og t.d. á aðfangadagskvöld. Þá voru kræsingarnar bornar upp í stofu og slegið upp stórveislu. Spil- að, spjallað og leikið fram eftir kvöldi. Amma var mikil hestakona. Það var virkilega gaman að sjá hvernig amma umgekkst hrossin. Allt í rólegheitunum, aldrei neinn asi. Það var alltaf svo gaman að fara með ömmu og afa í hesthúsið. Eftirminnilegir reiðtúrar sem við fórum niður í fjöru og austur með eins og alltaf var sagt. Ég er svo glöð að eiga fullt af minningum um svo margt sem ég gerði með ömmu. Eftir að ég varð fullorðin var ég svo heppin að amma og afi fluttu á Sel- foss. Þá var svo stutt á milli okkar. Stelpurnar mínar urðu þess að- njótandi að kynnast yndislegri langömmu og áttu margar góðar stundir með henni. Elsku afi, missir þinn er mikill. Að kveðja lífsförunaut sinn til svo margra ára er erfitt. Við erum til staðar fyrir þig. Elsku amma, takk fyrir allar stundirnar, alla þolinmæðina, allt hrósið, alla hlýjuna, alla brandar- ana og fyrir að vera alltaf til fyrir mig. Þín, Guðbjörg Rósa. Margar og góðar minningar rifj- ast upp þegar við hugsum um ynd- islega ömmu okkar sem hefur nú fengið hvíld frá hetjulegri baráttu sinni við erfið veikindi síðustu vik- ur. Margt kemur upp í hugann og má þar nefna hestaferðirnar með ykkur afa, fýlatímann á haustin, þar sem þið kennduð okkur réttu handtökin og þegar þið tjölduðuð inni í gömlu rétt, þar sem þið héld- uð fyrir okkur eftirminnileg pyl- supartí, svo ekki sé nú minnst á all- ar sandkökurnar þínar í gegnum tíðina, sem hvergi brögðuðust bet- ur en hjá þér. Það hefur verið ein- stakt að fylgjast með ykkur afa á ferðalögum ykkar á sumrin og sjá hvað þið hafið verið samheldin þar sem og í öllu öðru. Þið voruð örugg- lega með þeim fyrstu til að taka út fellihýsið ykkar á vorin og þrífa og undirbúa það fyrir ferðalögin. Það lýsir nú líka vel dugnaði þínum og þrautseigju þegar þið afi drifuð ykkur austur í Pétursey í vor, til þess að sinna þessu fasta vorverki, þrátt fyrir að krabbameinið væri farið að segja til sín. En það var líka ýmislegt annað sem þú náðir að gera í sumar þrátt fyrir allt. Þú komst í ferminguna hans Magnúsar Arnar í Skógakirkju um hvítasunn- una og síðan hélst þú upp á afmælið þitt með eftirminnilegum hætti, komst okkur flestum svo sannar- lega á óvart þegar þú vaknaðir að morgni hins 27. júní, orðin áttræð að aldri og vildir ólm komast á Heimaland og hitta fólkið þitt þar. Búið var að blása afmælið af tveim- ur dögum fyrr vegna versnandi heilsufars og engan grunaði að þú myndir komast þetta. En þú svo sannarlega mátaðir okkur í þetta skiptið. Það lýsir nú líka þinni per- sónu en þú þurftir oft að drífa í hlutunum, hefjast handa og láta verkin tala. Það var ekki til neitt droll á þínum bæ. Okkur finnst alveg frábært að þið afi hafið getað ferðast svona mikið á ykkar efri árum og þegar við minntumst á það við þig hvað við værum ánægð með þetta hrós- aðir þú því alltaf hvað afi væri góð- ur bílstjóri. Það var ekki nóg með að þið keyrðuð hringinn í kringum landið, þið fóruð líka á bílnum ykk- ar inn á fjöll, þ.e. inn í Kvíslarlón þar sem þið nutuð þess að vera í kyrrðinni og veiða ásamt Sigurjóni og fjölskyldu. Guðbjörn og Inga giftu sig bæði í sumar og söknuðu þess að þið afi væruð ekki viðstödd en þú varst svo sannarlega með þeim í huga og fékkst svo fréttir af öllu saman og naust þess að skoða myndirnar. Steina og fjölskylda eiga eftir að sakna þess að þú komir ekki með afa norður á Akureyri í sumar. Það eru ógleymanlegar búð- arferðirnar með þér, ásamt berja- ferðinni í Svarfaðardal á meðan afi og Kristján fóru á sjó og renndu fyrir fisk. Elsku amma, það var svo sárt að missa þig en um leið þökkum við Guði að þér þurfi ekki lengur að líða illa. Takk fyrir hvað þú varst okkur góð. Elsku afi, missir þinn er þó mestur og biðjum við góðan Guð að gefa þér styrk. Sigurjón, Steinunn, Guð- björn Óli, Ingveldur Þórey, Pétur og fjölskyldur. Það er sama hver aðdragandinn er og hver á í hlut. Þegar einhver sem gefur svo mikið, laðar svo marga að sér og er um leið fyr- irmynd allra sinna á einn eða annan hátt, fellur frá verður áfallið alltaf sárt þegar að því kemur að kveðja. Við verðum eigingjörn því við vilj- um hafa ömmu hjá okkur lengur en skiljum samt að líf hennar var ekki eins og hún kaus síðustu dagana. En við eigum margar, já ótrúlega margar yndislegar minningar sem ylja okkur um ókomna framtíð. Þegar litið er til baka koma upp í hugann myndir af ömmu og afa, því það er varla hægt að tala um annað en ekki hitt, þau voru alltaf mjög samrýnd og svo falleg saman. Minningar um þau á hestbaki, and- litið á ömmu ljómaði sjaldan meira en þegar hún var komin á bak. Glaður var fallegur og það leyndi sér ekki þegar amma var nálægt honum hversu mikið hún dáði hann og virðingin fyrir þessum fallega fák var greinileg öllum sem sáu. Þar og í hestaferðum með ykkur læddist inn áhugi fyrir hestum sem hefur enn ekki skilað okkur í hesta- mennsku en hver veit, þetta blund- ar í okkur, svo mikið er víst. Húsið þeirra var alltaf opið, sama hvort það var í Vík, á Höfn eða Sel- fossi og oftar en ekki var þar barnaskari. Eftir að við fluttum til Reykjavíkur naut Sigga þess nokk- ur sumur að fá að vera hjá ykkur og vinna í Vík. Við nutum þess öll að vera í ömmu og afa dekri og fá að eyða tíma með ykkur sem var mik- ils virði þá en minningarnar eru enn dýrmætari núna. Eins voru ferðalögin með ömmu, afa, Höllu, Guðna og strákunum yndisleg og ógleymanleg fyrir okkur öll. Amma kenndi okkur svo margt sem styrk- ir okkur og fylgir okkur í gegnum lífið sem er okkur ómetanlegt. Elsku afi, þinn missir er mikill en þú átt okkur að og við eigum þig að. Guð veiti þér og okkur öllum styrk á þessum erfiðu tímum. Sigríður, Einar, Bjarki og fjölskyldur. Þegar ég hugsa til þín, elsku amma mín, dettur mér fyrst í hug bjarta brosið þitt og hlýleg kveðja alltaf þegar við hittumst. Þú varst einstök kona og ég kem til með að sakna þín mikið. Þegar þið afi bjugguð í Vík í einu vestasta húsinu þar kallaði ég þig alltaf ömmu vesturfrá. Þú passaðir mig fyrir hádegi á virkum dögum til fimm ára aldurs. Mér þótti ein- staklega gott að vera hjá ykkur afa og um helgar bað ég alltaf um að fá að fara „vestrúr“. Við áttum margar góðar stundir saman. Þú varst svo ótrúlega þol- inmóð að dunda, spjalla, lesa eða spila. Okkur fannst skemmtilegast að spila rommý og þá skráðum við samviskusamlega niður stigin og reikningar stóðu opnir, jafnvel fram á næsta dag. Ég eignaðist mitt fyrsta barn 25 ára gömul með öll lífsins gæði og nútímaþægindi innan handar og ómetanlegt að geta hringt í mömmu og fengið ráð. Þegar móð- urhlutverkið vefst fyrir mér verður mér oft hugsað til þín, 25 ára gam- allar, með fjögur börn, öll yngri en sex ára. Þú misstir móður þína ung og gast því ekki leitað til hennar. Þið höfðuð ekki mikið fé á milli handanna og þú prjónaðir og saum- aðir upp úr gömlum flíkum til að klæða mannskapinn. Þegar þú varst 35 ára voru börn- in orðin átta. Þú hefur viðurkennt að þetta var puð en sagðir líka hve ánægð þú varst að eiga öll þessi börn og þessa stóru fjölskyldu sem við erum í dag, 107 manns með mökum. Það segir mikið um þig og afa hversu samheldin og náin fjöl- skyldan er í dag. Þú fylgdist vel með okkur fólkinu þínu, varst með alla afmælisdaga á hreinu og pass- aðir að allir fengju kort eða kveðju. Þú varst alltaf svo næm, sást til dæmis ef eitthvað amaði að og varst einstaklega glögg að sjá ef konur voru þungaðar. Þú hlustaðir vel eftir og mundir það sem við þig var sagt. Þið afi giftust ung og alltaf fannst mér jafn gaman að sjá hversu ástfangin þið voruð og hve mikla virðingu þið báruð fyrir hvoru öðru. Ég veitti því athygli hvernig þú talaðir við afa og ávarp- aðir hann stundum með „góði minn“ og sagðir það á svo fallegan hátt. Ég ber mikla virðingu fyrir þér amma mín og er þakklát fyrir stundir okkar saman. Ég læt hér fylgja vísu sem pabbi þinn kenndi þér og þú huggaðir mig einu sinni með. Trúðu á tvennt í heimi tign sem æðsta ber: Guð í alheimsgeimi, Guð í sjálfum þér. (Steingr. Thorsteinsson.) Þín Íris. Elsku amma Guðbjörg. Það er erfitt að trúa því að nú sértu farin frá okkur yfir í betri heim. Allar þær stundir sem við áttum með þér voru yndislegar og allar minningar um þig eru falleg- ar, elsku besta amma okkar. Við kveðjum þig með miklum söknuði. Hvíldu í friði. Endar nú dagur, en nótt er nær, náð þinni lof ég segi, að þú hefur mér, Herra kær, hjálp veitt á þessum degi. Vertu yfir og allt um kring með eilífri blessun þinni, sitji Guðs englar saman í hring sænginni yfir minni. (Sigurður Jónsson frá Presthól- um) Þínar langömmustelpur, Lilja Björg og Dagný Rún. Guðbjörg Guðlaugsdóttir Hildimundur Sæmundsson ✝ Hildimundur Sæ-mundsson fædd- ist í Landakoti, Bessastaðahreppi, hinn 11. júní 1936. Hann lést hinn 7. júlí 2009. Útför hans var þriðjudaginn 21. júlí sl. Meira: mbl.is/minningar Jóhanna Lárusdóttir ✝ Jóhanna Lár-usdóttir fæddist í Borgarnesi 11. nóv- ember 1923. Hún lést á sjúkrahúsinu á Ak- ureyri 25. júní sl. Útför Jóhönnu var gerð frá Akureyr- arkirkju 2. júlí sl. Meira: mbl.is/minningar

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.