Morgunblaðið - 11.05.2010, Blaðsíða 19

Minningar 19
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. MAÍ 2010
✝ Ólafur Helgi Frí-mannsson, banka-
maður, fæddist í
Reykjavík 10. janúar
1931. Hann lést á líkn-
ardeild Landspítala,
Landakoti, 29. apríl sl.
Foreldrar Ólafs
voru hjónin Jónína
Guðmundsdóttir, hús-
móðir, f. 3. nóvember
1902, d. 22. maí 1978,
og Frímann Ólafsson,
forstjóri, f. 31. októ-
ber 1900, d. 8. janúar
1956. Systkini Ólafs
eru Birgir G., f. 14. apríl 1926, d. 24.
janúar 2001, Hörður, f. 15. nóv-
ember 1927, Fríða, f. 19. september
1937, og Kristinn, f. 26. apríl 1947,
d. 4. ágúst sama ár.
Hinn 6. júlí 1952 kvæntist Ólafur
eftirlifandi eiginkonu sinni, Guð-
laugu Kristínu Runólfsdóttur, f. 6.
september 1931, frá Vestmanna-
eyjum. Foreldrar hennar voru
Kristín Skaftadóttir, húsmóðir, f.
29. apríl 1906, d. 10. apríl 1992, og
Runólfur Jóhannsson, skipasmiður,
f. 4. október 1898, d. 4. ágúst 1969.
Börn Ólafs Helga og Guðlaugar
Kristínar eru: 1) Frímann, f. 10. maí
þeirra eru Eva Dröfn, f. 24. febrúar
1987, unnusti Daði Eyjólfsson, f. 17.
febrúar 1981, Berglind, f. 16. des-
ember 1988 og Kolfinna, f. 2. októ-
ber 1998. 5) Kjartan, f. 14. júní 1963,
sambýliskona Ragnheiður Guðjóns-
dóttir, f. 6. júlí 1964. Sonur Kjartans
og Hörpu Halldórsdóttur er Halldór
Óli, f. 9. október 1989. Sonur Ragn-
heiðar er Guðjón Jónasson, f. 30. júlí
1987.
Ólafur Helgi ólst upp á heimili
foreldra sinna við Barónsstíg. Hann
lauk prófi frá Verzlunarskóla Ís-
lands árið 1949. Fljótlega eftir það
réðst hann til starfa hjá Útvegs-
banka Íslands við Lækjartorg. Ólaf-
ur var starfsmaður Útvegsbankans
og síðar Íslandsbanka alla sína
starfstíð. Á sínum yngri árum vann
hann ýmis störf til sjós og lands í
sumarleyfum frá bankanum. Ólafur
og Guðlaug hófu búskap árið 1952
að Barónsstíg 78. Árið 1956 byggðu
þau sér íbúð að Hagamel 37 og
héldu þar heimili alla tíð. Ólafur var
til margra ára virkur í starfi starfs-
mannafélags Útvegsbankans og
gegndi þar trúnaðarstörfum. Hann
gekk í félagið AKÓGES árið 1954
og naut þess að starfa þar með góð-
um félögum. Bóklestur, pólitík og
alþjóðamál voru Ólafi mjög hug-
leikin. Þá voru samvera með börn-
unum og ferðalög innanlands og er-
lendis Ólafi alltaf kær.
Útför Ólafs fer fram frá Nes-
kirkju í dag, 11. maí 2010, og hefst
athöfnin kl. 15.
1953, maki Margrét
Þórarinsdóttir, f. 22.
mars 1959. Börn
þeirra eru Ólafur
Freyr, f. 14. nóvember
1983, Ólöf Tinna, f.
28. maí 1986, og Krist-
ín Edda, f. 15. apríl
1993. 2) Kristín, f. 15.
maí 1954, maki Karl
Óskar Hjaltason, f. 25.
nóvember 1951. Börn
þeirra eru Ingigerð-
ur, f. 30. nóvember
1978, maki Einar
Freyr Einarsson, f. 25.
september 1973. Börn þeirra eru
Sara Líf, f. 7. nóvember 2000, Aníta
Sól, f. 9. maí 2005 og Róbert Máni, f.
12. október 2008. Guðlaug Kristín, f.
19. júlí 1980, sambýlismaður Sig-
ursteinn Sumarliðason, f. 8. ágúst
1978. Sonur Guðlaugar er Daníel
Karl Gunnarsson, f. 1. febrúar 2001.
Jóhanna Sofia, f. 28. júlí 1987. 3)
Runólfur, f. 2. október 1959, maki
Anna Dagný Smith, f. 9. júní 1963.
Börn þeirra eru Gunnar Örn, f. 23.
febrúar 1988, og Róbert Már, f. 8.
maí 1991. 4) Ólafur Haukur, f. 1.
febrúar 1962, maki Guðbjörg Er-
lendsdóttir, f. 20. mars 1965. Börn
Nú er hann elsku afi minn og nafni
fallinn frá. Afi var alla tíð mikill ná-
kvæmnismaður. Þá var kurteisi hon-
um í blóð borin. Þessa mannkosti hef
ég reynt að tileinka mér á lífsleiðinni.
Við afi vorum báðir miklir sælker-
ar. Ég hugsa með hlýhug til þeirra
mörgu stunda sem við áttum saman,
oftar en ekki við matarborðið heima
hjá afa og ömmu á Hagamelnum,
heima í Bollagörðum eða undir ber-
um himni. Afi var þá oftar en ekki
duglegur að segja sögur af uppvaxt-
arárum sínum. Svartur og bein-
skeyttur húmorinn var heldur aldrei
langt undan. Afi kunni þá list betur
en margur að koma manni til að
hlæja.
Hin síðari ár átti afi við veikindi að
stríða. Veikindin bar hann af miklu
æðruleysi og kvartaði aldrei. Ávallt
hélt hann reisn sinni, sama hvað bját-
aði á.
Ég kveð þig með söknuði, elsku afi
minn. Guð blessi þig.
Ólafur Freyr.
Kæri afi, það er með sorg og sökn-
uði sem við bræður kveðjum þig í
vorinu og birtunni. Við erum þakk-
látir fyrir þær stundir sem við áttum
með þér. Þú varst agaður og kenndir
okkur ýmsa siði sem við tökum með
inn í framtíðina. Síðustu árin voru
veikindi farin að hrjá þig en þú varst
glaðbeittur og reglufastur og fylgdist
með okkur af áhuga og skopskynið
var alltaf til staðar. Þú kvartaðir
aldrei í veikindunum þínum þrátt fyr-
ir verki, varst sönn fyrirmynd okkar
barnabarnanna.
Bíltúrarnir um Þingholtin og höfn-
ina færðu okkur ljóslifandi upplifun
af Reykjavík fyrri tíma. Þú opnaðir
okkur heim stríðsáranna og stráka-
para fyrir tíma sjónvarps og farsíma.
Tónlistin var þér hugleikin og þú
hvattir okkur áfram á þeirri braut og
mættir á nær alla tónleika sem við
spiluðum á. Jafnframt varstu ávallt
með púlsinn á náminu okkar og
hvattir okkur til að ná lengra. Haga-
melurinn hjá afa og ömmu er vin sem
alltaf er gott að heimsækja.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Við bræður vottum ömmu Laugu
samúð okkar og biðjum góðan Guð að
blessa afa Óla á þeirri ferð sem hann
hefur nú tekist á hendur.
Gunnar Örn Runólfsson og
Róbert Már Runólfsson.
Gott er sjúkum að sofna,
meðan sólin er aftanrjóð,
og mjallhvítir svanir syngja
sorgblíð vögguljóð.
Gott er sjúkum að sofa,
meðan sólin í djúpinu er,
og ef til vill dreymir þá eitthvað,
sem enginn í vöku sér.
(Davíð Stefánsson)
Hvíl í friði, elsku afi minn.
Þín
Ólöf Tinna.
Elsku afi Óli Helgi. Það er erfitt að
trúa að nú sé komið að kveðjustund.
Við erum afar þakklátar fyrir allar
yndislegu stundirnar sem við áttum
með þér.
Þín verður sárt saknað en við vit-
um að þú ert í góðum höndum.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði er frá.
Nú héðan lík skal hefja,
ei hér má lengur tefja
í dauðans dimmum val.
Úr inni harms og hryggða
til helgra ljóssins byggða
far vel í Guðs þíns gleðisal.
(Vald. Briem)
Minning þín mun ætíð lifa í hjört-
um okkar. Hvíldu í friði elsku afi.
Eva Dröfn, Berglind og
Kolfinna Ólafsdætur.
Elskulegur mágur minn Ólafur
Helgi Frímannsson lést 29. apríl síð-
astliðinn á líknardeild Landspítala
Landakoti eftir nokkurra ára baráttu
við hið illa mein krabbamein. Ólafur
var kvæntur yndislegri konu, Guð-
laugu Runólfsdóttur frá Vestmanna-
eyjum. Lauga eins og við köllum
hana var hans stoð og stytta í lífinu
og stóð þétt við hlið hans í veikind-
unum. Óli og Lauga eiga fimm mynd-
arleg og vel gerð börn, fjóra syni og
eina dóttur, sem öll hafa stutt for-
eldra sína ásamt mökum sínum með
hjálpsemi og elskulegheitum. Ólafur
var fríður maður sem bar sig vel og
var mikið snyrtimenni, ávallt vel til
hafður og vel greiddur. Ég var gift
elsta bróður Ólafs, Birgi G. Frí-
mannssyni, sem lést 24. janúar 2001.
Svo nú eru eftir af fjórum systkinum
Hörður sem dvelur á hjúkrunarheim-
ilinu Sóltúni, Hörður var kvæntur
systur minni Hönnu Soffíu sem lést
31. október 2008, og einkasystirin
Fríða sem búið hefur í Perth í Ástr-
alíu ásamt eiginmanni sínum, Páli G.
Sigurðssyni, og fjölskyldu síðastliðin
40 ár. Eiginmaður minn, Birgir, varð
bráðkvaddur í flugvél á leiðinni til
Gran Canary-eyja, þar biðu Óli og
Lauga eftir okkur. Þau höfðu verið að
halda upp á 70 ára afmæli Óla og ætl-
uðum við að eyða saman síðustu viku
þeirra og fyrstu viku okkar á Gran
Canary. Þau hjón voru mér ómetan-
legur og ógleymanlegur stuðningur
þessa viku, meðan ég beið eftir að
komast heim til Íslands sem og á
heimferðinni sem og alltaf síðan.
Þeirra heimili hefur alltaf verið opið
mér og mínum. Það hefur alltaf verið
svo notalegt að koma til þeirra hjóna
í kaffi eða mat. Síðastliðið ár höfum
við Óli og Lauga farið saman í heim-
sóknir til Harðar bróður Óla og gert
úr því skemmtilegan dag, endað
heimsóknina með kaffi og meðlæti
hjá þeim eða hjá mér. Ég mun sakna
þessara stunda. Elskulega Lauga og
fjölskylda, ég og mín fjölskylda vott-
um ykkur innilegustu samúð. Megi
Guð fylgja ykkur öllum í framtíðinni.
Heilsast og kveðjast,
svo er lífsins saga,
vegirnir skiljast svo fljótt, svo fljótt
áður en varir ævisól hnígur
og dimm er komin dauðans nótt
Ástvinum aðeins
augnablik má verða
samvista auðið í heimi hér,
þannig er lífsins þungbæri dómur
hver dagur oss nær dauða ber
Æ lifir andinn,
öll vor sorg er stundleg,
heimsböl með líkamans dauða deyr.
Hví skal þá gráta
genginn frá hörmum
vin, sem að ekkert amar meir
(Hannes S. Blöndal.)
Valdís Blöndal.
Fallinn er frá mágur minn Ólafur
Helgi Frímannson. Mikill sómamað-
ur. Kynni okkar hófust fyrir margt
löngu í Eyjum er hann fór að gera
hosur sínar grænar fyrir systur
minni, Guðlaugu Kristínu. Þó Óli
væri talsvert eldri en ég voru sam-
skipti okkar alla tíð með ágætum.
Stundum hvessti þó hjá okkur en það
stóð það sjaldnast lengi. Sáttfúsari
maður en Óli var mun vandfundinn.
Átti hann heiðurinn af því að alltaf
greri um heilt millum okkar. Hann
var gegnumheill, sagði meiningu sína
án umbúða og gerði engan manna-
mun. Slíka menn er gott að muna.
Snyrtimenni var mágur minn svo
orð fór af. Var hann jafnan uppá-
klæddur eins og hæfði hverju tilefni.
Man ég fyrir nokkrum árum að við
lentum í að tyrfa lóð fyrir austan fjall.
Ekkert var slegið af. Að loknu verki
leit hann jafnvel út og í byrjun en ég
eins og jarðvöðull.
Veikindum sínum tók Óli af prúð-
mennsku og æðruleysi. Kvartaði ekki
og krafðist einskis umfram það er
þurfti.
Með söknuði kveð ég mág minn og
bið allar góðar vættir að styrkja syst-
ur mína, börn og fjölskyldur þeirra.
Jóhann Runólfsson.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(Vald. Briem.)
Með sumarkomu kvaddi elskuleg-
ur föðurbróðir minn Ólafur Helgi
Frímannsson lífið. Kveðjustund okk-
ar á líknardeildinni verður mér minn-
isstæð. Óli frændi, orðinn máttfarinn,
opnar augun, brosir og segir lágt við
okkur Ragnar bróður minn „Komið
þið sæl“ og augun lokast aftur.
Stundir sem þessi marka tímamót,
það verða breytingar sem ekki er
hægt að breyta, og söknuðurinn eftir
því sem var situr eftir.
En góðar minningar um kæran
frænda lifa áfram, enda líf mitt bund-
ið Óla frænda og hans fjölskyldu eins
lengi og ég man eftir mér. Minning-
arnar tengjast allar gleði, gestrisni
og vináttu. Nú rifjast uppvaxtarárin
upp, sumarbústaðarferðir með Óla
og fjölskyldu, afmælisveislur og ára-
mótaboð þar sem ung frændsystkin
eru glöð í áhyggjulausum leik.
Óli frændi var einstakur gæfumað-
ur í einkalífi sínu. Hann eignaðist
góða og hjartahlýja eiginkonu og þau
Lauga nutu sérstaks barnaláns.
Börnin fimm hafa öll markað sér
giftusamlega braut í lífinu og þau,
ásamt tengdabörnum og barnabörn-
um, studdu föður sinn og afa í veik-
indum hans og stóðu sem klettur við
hlið Laugu þegar kraftur Óla fór
þverrandi. Nú stendur Lauga eftir
með glæsilegan hóp 12 barnabarna
og 4 barnabarnabarna, alvöru fjöl-
skylda, sem Óli frændi var afar stolt-
ur af, eiginmaður, faðir, afi og
langafi.
Óli frændi var ómetanleg hjálp
móður minni í alvarlegum veikindum
föður míns fyrir mörgum árum og
aftur ómetanlegur styrkur, þegar
faðir minn lést um borð í flugvél á leið
til Kanaríeyja, þar sem Óli og Lauga
biðu þeirra. Sú ferð endaði ekki eins
og til stóð, en þarna stóðu Óli og
Lauga og umvöfðu móður mína um-
hyggju og gáfu henni styrk til að tak-
ast á við nýjar forsendur og breytt líf.
Við systkinin erum þeim báðum
óendanlega þakklát fyrir það.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Vald. Briem.)
Við Pétur sendum elsku Laugu og
kærum frændsystkinum, Frímanni,
Kristínu, Runólfi, Óla Hauk og
Kjartani og fjölskyldum þeirra, okk-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Guð blessi minningu Óla frænda.
Nína Birgisdóttir.
Ólafur Helgi föðurbróður minn er
látinn. Hann var yngstur 3 bræðra,
en yngst í systkinahópnum er Fríða
frænka sem býr í Ástralíu. Mínar
fyrstu minningar um Ólaf Helga eru
enn í dag mjög skýrar, en ein þeirra
er sú þegar hann var strætisvagna-
bílstjóri í berjamó fyrir um hálfri öld
síðan. Þannig var mál með vexti að
faðir minn sem á þeim tíma var verk-
taki við að byggja Áburðarverk-
smiðjuna í Gufunesi hafði keypt for-
láta strætisvagn, sem hann síðan
notaði til að bjóða allri stórfjölskyld-
unni í berjamó austur fyrir fjall. Fyr-
ir ungan strák var gamall strætó
voða spennandi farartæki og sem bíl-
stjóri var Óli frændi bæði aðalmað-
urinn og hetjan í augum hans þennan
dag, þegar hann sýndi hæfni sína við
að koma strætisvagninum upp
Kambana, sem var ekkert grín í þá
daga.
Önnur af mínum fyrstu minning-
um af Óla, var þegar hann kom heim
á Túngötuna og var í nokkru upp-
námi, þegar hann tilkynnti okkur að
Kennedy forseti hefði verið skotinn.
Sagt er að fólk muni nákvæmlega
hvar og hvernig það heyrði af þessum
hræðilega atburði og í mínu tilviki
var boðberinn Óli frændi. Einnig var
það hann sem svaraði í símann þegar
ég hringdi í móður mína til Kanar-
íeyja til að forvitnast um hvort það
hefði nokkuð verið faðir okkar sem
hafði látist í flugvél á leiðinni í frí til
eyjanna. Svo sannarlega má segja að
þá hafi Óli og Lauga verið rétta fólkið
á réttum stað og á réttum tíma.
Óli var góður bróðir föður míns og
reyndist honum og okkur fjölskyld-
unni afar vel í veikindum hans og fyr-
ir það erum við mjög þakklát.
Ólafur Helgi var fríður sýnum,
skemmtilegur, málgefin, hlýr, þægi-
legur í umgengni og kvikur í hreyf-
ingum á sínum yngri árum. Hann var
góður drengur. Óli var mjög nægju-
samur maður og ekki mikið fyrir
breytingar sem sýnir sig kannski
best í því að hann bjó frá því ég man
eftir mér á Hagamel og vann allan
sinn starfsaldur í Útvegsbankanum.
Nafn Óla var og er mjög samtvinn-
að nafni konu hans og Óli og Lauga
urðu sem eitt í okkar huga. Óli var
mikil gæfumaður í sínu einkalífi. Þau
hjónin voru mjög samrýmd og sam-
taka í gegnum lífið og var Lauga án
efa mesti happafengur hans í lífinu.
Þau ólu upp 5 mannvænleg börn og
var öll fjölskyldan mjög samhent svo
af bar. Þeirra missir er nú mikill.
Við Anna vottum Laugu, Frí-
manni, Kristínu, Runólfi, Ólafi Hauki
og Kjartani og fjölskyldum þeirra
okkar dýpstu samúð. Megi Guð
blessa minningu Ólafs Helga Frí-
mannsonar.
Ragnar Birgisson.
Ólafur Helgi
Frímannsson
✝
Ástkær móðir okkar og amma,
RAGNA GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Drangsnesi,
lést á Heilbrigðisstofnuninni á Hólmavík sunnudaginn 9. maí.
Útförin verður auglýst síðar.
Börn og barnabörn.
✝
Ástkær systir mín og mágkona,
VALGERÐUR ÞÓRA GUÐMUNDSDÓTTIR
DEAK,
lést á heimili sínu í Calgari, Kanada, mánudaginn
3. maí.
Útför hennar fer fram í kyrrþey.
Guðmunda Guðmundsdóttir, Þórhallur Jónsson.