SunnudagsMogginn - 09.10.2011, Blaðsíða 39

9. október 2011 39
Ó
HHHH MÆ GOOOD! JESÚS! Þessar upphrópnir eru
af einhverjum ástæðum meðal þeirra algengustu
sem hrökkva út um munninn þegar fólk springur í
nægjunni, þessari sem er til fulls.
Sjálfsagt tekur fólk upp á því að kalla á Sússa og pabba hans af
því að því líður eins og það hafi komist í snertingu við almættið
þegar fullnægingarblossinn feykir meðvitundinni langt inn í
aðrar víddir.
Eða getur verið að sú tilfinning að losna nánast úr líkamanum
þegar hámarkið hríslast út í hverja taug, sé skyld þeirri trúar-
legu upplifun sem fólk verður fyrir þegar það segist hafa fengið
yfir sig heilagan anda.
Alsæla kallast það hvort tveggja.
Eða er heilagur andi svona fjandi
hreint þrunginn kynþokka? Í það
minnsta dreymir margar konur
um að taka prest í fullum skrúða,
helst upp við altari, og sennilega
liggur þar að baki þessi sama þrá
um að komast í nánd við guðdóm-
inn.
Ef þessi trúarlega tenging er
sammannleg, þá geri ég ráð fyrir
að múslímar kalli á sinn Allah við
holdsins samruna, sem er reyndar
heppilegt nafn á guði í þessu samhengi, því þá þarf bara að læða
tveimur ell-um inn í hið klassíska AHHHH.
Gera má ráð fyrir að kaþólikkar ákalli þá hreinu meyjuna
Maríu þegar matar í hvítuna í augunum á þeim þar sem þeir
hníga hver að annars sveittu brjóstum.
Ekki veit ég hvað Maju og Gussa finnst um þessi frygðaráköll í
tíma og ótíma en þó finnst mér ekki ólíklegt að þau himnabú-
arnir séu frekar kát með að fólk leggi sig fram við að fjölga sér,
það er jú tilgangurinn með þessu brölti.
Kannski kinka þau kolli góðlátlega til þeirra dauðlegu þegar
þau heyra köllin frá þeim þar sem þeir engjast sundur og saman
í samræðisfýsn. Blikka kankvíslega öðru auga og hvísla: Jú,
þakka ykkur fyrir að viðhalda mannkyninu.
Ekki slæm staða að vera alsjáandi ef örlar á gægjuþörf.
Hvort sem óhljóðunum fylgir nafnakall eða ekki (flestir láta
YES! og JÁ! duga eða bara AHHHH! án allra ell-a), þá er vert að
velta fyrir sér hvers vegna við mannfólkið veinum eins og
stunginn grís þegar sprengikrafturinn flæðir um sál og líkama.
Þessi skaðræðishljóð minna frekar á að verið sé að murka lífið
úr viðkomandi en að fullsælu hafi verið náð.
Hvaðan koma þessi dýrslegu hljóð? Ekki frá dýrunum, því
þau fá það mörg hver algerlega hljóðlaust (þó vissulega séu
undantekningar frá því). Hrútarnir láta til dæmis duga að rymja
lítillega, sumir gefa vart frá sér minnstu stunu.
Æ, greyin, að vera úthlutað svo lítilfjörlegri fullnægingu að
þeir geti yfirhöfuð haldið sér saman. Hljóðlaus nægja er bara
hálf ánægja. Skrímslahljóðið sem brýst úr barkanum er svo stór
og ómissandi partur af útrásinni.
Djúpt úr iðrum jarðar koma hljóðin dásamlegu.
Gól þá fljóð-
ið ógurlega
’
Þessi skað-
ræðishljóð
minna
frekar á að verið
sé að murka lífið
úr viðkomandi en
að fullsælu hafi
verið náð.
Stigið í
vænginn
Kristín Heiða
khk@mbl.is
Fór líka svo á næstu árum að skipunum var fækkað mikið og gáma-
flutningar urðu ráðandi. Eimskip styrki sömuleiðis stöðu sína sem leið-
andi fyrirtæki í atvinnulífinu. Í eðli flutningarekstrar býr að hann er al-
þjóðlegur og í viðtali við Morgunblaðið árið 1989 þegar haldið var upp á 75
ára afmæli Eimskips talaði Hörður Sigurgestsson fyrir útrás íslenskra fyr-
irtækja.
„Við hjá Eimskip þurfum að vera tilbúnir til að aðlaga okkur þeim
breytingum sem verða á íslenskum mörkuðum. Mér finnst ekki ótrúlegt
að Eimskip megi búast við aukinni samkeppni í flutningum í framtíðinni
og álít rétt að bregðast við því eftir föngum. Ég tel að íslensk fyrirtæki
verði að íhuga vel hvaða möguleika þau eigi á erlendum mörkuðum. Við
eigum að freista þess að vera markvissari og djarfari í þessum efnum og
ekki að hika of mikið við að taka áhættu … Hitt er svo jafnan mikilvægt að
hafa í huga að það má aldrei gerast innan neins fyrirtækis að taki fyrir
þróun, það verður alltaf að halda áfram að skoða vinnubrögðin,“ sagði
Hörður í nefndu viðtali.
Fyrirtæki breytast og þurfa að taka mið af veruleika dagsins og jafn-
framt því sem starfsfólk og stjórnendur leggja af mörkum í þá deiglu sem
þróun samfélagsins er. Eimskip þurfti að stokka spilin í efnahagshruninu
og er nú að komast fyrir vind. Og hátt er stefnt. Nýlega var gengið frá
samningum um smíði tveggja nýrra gámaskipa sem afhent verða eftir tvö
ár og fara þá til siglinga á svonefndri Suðurleið en skip sem sigla þá rútu
hafa viðkomu í Þórshöfn í Færeyjum, Immingham í Bretlandi og Rotter-
dam í Hollandi. Þeir viðkomustaðir hafa í tímans rás verið mikilvægir við-
komustaðir í siglingakerfi Eimskips; óskabarns þjóðarinnar.
Sigurður Bogi Sævarsson sbs@mbl.is
’
Ég tel að
íslensk
fyrirtæki
verði að íhuga
vel hvaða mögu-
leika þau eigi á
erlendum mörk-
uðum.
vinsælli en fyrsti þáttur Kutcher en á hann horfðu
27,7 milljónir Bandaríkjamanna. Kutcher leikur
netmilljónamæringinn Walden Schmidt, sem rek-
ur í orðsins fyllstu merkingu á fjörur feðganna Al-
ans og Jakes Harper. Schmidt þessi hefur gaman af
því að spranga nakinn um húsið og slást því aðdá-
endur þáttanna um að fá miða í sjónvarpssal.
Fær hann Emmy-verðlaun?
Leikur Kutcher hefur fengið ágæta dóma og veltir
dagblaðið Los Angeles Times því fyrir sér hvort
Kutcher geti nælt í fyrstu Emmy-verðlaun þátt-
arins fyrir leik í aðalhlutverki. James Spader sem
tók við af Dylan McDermott í The Practice fékk
Emmy-verðlaunin fyrir hlutverkið árið 2004 og
tvenn í viðbót þegar persóna hans í þáttunum fékk
sér þátt, Boston Legal. Charlie Sheen hefur líka
upplifað að vera ekki hent úr þætti heldur taka við
af leikara sem hættir. Hann fékk Golden Globe-
verðlaun fyrir leik sinn í Spin City eftir að hafa tek-
ið við af Michael J. Fox.
Hingað til hefur Kutcher ekki verið að raka inn
verðlaununum, nema kannski Razzie-verðlaun-
unum, sem eru skammarverðlaun en hann hefur
oft verið tilnefndur. Hann hreppti meira að segja
eitt í ár, sem versti leikarinn fyrir Valentine’s Day
og Killers.
Áhorfið á Two and a Half Men með Kutcher inn-
anborðs hefur haldist hátt og verður það ábyggi-
lega áfram á meðan umræðan um einkalíf hans
heldur áhuganum gangandi. Svo er bara spurning
um hvort hann standi undir þessu til frambúðar.
Kutcher með samleikurum sínum úr Two and a Half Men, Jon Cryer og Angus T. Jones. Myndin er tekin við há-
tíðlega athöfn, þegar stjarna Cryer var afhjúpuð á gangstétt Frægðarbrautarinnar í Hollywood í september.
Reuters
’
Hingað til hefur Kutcher
ekki verið að raka inn
verðlaununum, nema
kannski Razzie-verðlaununum,
sem eru skammarverðlaun
Lauren og David Blair eru
ekkert að verða leið hvort
á öðru en þau hafa end-
urnýjað hjúskaparheit sín
99 sinnum frá því að þau
giftu sig árið 1984 í Top-
anga-gljúfri í Kaliforníu í
Bandaríkjunum. Þau hafa
heldur ekkert á móti því
að ferðast saman en at-
höfnin hefur aldrei verið haldin á sama stað en í síð-
asta skipti varð Hard Rock Cafe í Honolulu á Hawaii
fyrir valinu 2. október. Athafnirnar eru orðnar hundr-
að talsins, sem hefur komið þeim í Heimsmetabók
Guinnes. „Við vorum bæði áður í langtíma-
samböndum, sem gengu ekki upp. Við vissum að
þetta væri rétt og vildum halda áfram að finna
þessa frábæru tilfinningu frá brúðkaupinu,“ sagði
Lauren við Huffington Post.
Hundrað brúðkaup
Lauren og David Blair.
Gott ráð fyrir glæpamenn sem ætla
að halda áfram að brjóta af sér er að
láta ekki húðflúra sig í framan eins og
Albert Tejeda hér. Lögreglan í Pinal-
sýslu í Arizona í Bandaríkjunum hefur
alltaf augun opin fyrir honum. „Hann
hefur verið í vörslu okkar margoft,“
sagði talsmaður lögreglunnar Elias
Johnson við dagblaðið Huffington
Post. Lögreglumaður sá Tejeda á
gangi með samúræjasverð, þekkti hann strax og vissi
að hann hefði ekki leyfi til að bera vopn af neinu tagi en
hann var dæmdur fyrir að ráðast á lögreglumann árið
2006. Tejeda flúði þegar hann sá lögreglumanninn.
„Hann veit að hann má ekki vera með sverð. Ég hugsa
að það sé verðmætt, ég held ekki að hann hafi ætlað að
hálshöggva neinn.“
Auðþekkjanlegur glæpamaður
Albert Tejeda.