Saga - 1958, Page 30

346
Eðlilegast er að skilja þetta svo, að konungur
hafi gengizt inn á og ætli enn, þegar hér er
komið sögu, að fá Gissuri allt Island með jarls-
valdi, enda er ólíklegt, að konungur sé um þetta
leyti kominn í samband við aðra íslenzka höfð-
ingja. Jarlinn flutti „konungs örendi ok þó
nökkut með öðrum útveg en á bréfum stóð. En
Sunnlendingar, þeir sem mestir vinir vóru jarls,
mæltu mest í mót skattinum"1) auk Rangæ-
inga. Ekki er vitað, að hverju leyti Gissur braut
bréf konungs, en Sturla virðist gefa það í skyn,
að andstaða við skattkröfu konungs hafi ekki
verið móti vilja jarls, enda er hún í samræmi
við fyrri flutning jarls á konungsmálum.
1 Hák. segir enn um bréf konungs á þingi
1260: „ok var þar mikil mann-deild á, hversu
þeim var tekit“.2) Ætla verður af því, sem síð-
ar gerist, að Hrafn Oddsson hafi tekið upp
samninga við konungsmenn á þessu þingi eða
jafnvel gert þeim ákveðin tilboð. Valdahorfur
Hrafns voru ekki góðar um þessar mundir.
Ríki jarls og eiðsvarinna hirðmanna hans
myndaði nú heild, sem lokaði Hrafn inni á
Vestfjörðum. Þar með voru frekari áhrif í Döl-
um og Borgarfirði fyrir borð borin og óvíst,
hversu honum héldist á Vestfjörðum. Vinir
Hrafns í Borgarfirði og Dölum hafa sjálfsagt
margir hverjir verið ófúsir að búa undir veldi
jarls og hirðmanna hans, en fýst Hrafn að taka
upp samninga við konungsvaldið og losa sig
úr kvínni. Þá mega sumir Borgfirðingar hafa
munað Gissuri dráp Snorra Sturlusonar. Það
!) Hák., 309.
2) Hák., 309.