Húsfreyjan - 01.01.1950, Blaðsíða 7
umráða, lil aukimiar meniitunar kvenna,
svo sem í heimilisstörfum og matreiðslu.
Þar sem oss virðist, að þetta mál sé
|>ess vert að vera styrkt af B. í. og
B. í. hefir um langt skeið styrkt um-
ferðakennshi í matreiðshi og ætíð skift
sér af þeim málum til góðs, þá væntum
vér enn liins bezta af Búnaðarþinginu
og að það verði við áskorun 2. lands-
fundar kvenna og veiti 5000 krónur í
þágu þessa nauðsynjamáls. Æskjum vér
þess, að nefnd sú, er landsfundur kvenna
kaus fái fé þetta til umráða.
Þar eð þetta mál er svo umfangsmikið,
að ég treysti mér ekki til að skrifa svo
ýtarlega um það, sem þörf er á, vil
ég leyfa mér að mælast til ])ess, að hið
háa Búuaðarþing leyfi mér að hreyfa
málinu á fundi, svo að umræður mættu
takast um það og nefnd verða kosin í
J)að, ef oss mætti þannig auðnast að
konia því í það horf, er við mætti una“.
B. í. varð við tihnælum hréfsins og liélt
Ragnhildur erindi um málið á Búuaðar-
þingi 1927. Leiddu umræður þessar til
þess, að þingið lieimilaði stjórn B. í. að
ski, )a nefnd til þess að rannsaka þetta
mál og gera tillögur um, hvað gera skvldi.
Var svo nefndin skipuð og í hana valin
þau Guðrún .1. Briem, Ragnliildur Péturs-
dóttir og Sigurður Sigurðsson, búnaðar-
málastjóri. Leysti nefndin inikið' starf af
hendi og viðaði að sér margvíslegum fróð-
leik um húsmæðrafræðslu. Sneri nefndin
sér bréflega lil allra þcirra húsmæðra-
skóla, sem þá voru starfandi hér á landi.
en þeir voru þessir: Hússtjórnarskólinn í
Reykjavík, Hússtjórnardeild kvennaskól-
ans í Reykjavík, Hústnæðraskólinn á ísa-
firði, Kvennaskólinn á Blönduósi og Htts-
mæðraskólinn á Staðarfelli. Fékk nefndin
í hendtir rækileg gögn unt rekstitr og fyrir-
komulag allra þessara skóla. Auk þess
leitaði húu upplýsinga hjá þeint konum,
sem fengist höfðu við umferðakennslu
í matreiðslu með styrk frá B. 1. Gáfu allar
kennslukonurnar eigi aðeins glöggt vfir-
lit yfir starfsemi þessa, heldur létu og í
Ijósi álit sitt um gagnsemi hennai Var
það einróma skoðun þeirra, að umferða-
kennslan væri eigi aðeins gagnleg lieldur
„miklu meira en gagnleg. Hún er hreint
og beint nauðsynleg“, eins og Jóninna Sig-
urðardóttir, systir húnaðarmálastjóra,
komst að orði í svari sínu. Mælti ltún af
eigi lítilli reynslu, því að hún ltafði haldið
31 námskeið í ýnisum sveitum norðan-
lands og liaft þar 573 nentendur.
Kn nefndin lét sér ekki nægja að afla
upplýsinga um þá húsmæðrafræðslu, sem
fram hafði farið hér á landi, heldur leit-
aði hún upplýsinga tint, hvernig þessum
málum væri kontið í Danmörku, Noregi,
Svíþjóð, Finnlandi og Þýzkalandi. Gerði
nefndin síðan rækilegan útdrátl úr öllu
þessu og lagði síðan álit sitt og tillögur
l'yrir Búnaðarþing. Lét B. 1. prenta þessa
álitsgerð, og var hún svo fylgirit með
XLIII. árg. Búnaðarritsins.
Niðurstöðutillögur nefndarinnar voru
þessar:
1. a. Matreiðslu- og haudavinnukennsla
fvrir ungar stúlkur verði gerð að
skyldunámsgrein í öllum barnaskól-
u m.
b. Ríkissjóður veiti sérstakan styrk ti I
þess að útbiia skólaeldhús.
2. Húsmæðraskólum verði komið upp í
öllum landsfjóröungum, sniðnum eftir
þörfum lilutaðeigandi héraðs. Ríkis-
sjóður styrki stofn- og reksturskostnað
þessara skóla.
3. Búnaðarfélag Islands ráði nú þegar í
sína þjónustu fjórar konur, er liafi
umferðakennslu á liendi í matreiðslu
og öðru, er að húsmæðrafræðslu lýtur
og að notum getur komið. Einni konu
er ætlað að starfa í liverjum landsfjórð-
ti (I S F H E Y J A N 7