Eining - 01.08.1947, Blaðsíða 10

10
E 1 N I N G *
ii iii bindiiidi§fræð§lii
Samkvæmt 23. gr. áfengislaga nr. 33,
9. janúar 1935, er hér með sett eftir-
farandi reglugerð:
1. gr.
Bindindisfræðsla er hverskonar
fræðsla um eðli áfengra drykkja og áhrif
þeirra á mannlegan líkama og sálarlíf
og fræðileg útskýring þeirra áhrifa, sem
áfengisnautn hefur á þjóðfélagið í heild
sinni, ennfremur lýsing og skilgreining
á þeim leiðum, sem reyndar hafa verið
til útrýmingar áfengisnautn, og frásögn
um baráttuna gegn áfengi utanlands og
innan.
2. gr.
Bindindisfræðsla (sbr. 1. gr.) skal
fara fram í öllum skólum ríkisins og
öðrum skólum, er styrks njóta úr ríkis-
sjóði.
3. gi'.
Tilgangur bindindisfræðslunnar er:
a) að fræða nemendurna um eðli á-
fengra drykkja, áhrif þeirra á ein-
staklingana og þjóðlífið í heild sinni,
b) að draga svo sem verða má úr þeirri
hættu, sem áfengisnautninni er
samfara,
c) að benda á leiðir til þess að firra
• þjóðfélagið því böli, er leiðir af á-
fengisnautn, og skýra frá starfsemi
í því skyni fyrr og nú.
4. gr.
Bindindisfræðslan skal vera hlutlæg
(objektiv), fara fram eftir áreiðanleg-
um heimildum og vera hlutlaus um
stjórnmál.
Áherzlu ber að leggja á mikilvægi
bindindisstarfsemi um áfengi.
Kennslunni skal haga eftir þroska
nemendanna. í lægri skólum ber að
leggja sérstaka áherzlu á áhrif áfeng-
isnautnar á einstaklingana og heimilin,
en í æðri skólum skal einkum stefnt að
því, að gera nemendunum skiljanlegt
hið margháttaða þjóðfélagsböl, er leiðir
af áfengisnautn.
5. gr.
Kennsla um áfengi skal fara fram í
sambandi við þessar námsgreinar:
heilsufræði, líffræði, líffærafræði, í-
þróttir, félagsfræði, náttúrufræði, sið-
fræði, t. d. í sambandi við kristin fræði,
efnafræði, átthagafræði og sagnfræði.
I Kennaraskólanum skal sérstaklega
lesa með kennaraefnum handbók kenn-
ara í áfengisfræði, til þess að búa þá
sem bezt undir fræðslustarfsemi á þessu
sviði.
Kennslumálaráðuneytið annast um, að
út verði gefin sem fyrst handbók kenn-
ara í áfengisfræði og að á boðstólum
verði önnur kennslutæki og gögn, sem
áfengisráðunautur telur nauðsynleg, til
þess að bindindisfræðslan komi að sem
beztum notum, svo sem línurit eftir
hagskýrslum, myndir af líffærum of-
drykkjumanna og af heilbrigðum líf-
færum o. s. frv.
Kennslumálaráðherra löggildir hér
eftir þær einar kennslubækur í þeim
námsgreinum, sem taldar eru í 5. gr.,
er á viðeigandi hátt fullnægja þeim
kröfum um bindindisfræðslu, sem gerðai'
eru í reglugerð þessari, og getur hann
leitað álits áfengismálaráðunauts um
þetta atriði.
6. gr.
Kennarar ríkisskóla og annarra skóla,
sem styrks njóta úr ríkissjóði, skulu
gefa nemendum sínum gott eftirdæmi
um bindindi um áfengi.
Skólastjórar og skólanefndir skulu
ganga ríkt eftir því, að kennai’ar ríkis-
skóla og annarra skóla, sem styrks njóta
úr ríkissjóði, hneyksli hvorki nemendur
sína né aðra með drykkjuskap.
7. gr.
Fræðslumálastjóri skal hafa nákvæmt
eftirlit með því, að bindindisfræðsla fari
fram í skólunum, svo sem lög mæla fyr-
ir, og að þau rit og kennsluáhöld séu
til í hverjum skóla, sem áfengismála-
ráðunautur álítur nauðsynleg, til þess
að kennslan komi að sem beztum notum.
Áfengisvarnarnefndir Skulu vera hér til
aðstoðar fræðslumálastjóra. Áfengis-
málaráðunaut ber að vekja athygli kenn-
aranna á öllum nýjungum í vísindalegri
áfengisfræði og kennslutilhögun í henni.
Tóbaksþrælar fremja morð
Drengur nokkur í Berlín, sem orð-
inn var þræll sígarettunnar, þótt ekki
væri nema 14 ára, drap aldraða konu
til þess að komast yfir peninga til síga-
rettukaupa. Fyrir rétti játaði drengur-
inn sína óstjórnlegu tóbakslöngun.
Hann drap konuna með eldhúshníf og
gúmmíkylfu. Þá drap Pedersen nokkur
í Danmörku mann að nafni Jensen einn-
ig vegna þess, að Jensen vildi ekki láta
hann fá tóbak. Þeim lenti saman með
þeim afleiðingum, að Jensen beið bana.
Allir, sem telja sig vini menningar
og velferðai' manna, ættu að forða ungl-
ingum af fremsta megni frá þessum við-
bjóðslega harðstjóra — sígarettunni,
sem bæði þrælkar menn og spillir þeim-
I sambandi við bindindisfræðslu þessa,
skal kennt um eðli og áhrif tóbaks og
kaffi.
8. gr. •
Fræðslumálastjóri skal senda reglu-
gerð þessa öllum skólanefndum, fræðslu-
nefndum og skólaráðum í landinu, enn-
fremur öllum skólastjórum, til útbýt-
ingar meðal icennara í landinu.
9. gr.
Reglugerð þessi öðlast gildi þegar í *
stað og birtist til eftirbreytni öllum
þeim, sem hlut eiga að máli.
I kennslumálaráðuneytinu, 13. jan. 1936.
Haraldur Guðmundsson.
Ragnar Bjarkan.
-------- i
Barnaheimili
Tempiara
Einingu hefur borizt skýrsla stjórn-
arformanns Barnaheimilis tenvplara.
Sem stendur hefur bæjarstjórn Reykja-
víkur Kumbaravog á leigu og starfrækir
heimilið. Hafa verið þar um 20 börn, *
en álitið er að húsakynni nægi fyrir 30
börn. Dr. Matthías Jónasson uppeldis-
fræðingur hefuf skoðað barnaheimilið
og lokið á það lofsorði, en telur að húsa-
kynni þyrftu að vera meiri. Samt eigi
ekki að vera fleiri en 40—50 börn á
hverju slíku heimili.
Á liðnu ári fékk heimilið kr. 15920,00
af happdrættisfé Stórstúku íslands, en ‘
auk þess hefur verið haldið svo á fjár-
málum heimilisins, að það er nú skuld-
laust. Kumbaravogur er nú algerlega
skuldlaus eign Barnaheimilis templara,
sem á kr. 6908,19 umfram sjálfa eign-
ina. 1 ráði er að auka við húsakynni sem
allra fyrst.
Formaður stjórnar heimilisins, Jón
Gunnlaugsson stjórnarráðsfulltrúi, lýk-
ur skýrslu sinni með þessum orðum:
„Það er sannfæring mín, að Góðtempl-
arareglan vinni aó nauðsynlegu mann-
úðarmáli með stofnun barnaheimilisins,
og að verið hafi tímabært og viðeig-
andi, er Umdæmisstúkan nr. 1 hóf það
miskunnarverk. Það mætti vera einlæg
ósk okkar templara og von, að við verð-
um viðbúnir sjálfir að starfrækja heirn-
ilið, þegar leigutími Reykjavíkurbæjar
rennur út, og að það verði síðan ávallt
starfrækt með þeim hætti og í þeim
anda, sem er samboðið fögrum kenn-
ingum umdæmisstúkustigsins“.
Öhætt mun að geta þess hér um leið,
að það er Jóni Gunnlaugssyni að þakka
fyrst og fremst að þetta Barnaheimili
templara er orðið til. Hann hafði for-
göngu um kaupin á Kumbaravogi og ’
hefur frá fyrstu tíð látið sér annt um
framgang þessa máls. Hann hefur í raun
og veru verið bj argvættur þess, en senni-
lega hefur gleymzt að mestu leyti að
þakka honum vel unnið starf.
I