Félagsrit Sláturfélags Suðurlands - 01.01.1933, Blaðsíða 13

Félagsrit Sláturfélags Snðwlands
13
ótakmarkað á allskonar sáródýru kjöti. Raunin varð
því sú, að í stað þess að nú þurfti að selja meira en áð-
ur, seldist miklu minna það sumar, og urðu þvi miklar
birgðir eftir til næsta árs.
Svo kom haustið 1931, er feiknin öll bárust að af kjöti,
sem engin leið var að koma í bærilegt verð, eins og
það kom fyrir. Enn var þvi árætt að bæta töluverðu við
niðursuðubirgðirnar, heldur en láta kjötið verða verð-
laust, i þeirri von, að eitthvað rættist úr um sölu síðar,
enda var það eina ráðið til að geyma kjötið óskemt.
En hér fór á sömu leið. Kreppan var öllu harðari síð-
astl. sumar en hið næsta á nndan, og salan varð enn
minni en þá, og þó liafði verðið verið lækkað mikið síð-
astl. vetur. Lélega kjötið, sem verið var að reyna að
hjarga frá verðhruni, verður félaginu þannig til áfram-
haldandi tjóns, en framleiðendurnir hafa fengið sitt bæri-
lega verð fyrir það.
Þrátt fyrir alt það kjöt, sem verkað var til útflutnings
haustið 1931, soðið niður og sett í pylsugerð, var þó svo
mikið frosið kjöt eftir óselt liér innanlands, að lán var,
að ekki hlaust tjón af. Það, sem bjargaði var, að aðrir,
sem selja hér frosið kjöt, voru búnir að selja upp nokkru
áður en nýtt kjöt gat farið að koma á markaðinn, og
gat félagið selt þeim það mikið, að alt frosið dilkakjöt
var uppselt um mánaðamót júli—ágúst. Þó áttu aðrir
þá eftir frosið kjöt af fullorðnu fé, og var það siðar
«elt fyrir mjög lágt verð. Sumarið 1931 entist frosna
dilkakjötið aftur á móti alt fram á haust, og var því
litlu hægt að slátra það sumar.
Bæði þessi sumur var saltkjöt á hoðstólum fyrir afar-
lágt verð, ærkjöt alt niður í 25 krónur tunnan. Afleið-
ing af þessu óslitna framboði af allskonar kjöti hefir
orðið sú, að minna hefir selst af niðursuðu og enda einn-
ig pylsum og farsi, sem kýrkjötið er helst notað í.
Það er óneitanlega örðugt framundan núna, því að