Líf og list - 01.06.1951, Blaðsíða 15

GUÐMUNDUR ÞORSTEINSSON
frá Lundi:
GJFUR OG SKYNSEMI
Ja, ,,skítc með alla skynsemi — en gáfur eru gull“
var gumað tíðum hátt á voru landi.
Því svelgir drukkinn múgurinn mennta-gyðju full
og ,,menningurini“ reisir hof á sandi.
Þar pappírs-búkar, andlithr, pappírstrúnum á,
við pappírs-gaufið skrælna á miðjum aldri,
en grunnfær múgur tignar sem goð á stalli þá
sem gala núg, með túmu orðaskvaldri.
Þar gildir lítið skoðun, en gleypt er flest með trú,
sem geipa stofulærðir froðusnakkar.
Af forsendunum veilum er vissa reynslan sú,
að verða dregnar niðurstöður skakkar.
Þar skúlasmoginn lýður súr lærir speki þá
að látast vilja hvers kyns endur'bætur,
en hugkvæmt gúðra starfsmanna liði lafa á
í laumi, — og naga þjúðarheilla rætur.
Því fækkar nýtu liði í framleiðslunnar stútt,
en fjölgar lýð á bitlinganna jötum,
sem kýlir vömb og slæpist — en kann að taka lútt,
þú kneri þjúðar, lekum, slái flötum.
Þú súrhver heybrúk látist því signa mennta-full,
en svíki lífið, dregin tízktnbandi,
þá „skítt með gáfur“ segi eg, — ,,en skynsemi er gull“
— nú skortir hana mest í þessu landi.
LÍF og LIST
15