Morgunblaðið - 13.01.2011, Side 21

Ég kveð þig, hugann heillar minning
blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Ástvinum Gyðu votta ég mína
dýpstu samúð.
Birna Róbertsdóttir.
Kveðja frá Kvenfélaginu
Heimaey
Fimmtudaginn 13. janúar verður
borin til hinstu hvílu Gyða Stein-
grímsdóttir félagi okkar sem lést 4.
janúar á líknardeild Landspítalans.
Elsku Gyða okkar, nú er stórt
skarð höggvið í okkar raðir, alltof
fljótt. Þann 6. desember síðastliðinn
varstu með á jólafundinum þrátt fyr-
ir þín erfiðu veikindi, þú varst alltaf
til staðar fyrir félagið hvernig sem á
stóð.
Gyða var formaður í fjögur ár og
var búin að sitja í flestum nefndum
hjá félaginu um árabil og nú síðast í
líknarnefnd. Auk þess setti hún upp
námskeið til þess að kenna okkur
ræðumennsku og að tala í míkrófón
sem er ekki öllum gefið.
Þegar maður sest niður og lætur
hugann reika þá er svo margs að
minnast og má þar nefna öll ferðalög-
in, basarana, lokakaffið og ætíð var
hún reiðubúin.
Nú að leiðarlokum viljum við
þakka Gyðu samfylgdina og fórnfúst
starf í þágu Kvenfélagsins Heima-
eyjar og vottum ástvinum hennar
innilega samúð okkar.
F.h. Kvenfélagsins Heimaeyjar,
Pálína Ármannsdóttir.
Í dag kveð ég heiðurskonu, Gyðu
Steingrímsdóttur. Ég kynntist henni
fyrir tæpum fjörutíu árum, þegar
Kristjana vinkona bauð mér að koma
til Eyja. Það var skemmtilegt að
kynnast fjölskyldunni, þar var mikil
gleði, dugnaður og samheldni, allir í
Eyjum þekktu Gyðu. Hún vann í
kaupfélaginu á daginn og í Sam-
komuhúsinu á kvöldin og eftir vakt-
irnar þar gaf hún sér tíma til að
spjalla við okkur táningana. Þetta
voru miklar gæðastundir en ekki hef-
ur lífið alltaf farið mjúkum höndum
um Gyðu, hún missti eldri son sinn
Albert í sjóslysi árið 1981 og var það
stórt högg fyrir fjölskylduna. Þarna
kom fram hversu sterk og heilsteypt
Gyða var, hún lét ekki bugast. Gyða
var félagslynd og hrókur alls fagn-
aðar á mannamótum. Ekki munaði
hana um það að fá saumaklúbbinn
KS3B á Bryggjuhátíð, hvað þá held-
ur þegar hún prjónaði hina svoköll-
uðu „Gyðusokka“ á okkur allar.
Handavinna átti hug hennar og var
hún ávallt með eitthvað á prjónun-
um. Börnin mín fengu einnig að
njóta hennar velvildar og á mínu
heimili er hún alltaf kölluð „amma
Gyða“.
Veikindin höfðu tekið sinn toll en
fallega brosið og æðruleysið kom
sterkt fram er við Siggi komum á
annan dag jóla að heimsækja hana.
Elsku Gyða, ég vil þakka þér fyrir
ræktarsemi, vináttu og tryggð sem
aldrei bar skugga á.
Elsku Kristjana, Þórarinn og fjöl-
skyldur, ykkar missir er mikill en
minningin um góða móður lifir. Ég
og fjölskylda mín vottum ykkur sem
og öðrum aðstandendum okkar
dýpstu samúð.
Björg Lárusdóttir (Böggý).
Í dag kveðjum við okkar kæru vin-
konu til margra ára, Gyðu Stein-
grímsdóttur. Við kynntumst Gyðu
fyrst þegar við þrjár tókum að okkur
stjórn kvenfélags Heimaeyjar árið
1996. Það var mikið gott að vera með
henni í stjórn, hún var ráðagóð og
mikil félagsvera. Þekkti öll félagslög
út og inn, var búin að vera starfandi
með ITC í mörg ár. Við höfum átt
margar góðar stundir saman bæði
með kvenfélaginu og utan þess. Við
stofnuðum líka prjónaklúbb og nut-
um þar leiðsagnar Gyðu, enda var
hún síprjónandi og hafði svar við öll-
um okkar prjónavandamálum. Á
okkar síðasta prjónafundi sem við
héldum, var hún að prjóna vettlinga
upp úr gamalli prjónabók, var búin
með nokkur pör, hvert öðru fallegra.
Við þökkum Gyðu innilega fyrir
samfylgdina þessi ár, vorum að vona
að þau yrðu fleiri, en hún var orðin
veikari en við gerðum okkur grein
fyrir. Hennar verður sárt saknað og
sendum við börnum hennar, Krist-
jönu, Þórarni og þeirra fjölskyldum,
einnig Bjarna sambýlismanni henn-
ar, okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
„Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.“
(Vald. Briem)
Sigríður Lárusdóttir og Sól-
veig Guðjónsdóttir.
Með söknuði og döprum huga sest
ég til að skrifa kveðjuorð til þín,
elsku Gyða mín. Þú sem alltaf varst
svo full af lífi og gleði hefur nú kvatt
þetta líf, eftir stutta en snarpa bar-
áttu við krabbameinið. Ekki hvarfl-
aði það að mér er við fórum saman út
í Eyjar að fylgja henni Addý okkar
Guðjóns í lok ágúst í sumar að þú
værir á förum líka. Við spjölluðum
margt á leiðinni austur í Landeyja-
höfn og skutumst með Herjólfi til
Eyja, þú hafðir á orði að það tæki því
varla að setjast, við yrðum komnar
heim áður en við vissum af. Þú sagð-
ist reyndar vera í læknisrannsókn,
en kveiðst engu í þeim málum.
Okkar leiðir lágu saman í Kven-
félaginu Heimaey, sem þú gekkst til
liðs við eftir að þú fluttir aftur upp á
land og þar höfum við átt margar
góðar stundir í hinum ýmsu nefndum
að ég tali nú ekki um allar skemmti-
ferðirnar á vegum okkar kæra fé-
lags, þar sem þú hefur verið hrókur
alls fagnaðar, sagt sögur eins og þér
einni var lagið og sungið fallegu
Eyjalögin, sem auðvitað er fastur lið-
ur í Heimaeyjarferðum.
Þú komst ung til Eyja, giftir þig og
eignaðist börnin þín. Þú sagðir að
margt hefði komið þér spánskt fyrir
sjónir í fyrstu, þú hefðir bara ekki
skilið hvað fólkið var yfirleitt að fara.
Það var ýmist að fara uppúr eða niðr-
úr, austrúr eða vestrúr, það var verið
að fara til eggja, þú hafðir nú bara
vanist því að tína þau undan hæn-
unum og svo sem ekkert verið að orð-
lengja um það frekar. En útyfir gekk
þegar voraði og annar hver maður
ætlaði að fara að drífa sig til sölva.
Hver skyldi hann vera þessi Sölvi? –
Eitthvað hafðirðu heyrt talað um
hann Sölva í Batavíu, en varla ætlaði
allt þetta fólk að heimsækja hann? –
Auðvitað fékkstu svör við þessu öllu
og svo haustaði og þá var farið að
huga að Þjóðhátíð og það fannst þér
alveg stórkostleg upplifun; á laugar-
deginum varðeldurinn með skátun-
um, fyrsti varðeldurinn sem þú sást
og tókst þátt í, fjöldasöngurinn og
allt í kringum þessa fyrstu Þjóðhátíð
fannst þér ógleymanlegt. Eitthvað
segir mér að þú hafir ekki misst af
mörgum Þjóðhátíðum eftir það.
Elsku Gyða mín, ég sem var svo
döpur þegar ég settist til að skrifa
þessi kveðjuorð finn að á kveðju-
stund er þakklæti efst í huga mér.
Yfir minningu þinni er birta og gleði.
Um leið og ég kveð þig, kæra vin-
kona, með miklum söknuði og þakk-
læti sendi ég ástvinum þínum inni-
legar samúðarkveðjur.
Þuríður Ólafsdóttir
(Dússý í Suðurgarði).
 Fleiri minningargreinar um Gyðu
Steingrímsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 13. JANÚAR 2011
minn fæddist í Lóninu, í þeirri fal-
legu sveit og bjó þar við aðstæður
sem í dag þættu frumstæðar. Ekkert
rafmagn var, þvottur var þveginn úti
í læk, ekkert sjónvarp, hvað þá tölv-
ur og alheimsnet. Þá voru ár ekki
brúaðar og ekki var skotist í kaup-
stað nema með þess betri fararkosti.
Pabbi var mikill bílakarl, lærði bíla-
smíði og smíðaði sér m.a. vörubíl og
vann lengi við akstur í brúar- og
vegagerð og einnig ökukennslu.
Hann fluttist til höfuðborgarinnar
um 1960 og kynntist þar móður
minni Guðrúnu Ingeborg Mogensen
og fór svo vel á með þeim að þau
gengu í hjónaband og eignuðust okk-
ur dæturnar. Þau voru afar ólík og
ég furða mig oft á hvað batt saklaus-
an sveitadrenginn við langtum yngri
veraldarvana og metnaðargjarna
borgarstúlkuna. En ég er einstak-
lega þakklát vegna þessa, betri for-
eldra get ég ekki hugsað mér. Pabbi
var alltaf mjög rólegur, ljúfur og
blíður í fasi, ég man aldrei til þess að
hann hafi reiðst mér, var þó oft
ástæða til því ég gat verið baldin.
Hann var jafnréttissinni langt á und-
an sinni samtíð, tók virkan þátt í
heimilisstörfum, þrifum og elda-
mennsku, hann kenndi mér að
prjóna, baka og elda. Mamma var
líka mikill jafnréttissinni og var úti-
vinnandi frá því við systur vorum
litlar. Umönnun og uppeldið var því
jafnt í höndum þeirra beggja. Þau
buðu okkur systrum upp á yndislegt
bernskuheimili þar sem við fundum
fyrir öryggi, stuðningi og hvatningu
jafnt í leik og starfi. Þau ferðuðust
mikið með okkur bæði innanlands og
utan, þau sendu okkur einar í sveit
og sumarbúðir bæði hérlendis og er-
lendis.
Pabba var alltaf umhugað um fólk-
ið sitt fyrir austan og fórum við oft
þangað og dvöldum í lengri eða
skemmri tíma. Eftir að við systurnar
fluttum að heiman slitu pabbi og
mamma samvistum, þó var alltaf
kærleikur og vinátta á milli þeirra.
Mamma lést 21. september 2007 eft-
ir 10 mánaða erfiða sjúkralegu, að-
eins 67 ára gömul. Pabbi fluttist í
Básenda eftir skilnaðinn, bjó þar
einn og undi hag sínum. Hann tók
köttinn Krumma í fóstur og var sam-
band þeirra ákaflega fallegt, þeir töl-
uðu sama mál og skildu hvor annan.
Árið 2006 var líkamlegt ástand hans
orðið slæmt og fluttist hann þá á
Hjúkrunarheimilið Skjól. Þrátt fyrir
góða umönnun var líkaminn fanginn
og hugurinn ósáttur. Haustið 2010
fór hann að undirbúa brottför sína
héðan, systkini hans og foreldrar
voru honum ofarlega í huga og sætt-
ist hann við hvernig komið var. Þeg-
ar jólahátíðin gekk í garð var einsýnt
hvert stefndi, við systurnar áttum
góðan tíma með honum þar sem
hann undirbjó sitt hinsta ferðalag.
Hann kvaddi fallega að morgni 4.
janúar síðastliðins. Ég trúi því að
hann sé farinn yfir í sólar- og sum-
arlandið, þar sem foreldrar, systkini
og litla dóttir hans hafi tekið höfð-
inglega á móti honum. Ég veit að
hann skilar kveðju til þeirra allra frá
mér. Ég stend eftir og þakka auð-
mjúk fyrir bestu foreldra sem ég
hefði getað eignast.
Guðrún (Rúna).
✝
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför elskulegs eiginmanns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
GUNNARS ÞORBJÖRNS HARALDSSONAR,
Áshamri 33,
Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heilbrigðisstofnunar
Vestmannaeyja fyrir einstaka umönnun og hlýtt
viðmót.
Jórunn Guðný Helgadóttir,
Helgi Benóný Gunnarsson, Jarþrúður Kolbrún Guðmundsdóttir,
Haraldur Þorsteinn Gunnarsson, Kristín Gunnarsdóttir,
Matthildur Gunnarsdóttir, Jón Gunnar Hilmarsson,
Nanna Björk Gunnarsdóttir,
afa- og langafabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
MARGRÉT SIGURÐARDÓTTIR
frá Sveinskoti,
Álftanesi,
sem lést í Holtsbúð sunnudaginn 9. janúar, verður
jarðsungin frá Bessastaðakirkju föstudaginn
14. janúar kl. 13.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Elín Jóhannsdóttir,
Snorri Jóhannsson,
Sturla Jóhannsson,
Jónas Jóhannsson,
Sigrún Jóhannsdóttir,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
heiðruðu minningu og sýndu okkur samúð og
ómetanlegan stuðning við andlát okkar ástkæra
GUÐMUNDAR ÞÓRS KRISTJÁNSSONAR
vélfræðings og framhaldsskólakennara,
Ísafirði.
Elenborg Helgadóttir,
Sara Guðmundsdóttir, Þór Pétursson,
Rakel Guðmundsdóttir, Anders Schomacker,
Helga Kristín Guðmundsdóttir, Elmar Jens Davíðsson,
Þórir Guðmundsson, Guðrún Kristín Bjarnadóttir,
Jóna Lára, Ásgeir Þór, Viktoría Ýr, Elenborg Ýr og Þórey.
✝
Elsku mamma okkar, tengdamamma, amma og
langamma,
PÁLDÍS EYJÓLFS,
er lést á hjúkrunarheimilinu Droplaugarstöðum
aðfaranótt miðvikudagsins 5. janúar, verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
18. janúar kl. 13.00.
Halldóra Konráðsdóttir, Þorvaldur Sigurbjörnsson,
Elísabet Konráðsdóttir, Sigurður Halldórsson,
Elín Konráðsdóttir, Guðni Bergsson,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, sonur og afi,
OTTÓ EINAR JÓNSSON
múrarameistari,
Gunnlaugsgötu 12,
Borgarnesi,
verður jarðsunginn frá Borgarneskirkju laugardag-
inn 15. janúar og hefst athöfnin kl. 11.00.
Guðleif B. Andrésdóttir,
Andrés Ari Ottósson, Ólöf Guðrún Viðarsdóttir,
Ragnhildur Edda Ottósdóttir, Haraldur Hreggviðsson,
Jón Guðmundur Ottósson, Sigríður Anna Harðardóttir,
Sigfríður Georgsdóttir
og barnabörn.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HELGA BACHMANN
leikkona,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli föstudaginn
7. janúar.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn
18. janúar kl. 15.00.
Þórdís Bachmann,
Hallgrímur Helgi Helgason, Sigríður Kristinsdóttir,
Skúli Helgason, Anna-Lind Pétursdóttir,
Helga Vala Helgadóttir, Grímur Atlason
og barnabörn.