Íslenzk tunga - 01.01.1964, Side 79

THE SOURCES OF SPECIMEN LEXICI RUNICI
77
116 Skaptkier: Þa let hann ... munn-
giit (17).
140 Vite borne menn: Þeir menn
voru ... vel vite borner (17).
54 Hirdmenn: Af ollum hirdmonn-
um ... Skalld syn (19).
79 Makinde: For med þeim allt i
makendum og vinskap (27).
106 Ran: Kilpingar foru þar ... ad
ránum (27).
61 Kilpingar: Þorolfur sette ...
ferder kilpinga (27).
114 Silldver: Þor: hafde menn _____
Skreidvere (28).
132 Veitsla: Veitsla var hin ... skór-
uglegasta (29).
DG 55 Alwœpne: Var sagt )>u lieter
allt lid þitt jafnan med alvæpni
vera (30). -— This quotation is in
DG 55, but was omitted from
SLR.
134 Vielrœde: Þeir gátu 0ngvum viel-
rædum vidkomid (32).
26 ad drepa a dreif: Þeir drápu ...
fyrer ætlan (32).
105 Rammur: Þorgils var rammur ...
hreistemadur (33).
24 Dagrad: Geck þa Þorgils ...
hitta Kong (34).
105 Rœgdur: Grunar mig hann ...
vid Kong (34).
83 Marklónd: I Finnmark eru ...
marklónd stor (36).
70 Laus a velle: Verdu þa Qvæner
lauser a velle og tokn ad ílya. —
This does not occur in the printed
versions of the saga, but is pre-
sumably taken from the passage
on p. 37 about the Kvænir, and if
the quotation is accurate, Magn-
ús’ manuscript must have been in
this place considerably different
from the usual texts. The phrase
lausir á velli occurs on p. 139 of
the saga, and also in Grettla 216
and Karlamagnus saga (1860),
184: “gerðust margir lausir á
velli, lögðu skjöldu á hak sér ok
flýðu.”
Ögrynnc fiaar: Toku þeir þar
ogrynne fiaar (37).
ad Rœgia: Var sagt þeir mundu
... vid Kong (37).
Slcammtaladur: Eg mun vera ...
reina af mier (38).
Nafngiptur: Muntu ráda
veitslum þijnum (40).
Of fiar: Herjudu þeir og feingu
of-fiár (41, cf. also 114).
Huorvetna: Er undur þier ...
huervetna leifast (43).
Armadur: Þorer Þruma var Ar-
madur ... þrumu (47).
Manngardur: Komu þeir þar fyr-
er Dag ... inne voru (48).
Skidgardur: Skidgardur hár var
um bæinn (48). — Same entry:
*N: greip hendinne um skidstaur-
inn ... yfer gardinn (48).
Slippur: Þeir gafast up ... land
slipper (48).
Tilpflun: Skallagr: hafdi forrad
... tilpflum alla (50).
Ress: var Kvolldwlfur þa enn ress
madur (50).
At temia: Þeir voldu menn miog
ad afle ... skaplinde sitt (50).
Skap: Þeir fedgar hofdu eitt skap
... Skaplinde sitt. •— Same quota-
tion as the preceding: the first
five words are evidently a gloss
added by the compiler.
97
105
115
90
95
57
8
*81
117
120
126
107
126
115