Morgunblaðið - 30.08.2009, Blaðsíða 12

12 Kraftlyftingar
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30. ÁGÚST 2009
Eftir Orra Pál Ormarsson
orri@mbl.is
Ég veit ekki hvað mamma myndi segja ef ég
byði þér heim,“ segir Thelma Ólafsdóttir
kraftlyftingakona á hinum enda línunnar. Við
erum að velta því fyrir okkur hvar við eigum
að hittast vegna þessa viðtals. Nei, þú telur
það ekki tímabært, segi ég í hálfkæringi.
Thelma hlær dátt. Alltaf sama bullið í þessum
blaðamönnum.
Niðurstaðan er sú að hún sækir mig heim í
Hádegismóana. Það verður að segjast alveg
eins og er að Thelma fellur ekki að staðalmynd
kraftlyftingamannsins. Það er tilgangslaust að
dansa í kringum fordómana, flestar íþrótta-
greinar eru kvenlegri en kraftlyftingar. Lík-
lega allar. Thelma hlær þegar ég færi þetta
hálfvandræðalegur í tal. „Blessaður vertu,
fyrstu viðbrögð fólks eru yfirleitt á einn veg
þegar ég segist leggja stund á kraftlyftingar.
Það trúir mér ekki. Þegar það áttar sig á því að
ég er ekki að grínast spyr það síðan: „Hv’átt’í
bekk?“ eða „Komd’í sjómann!“
Thelma hlær.
Þegar kraftlyftingar ber á góma sjá flestir
fyrir sér hrikalega rymjandi karla, ekki bros-
mildar og kvenlegar stelpur eins og Thelmu.
En ekki er allt sem sýnist. „Ég þekki stelpur
sem eru 44 kíló og stunda kraftlyftingar,“ seg-
ir Thelma. „Og eru rosalega sterkar. Þetta
hefur ekkert með stærð og þyngd að gera.“
Keypti kort en mætti aldrei
Thelma æfði sund sem stelpa og meðan hún
var skiptinemi í Bandaríkjunum í eitt ár lék
hún knattspyrnu. Að öðru leyti hafði hún lítil
afskipti af íþróttum. „Ég var týpan sem keypti
mér kort í ræktina en mætti svo aldrei,“ segir
hún brosandi.
En hvað kom til að hún hóf að stunda kraft-
lyftingar?
„Það var algjör tilviljun. Haustið 2007 fór ég
út til Barcelona til að læra spænsku ásamt vini
mínum. Okkur fannst við þurfa að gera eitt-
hvað utan skóla og fundum líkamsræktarstöð í
grenndinni. Þar byrjaði ég að fikta í lóðum og
áhuginn vaknaði um leið. Það er ekki gott að
koma orðum að því en það gerðist eitthvað. Ég
fann strax að lyftingar voru eitthvað fyrir
mig.“
Thelma drakk í sig upplýsingar um kraft-
lyftingar á netinu og áður en hún vissi var hún
búin að panta sér græjur af ýmsu tagi. „Ég fór
alla leið með þetta,“ segir hún brosandi.
„Fljótlega fór allur tími minn í æfingar þarna
úti og spænskunámið sat á hakanum.“
Thelma sneri heim í lok árs 2007 og þá kom
aðeins eitt til greina – að finna sér kraftlyft-
ingaþjálfara. Henni var bent á Kristin Óskar
Haraldsson, sem kallar sig Boris, og fór til
hans. „Jæja, svo þú ætlar að verða mjó og
sæt?“ spurði Boris á fyrsta fundi þeirra. „Nei,“
svaraði Thelma um hæl og dró hverja græjuna
af annarri upp úr töskunni. „Ég ætla að verða
kraftlyftingakona.“ Andlitið datt af Boris.
„Ég hef aldrei séð jafnundrandi mann,“ seg-
ir Thelma skellihlæjandi.
Bóhemlífið bíður betri tíma
Þessi nýi áhugi hafði stefnubreytandi áhrif á
líf Thelmu. „Meiningin var að fara í listahá-
skóla á Spáni en eftir að ég kynntist kraftlyft-
ingunum ákvað ég að söðla um og fara í
íþróttafræði í Háskólanum í Reykjavík. Þetta
er þriggja ára nám og ég var að hefja annað
árið. Bóhemlífið verður að bíða betri tíma!“
Spurð hvernig fjölskylda hennar og vinir
hafi tekið þessari óvæntu kraftadellu við-
urkennir Thelma að allir hafi orðið hissa –
nema hún sjálf. „Ég hef alltaf verið svolítil
strákastelpa, þannig þetta kom mér í sjálfu sér
ekki á óvart. En aðrir urðu undrandi, aum-
ingja mamma varð meira að segja hálfsmeyk.
Eftir að ég setti hana betur inn í þetta hefur
hún hins vegar stutt mig af heilum hug eins og
pabbi og fjölskyldan öll. Vinkonur mínar hafa
líka stutt vel við bakið á mér og verið duglegar
að mæta á mót og hvetja mig til dáða. Ég er
mjög þakklát fyrir það.“
Thelma æfir hjá Benedikt Magnússyni og
eiginkonu hans, Gemmu, í Super Gym í Hafn-
arfirði og segir félagsskapinn mjög skemmti-
legan. Konur eru þar í miklum minnihluta en
Thelma segir forréttindi að æfa með Gemmu.
„Hún er hrikalega sterk.“
Thelma segir strákana hafa tekið sér vel og
þyki hún alls ekki vera að ryðjast inn á sitt
svið. „Það er frekar á hinn veginn. Þeir draga
bara fram stóla og horfa á okkur stelpurnar
æfa. Strákarnir eru æðislegir og það eru allir
velkomnir í gymmið.“
Kraftlyftingar eru ekki bara áhugamál,
heldur líka lífsstíll. Það er fleira en æfingarnar
sem skipta máli, svo sem mataræði og svefn.
Thelma hegðar sér í samræmi við það „Eða
reyni það alla vega,“ segir hún sposk.
Mikilvægt er fyrir Thelmu að borða á
tveggja tíma fresti, hæfilega skammta í senn
og hún verður að gæta þess að verða aldrei
svöng. „Síðan verð ég að fá minn svefn. Mat-
aræði og svefn eru 70-80% af öllu sem maður
gerir. Það á ekki bara við um íþróttir.“
Það segir sig sjálft að hún fer lítið út á lífið.
„Vinkonur mínar eru steinhættar að hringja í
mig um helgar. Þær vita að það þýðir ekki
neitt. Annars var ég aldrei mikill djammari,
þannig ég er ekki að fórna miklu.“
Kraftlyftingar hafa lengi verið óhreina
barnið hennar Evu í heimi íþróttanna á Ís-
landi. Notkun ólöglegra lyfja hefur loðað við
greinina og kraftlyftingamenn sögðu sig úr
ÍSÍ á níunda áratugnum vegna ágreinings um
framkvæmd lyfjaprófa. Nú er hins vegar unnið
hörðum höndum að því að breyta ímynd grein-
arinnar og kraftlyftingamenn aftur á leið inn í
ÍSÍ.
Thelma segir þetta skipta höfuðmáli. „Ég er
alfarið á móti lyfjanotkun í íþróttum og myndi
aldrei taka lyf til að freista þess að bæta ár-
angur minn. Ekki nóg með að það sé óheið-
arlegt, hvernig heldurðu að það færi með vöxt-
inn á mér?“ spyr hún sposk.
Í fanginu á heilu landsliði
Karllægari íþrótt en kraftlyftingar er vand-
fundin hér á landi. Því hefur Thelma kynnst á
mótum, þar sem hún hefur verið eini keppand-
inn í sínum flokki. „Það er svolítið skrýtin til-
finning að fagna sigri við þær aðstæður, sér-
staklega hafi maður ekki bætt sig.“
Thelma segir kraftlyftingar mun vinsælli
meðal kvenna erlendis en hér heima og á Evr-
ópumeistaramóti unglinga í júní síðastliðnum
var þétt setinn bekkurinn. Það var fyrsta al-
þjóðlega mót Thelmu og gerði hún sér lítið fyr-
ir og vann til silfurverðlauna og þrennra
THELMA
ÓLAFSDÓTTIR
Morgunblaðið/Eggert
Söðlaði um
Hún ætlaði í listaháskóla á
Spáni en venti sínu kvæði í
kross þegar hún kynntist
kraftlyftingum fyrir tilviljun.
Nú eiga lóðin hug hennar all-
an og um næstu helgi keppir
Thelma Ólafsdóttir, 23 ára
kraftlyftingakona úr Breiða-
bliki, á heimsmeistaramóti
unglinga í Brasilíu. Hún mætir
til leiks bleikklædd með gloss
á vörum enda þykir henni
brýnt að ríghalda í kvenleik-
ann í þessari karllægu íþrótt.
KRAFTAR Í KÖGGLUM, GLOSS Á VÖRUM
Morgunblaðið/Eggert
Fín Thelma er ekki dæmigerð kraftakona.
Á bekknum
Thelma kveðst
þurfa að koma
sér í sérstakt
hugarástand
fyrir hverja
lyftu, ekki síst í
keppni.