Monitor - 15.04.2010, Blaðsíða 13

Það er erfitt að taka hnitmiðað viðtal
við hljómsveitina FM Belfast. Liðsmenn
sveitarinnar gefa af sér góðan þokka, að
utan jafnt sem innan, og aðeins örfáum
mínútum eftir að diktafónninn var farinn
í gang leið blaðamanni eins og hann væri
að spjalla við gamla félaga frá fyrstu tíð,
og blaðraði jafnmikið ef ekki meira en
sjálfir viðmælendurnir. Sveitin sendi frá
sér plötuna How to Make Friends árið 2008
og þótti skífan sú hreint afbragð.
FM Belfast hefur getið sér gott orð fyrir að
vera sérlega lífleg og frískandi tónleikasveit
og mun hún eyða sumrinu að mestu leyti
á faraldsfæti, en þau leggja af stað í langa
tónleikaferð í lok apríl. Það er söngtvíeykið
Lóa Hjálmtýsdóttir og Árni Vilhjálmsson
sem situr fyrir svörum.
Hvert eruð þið að fara og af
hverju eruð þið alltaf að spila
í útlöndum?
Á Við erum svo heppin að
fá góða bókara. Byrjum
á að fara til Kanada, og
því næst til Evrópu, til
Þýskalands og Englands.
Eyðum líklega mestum
hluta sumarsins á túr og
allskonar hátíðum.
L Við vorum að reyna að
fá að gista á gervi-trópikal
strönd rétt fyrir utan Berlín,
þar sem eru pálmatré,
vatnsrennibraut og hægt að
fara í loftbelg. En það var bara
sjúklega dýrt.
Á Frakkland, Danmörk… síðast
vorum við aðallega í Frakklandi
L Hey, ég er með egg á hökunni.
Sko, Frakkland er bara eins og í
teiknimyndunum.
Á Ég kom til Frakklands í fyrsta skipti
fyrir ári. Maður var búinn að heyra allar
klisjurnar, eins og með baguette og
alpahúfur og crepes...
L Og síðir frakkar.
Á Og röndóttar peysur. Og bara strax
á lestarstöðinni í París fékk maður að
upplifa allar klisjurnar. Eitthvert par í
sleik, maður með alpahúfu og baguette
í röndóttri peysu. Þetta er ótrúlega
skemmtilegt.
Skyndilega fer Lóa að hlæja óstjórnlega.
L Bjössi Kristjáns (Borko) fór með okkur til
Rennes í Frakklandi og hann rann á crepes
á götunni eins og bananahýði.
Á Rennes er höfuðborg crepes-ins, það var
fundið upp þar. Það fyndna var að hann var
nýbúinn að snúa á sér ökklann og haltraði
um. Svo allt í einu byrjaði hann að renna og
þá hafði hann stigið í crepes.
L Ég trúði því ekki og ég held að hann hafi
ekki trúað því sjálfur þegar hann lyfti upp
löppinni og sá einhverja pönnukökulufsu
undir skónum sínum.
Þið talið um Bjössa Kristjáns, nú virðist
sem FM Belfast-klanið sé síbreytilegt
að stærð. Hverjir eru eiginlega í þessari
hljómsveit?
Á Don’t go there.
L Sko, það erum við þrjú (Árni Vil, Lóa og
Árni Plúseinn) og Örvar.
Á Við tölum um það sem eiginlegan kjarna
hljómsveitarinnar. Það eru rosa margir
sem spila með okkur þegar þeir geta. Við
verðum að halda áfram, en það er ótrúlega
skemmtilegt þegar við hittum fólk úti sem
er á sama stað og við og er til í að spila með
okkur.
Hefst nú löng upptalning á öllu heimsins fólki
sem hefur komið fram með Belfast. Mér að
kenna samt, ég spurði.
Geta hressir krakkar sem lesa
þetta jafnvel sótt um?
Á Hressir krakkar með hausinn í lagi.
L Þegar allt fyllist af fólki uppi á sviði þá
er það yfirleitt bara út af stemningunni. Það
er ekki eitthvað sem er fyrirfram skipulagt,
það bara gerist stundum.
Á Við höfum oft verið smeyk um að þetta
gæti farið úr böndunum.
Hömlulaust sprell veit oft ekki á gott.
Á Nei, áfengi og fíkniefni eru í lagi, en
hömlulaust sprell...
Talandi um það, þið eruð nú ekki beint
mestu sukkararnir í bransanum er það?
L Það er ekkert rosalega auðvelt að vera
uppi á sviði að dansa og þykjast vera hress
ef maður er ógeðslega þunnur.
Á Sem dæmi þá skokkuðum við Örvar
meira en hundrað kílómetra í síðasta
túr. Vöknuðum alltaf á morgnana og
skokkuðum í hverri borg, meira og minna.
Síðan vorum við að sjálfsögðu líka í
eróbikk-æfingum á sviðinu. Það er ekkert
hægt að stunda svona líferni ef maður ætlar
að vera þunnur alla daga. Samt erum við
ekkert að rembast við að vera „hressa, edrú
hljómsveitin“ endilega.
Passið þið upp á mataræðið
jafnvel?
Á Það fer mikil orka í að vera á
svona ferðalagi og miklu betra
að vera svona í heilbrigðari
kantinum.
L Það er samt dálítið erfitt. Ég
tók til dæmis þá ákvörðun að éta
ekki nammi. Ég verð bara geðsjúk í
nammibransanum. Ef maður stoppar
kannski á fjórum bensínstöðvum yfir
daginn og situr síðan bara í rútunni með
skán á tönnunum ógeðslega eirðarlaus. Það
er samt mjög erfitt að finna eitthvað sem er
ekki ógeð á bensínstöðvum.
Á Við borðum reyndar mjög mikið af
hnetum.
L Oj, ég er ekki búinn að borða eina
einustu hnetu síðan eftir síðasta túr, ég fæ
bara klígju.
Á En já, við erum ekkert að rembast við
að vera heilbrigða, ábyrga hljómsveitin. Við
erum öll á þrítugsaldrinum og ég held að
við eigum frekar erfitt með að passa í þá
ímynd.
L Já, ég var búin að vinna við það að
myndskreyta barnabækur og hljómsveitin
byrjaði eiginlega sem hálfgert grín. Við
vorum að spá í einhverja búninga sem við
gætum verið í og eitthvert rugl. Svo allt í
einu vorum við farin að spila á Airwaves og
ég fór í hárgreiðslu og tók þessu allt í einu
voða alvarlega.
Á Við strákarnir settum upp slaufur. Vorum
í skyrtum með slaufur.
L Eins og við værum að frumsýna í
Þjóðleikhúsinu.
Má jafnvel segja að hljómsveitabransinn
sé vettvangur fyrir útrás misþroska fólks
um þrítugt?
Á Ég veit ekki hvort ég lít út fyrir að vera
þrítugur, en innra með mér líður mér miklu
meira eins og ég sé fjögurra ára. Við erum
auðvitað líka mjög mikið innan um Retro
Stefson. Þau eru reyndar ekki 15 ára, en
svona á aldrinum 18 til 20 og við tengjum
bara nokkuð vel við þau félagslega. Ég reyni
oft að þykjast vera eitthvað að ráðleggja
þeim, eins og ég sé fullorðinn, en oftar en
ekki snýst það bara við.
L Já, maður er stundum bara að tala út úr
rassinum á sér, að þykjast vera geðveikt
ábyrgðarfullur, en fattar síðan að maður veit
ekki neitt um hvað maður er að tala.
Árni tekur af sér gleraugun og umturnast
samstundis í annan mann. Upphefst fjörug
umræða um gleraugu.
Á Ég hef notað gleraugu frá því ég var
tólf ára. Ég ætlaði að fá mér John Lennon-
gleraugu en svo sá ég mynd af mér nýlega
og fattaði þá að þetta voru Harry Potter-
gleraugu.
L Ég þarf að nota gleraugu. Ég er skáp-
aglámur. Vinkandi fólki sem ég þekki
ekki. Ég tími ekki að kaupa mér einhver
gleraugu sem ég átta mig á eftir tvö ár að
eru ógeðslega hallærisleg og fóru mér aldrei
vel. Ég hef einu sinni gert það og mun aldrei
gera það aftur.
Að lokum, klisjuspurningin.
Er langt í næstu plötu?
Á Við erum allavega byrjuð að vinna í
henni. Það er ekki komið almennilega í ljós
hvenær hún verður tilbúin, en við ætlum
að reyna að nota mánuðinn mjög vel, þar til
við förum út. Þetta skýrist allt í lok sumars.
FM Belfast spilar með Retro Stefson á NASA
föstudagskvöldið 16. apríl klukkan 23:30.
Á laugardagskvöld verða þau svo á Græna
hattinum á Akureyri klukkan 22:00.
FM Belfast lofar hömlulausu sprelli.
Eftir Hauk Viðar Alfreðsson haukurv@monitor.is
Myndir: Kjartan Þorbjörnsson golli@mbl.is
FM Belfast er ein allra heitasta hljómsveit
Íslands, en sveitin er á leiðinni í langa
tónleikaferð í lok apríl. Árni Vilhjálmsson
og Lóa Hjálmtýsdóttir sitja fyrir svörum.
rín
FM Belfast
Stofnuð: 2005
Meðlimir: Árni Rúnar Hlöðversson, Árni Vilhjálmsson,
Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir og Örvar Þóreyjarson
Útgáfur: How To Make Friends (2008)
Lög til að tékka á: Frequency, Optical, Synthia, Par Avion
Heimasíða: www.fmbelfast.is
Ég hef notað
gleraugu frá
því ég var tólf ára. Ég
ætlaði að fá mér John
Lennon-gleraugu en
svo sá ég mynd af mér
nýlega og fattaði þá að
þetta voru Harry Pott-
er-gleraugu.
13FIMMTUDAGUR 15. APRÍL 2010 Monitor
FRÁ VINSTRI: ÁRNI RÚNAR, ÁRNI
VILHJÁLMS, LÓA OG ÖRVAR