Safnaðarblaðið Geisli - 01.05.1955, Blaðsíða 8

I
I
---G E I S L I------------52-------------X. ÁRGANGUR.---------
SERN KEMUR SJÓMARIvADAGLRINR.
Að Uessu sinni hefir yerið ákveðið, að sjó-
mannadagurinn skuli haldinn hátíðlegur 5.
júní, Þann dag munu sjómenn um land allt
sameinast um að gera daginn sem hatíð-
legastan, svo að minningarner um hann
megi geymast sem hjartastar til næsta
sjómannadags - eða lengur.
Sjómannadagurinn er í sjalfu sér
þrunginn minningum frá liðnum stund-
um, Þá rifja hinir öldnu sjómenn
upp minningar fré sjóferðum sin-
um, aflahrögðum, veiðiaðferðum,
farkosti o.fl. Þá skyggnast þeir
inn í "skútuöldina" o^ sjómennsku
á opnum, vélalausum hatum,- begar
vélamennin^in hafði ekki néð til
bess að knyja skip né háta. Þá,
já, Þá var vélaorkan ekki á valdi
fiskimannsins við línudrátt, ekki
raflýsing, talstöðvar eða dýptar-
mælar. Stormuí eða stæltir vöðvar
knúðu ferartækin. Svona var það
Þá, segja gömlu sjómennirnir. En
um leið og Þeir samgleðjast sjó-
mönnum þeim, sem við tækni og vax-
andi vélamenningu eige að húa,
líta þeir með nokkrum söknuði til
sinnar fyrri sjómennskuævi. í
skini minninganna her fáe. skugga
á hið liðna.
En hinir ungu sjómenn, sem tekið
hafa við störfum stéttsrinnar,
horfa fram á veginn. Þó að margt
hafi á síðari árum tekið stórkost-
legum hreytingum til hetnaðer,
hvað veiðiaðferðir og aðhúnað
~ ^ *—'-**■ snertir, ^þé er hafið sjélft hið
same og áður. Og sótt er enn á
sömu mið, eftir samskone.r veiðifangi og fyrir hálfri öld. Aflinn og af-
komen erjmisjöfn, eins og Þá. Þrátt fyrir það, að la.ndhelgin hefi nokkuð
verið færð ut, virðist þeð vere til fremur lítille hóta, t.d. hér fyrir
Vestf jörðimi, þar sem togararnir reða sér einmitt a Þær slóðir, eem vest-
firzkir hátesjómenn sækja á. En vonendi verður i framtíðlnni úr þvi hætt.-
Mörg eru þau mál, sem sjómenn á fifckiveiðiflotanum varða,sem vissu-
lege eru þess verð, að rædd yrðu í semhandi við sjómannadaginn, og verður
það vs.felaust gert. - En hér verða bau mál ekki rædd, því að þau verða sjálf-
sagt rædd a viðari vettvan^i en þette litla hlað nær til.- Eitt er þó það
mal, sem vert er að minne a, þvi að þvi er of lítill geumur gefinn, en er
þo athyglisvert mel. Það eru sjómennaheimili eðe lesstofur fyrir sjómenn,
innlenda og erlenda. T.d. væri æskilegt að lesstofur væru á Þeim stöðum,
Þer sem mikið er um komur fiskiskipa, t.d. eins og á Patreksfirði, Þing-
eyri, Elateyri, svo að aðeins séu nefnd fá dæmi. Lesstofurnar á RaufarhÖfn
og Seyðisfirði syndu það þegar á fyrsta starfsári sínu, að þær voru mjög
kærkomnar. - - Guð hlessi íslenzka sjómannastétt og ástvini sjómannanna.
Hann gefi þeim hlessunrarikan sjómennadag og hjarte framtið.