SunnudagsMogginn - 20.02.2011, Blaðsíða 32

32 20. febrúar 2011
F
yrir mörgum árum var í útvarpsþætti
sagt frá úrtökumóti íþróttamanna. Þeir
voru að keppa að því að ná svo kölluðu
lágmarki sem þurfti til að komast á Ól-
ympíuleika árið eftir. Þessu var efnislega þannig
lýst: „Fögnuður áhorfenda náði hámarki þegar
nokkrir keppendur náðu lágmarki.“ Þessi gamli
þáttur úr Ríkisútvarpinu kom í hugann þegar
sást hvað var boðið upp á í Kastljósi fimmtu-
dagskvöldsins. Ríkissjónvarpið hefur reynt að
þegja undirskriftasöfnun gagnvart Icesave-
samningi í hel, rétt eins og síðast þegar til slíks
þrautavaraúrræðis var gripið í lok ársins 2009.
Það bjargaði þjóðinni frá „samningi“, sem allir,
líka þeir sem gerðu samninginn og börðust fyrir
honum, segja nú að hafi verið skelfilegur. For-
seti synjaði samningslögunum og í kjölfarið fór
fram fyrsta kosning á lýðveldistíma byggð á
slíkri synjun. Sem sagt sögulegur stóratburður.
Ríkisútvarpið, sem kallar sig nú til hátíð-
arbrigða „samkomuhús þjóðarinnar“, ákvað að
láta eins og kosningarnar færu ekki fram!
Kvöldið fyrir þær kosningar var engin umfjöll-
un á þeim bæ (utan tæknilegrar umfjöllunar)
önnur en sú að flutt var eintalssamræða í Kast-
ljósi við Steingrím J. Sigfússon, sem lofaði Ice-
savesamninginn og hvatti fólk til að forðast
kjörstaðina. Þetta var ótrúleg framganga rík-
isfjölmiðils gagnvart þjóðinni. Steingrímur og
RÚV fengu makleg málagjöld frá henni daginn
eftir. Satt best að segja hafa flestir vísast trúað
því að þar með hefði misnotkunin náð hámarki
og lágkúran lágmarki eftir þá stígandi að RÚV
hafði staðið fyrir makalausri og næsta einstæðri
hræðsluherferð strax eftir synjun forseta og
gekk útvarpið jafnvel lengra en þau Steingrímur
og Jóhanna sem þó höfðu nánast gengið af göfl-
unum við tíðindin.
En eftir að Ríkissjónvarpið hafði reynt að
þegja undirskriftasöfnun í hel og aftur með
engum árangri þá skyndilega var slegið upp
Kastljósþætti á fimmtudagskvöldinu síðasta. Og
tilefnið: Þekktur samfylkingarbloggari hafði lýst
þeirri skoðun sinni að hægt væri að svindla í
undirskriftasöfnun af þessu tagi. Ekki datt Páli
Magnússyni þetta í hug þegar misnotkun
Stöðvar tvö náði sögulegu hámarki, sem er
reyndar mjög hátt á þeirri stöð, í fárinu gegn
fjölmiðlalögum sællar minningar og stöðin og
starfsmenn hennar stóðu fyrir undirskriftasöfn-
un vegna þess máls. Þá voru svo sannarlega
engir þjóðarhagsmunir í húfi. Reyndar hið
gagnstæða eins og fram kom síðar í banka-
hruninu. En bloggarinn hafði reynt sjálfur að
eyðileggja eða gera undirskriftasöfnunina tor-
tryggilega með að falsa inn á hana undirskriftir.
Slíkt er hægt að gera gagnvart undirskriftasöfn-
unum af hvaða tagi sem er. Líka þeim sem eru
undirritaðar að því er virðist af hverjum og
einum. En sem betur fer eru fáir þannig inn-
rættir eins og fram hefur komið við athugun á
þessari undirskriftasöfnun. En það athygl-
isverða við hið fráleita tiltæki Kastljóssins var
að það var ekki bara þessi eini ákafi bloggari
sem var á ferðinni með óhróður sinn. Á sam-
fylkingarvefnum Eyjunni var sama dag sama
iðja og þekktir „almannatenglar“ á hennar veg-
um létu þar ljósið skína. Enn er því áberandi að
„samkomuhúsið“ er í huga stjórnenda RÚV í
raun „félagsheimili“ Samfylkingarinnar og er
illa komið fyrir þessari stofnun á áttatíu ára af-
mæli hennar.
Fjörutíuþúsundin funda með forseta
Nú hafa undirskriftirnar 40 þúsund verið af-
hentar forseta Íslands. Á fimm dögum eða svo
söfnuðust þessar undirskriftir, en á heilum
mánuði söfnuðust 30 þúsund undirskriftir síð-
ast og svo bættust við önnur 30 þúsund þegar
fólkið í landinu horfði sér til hryllings á beina
útsendingu frá Alþingi af umræðum um Ice-
savesamninginn. Nú var allt gert til að æða með
málið í gegnum þingið til að takmarka tíma
þess fólks sem kynni að leita ásjár forseta og
meira að segja Sjálfstæðisflokkurinn virtist taka
fullan þátt í leiknum ljóta í þinginu. Var hann
með í að skipuleggja óðagotsþinghaldið án sam-
ráðs við hina tvo stjórnarandstöðuflokkana,
sem ekki voru hafðir með í ráðum hvernig haga
skyldi þinghaldinu, sem er einstakt. Er sú
framganga, til viðbótar við annað, einkar dap-
urleg.
Lagst á framfaramál
Og einskis var svifist. Samningar um kísilverk-
smiðju í Helguvík voru tilbúnir. Kristján Már
Unnarsson á Stöð tvö var fyrstur fréttamanna
til að uppgötva það fyrir allmörgum vikum.
Sagði hann frá því að allt væri tilbúið til að fara
af stað en málið myndi dragast vegna þess að
fjármálaráðuneytið þyrfti að fara yfir einhver
atriði sem ekki voru uppgefin, áður en málið,
sem allir á Suðurnesjum biðu eftir, gæti farið í
gang. Kristján Már gat ekki áttað sig á og því
síður aðrir fjölmiðlamenn að verkefnið mátti
ekki fara af stað fyrr en eftir að þingið væri bú-
ið að hraðafgreiða Icesave. Því áróðurinn var sá
að hingað fengjust engar fjárfestingar nema Ice-
save væri klárað. Strax, daginn eftir Icesave, fór
athöfnin fram, en ekki hafði verið tilkynnt um
það fyrirfram.
Forsetinn skoðar hug sinn
Þetta hlýtur að vera mikið umhugsunarefni fyr-
ir forseta Íslands. Hann hefur sagt að hann ætli
að taka sér allmarga daga til umhugsunar um
málið sem til hans er komið. Það er ekki óeðli-
Reykjavíkurbréf 18.02.11
Tek enga afstöðu til samningsins, sagði