Íslenzk tunga - 01.01.1964, Side 91

THE SOURCES OF SPECIMEN LEXICI RUNICI
89
—20). — In DG 55, but omitted
from SLR.
61 Kienningar nafn: Se eck ad þetta
villtu kienningar nafn hafa, ad
heita Hallfredur vandrædaSkald
(I 388:8—9). — The last four
words are a gloss added hy the
compiler, for they do not occur in
any of the MSS.
141 Vijte: Nu skulu vid satter ...
framar 0drum flestum (I 394:15
—17).
82 Mannskrœfa: Ej skipter þa ad
hógudu til... mann skræfu þessa
lifa (I 399:4—5).
83 Meisl: Kalfur þolde illa meislin
og bar sig lijtt (I 399:7—8).
121 ad Stanga: Ilallfr: Sagde ek hef
enn ej meir__bundinn sem þiof
(I 400:5—7).
*81 Mannlœra: Mier þiker til einkis
vera ... mannlæru þa (I 400:7
-8).
71 Leisinge: Rafn hafde verid þræil
Glums ... hanns Leisinge (II 1:8
—9).
108 Roskinn: Glumur var þa hnijginn
... var roskinn (II 1:12—14).
120 Snapur: Ilakon Jarl sagde; þess-
er menn ... onnur lond (II 3:11
—12).
76 Lokatnr: Frekur giet eg þeim ...
um slijk stormiil (II 4:3—4).
74 ad Liosta: Ilallvardur laust ...
þegar i ovit (II 6:3—4). — Same
entry: *syndist mier at ... hann i
Svima (II 6:6—7).
4 Afrendur ad afli: Hallfredur var
þa sem þroskamestur ... skiotur
til arædis (II 23:7—8).
101 Otœpilega: Þad mun hest ad vida
... þurfa ellde vid (II 23:14—15).
118 Skolbrun: Þar var madur fyrer i
Skoginir ... helldur illmannlegur
(II 26:8—9).
112 Sannsógle: Ingebiórg sagde vid
Hallfred, skalltu nu fyrst ...
sannsogle þyna (II 30:3—5).
125 ad Tiirast: Fann Sigmundur ad
Jarl tiiradist miog er hann lagdist
nidur a golfid fyrer Þorgerdi
Hólga Brudi (II 53:7—9). — “er
hann ... Brudi” is a gloss added
by the compiler, paraphrasing the
context.
68 Kijr: Augvalldur [sem Augvallds-
Næs i Norig hefur sit Nafn af]
var Kongur, hann hlötade ...
saman karl og kyr (II 86:9—13).
-— The words “ sem ... nafn af”
are a gloss added by the compiler.
83 Meisl: Þui mun eg heita ef Kong-
ur lætur ... ad hlöta ej (II 110:
2—4).
29 Ein rœn: So lyst mier a þig þu
muner vera Dreingr ... bradur i
Skaplinde (II 111:16—18).
96 Ofrijnn: Suein dreymde Þor:
helldur ofrynlegann og dapurleg-
ann (II 112:11—12).
108 Rota kylja: Finnur tok i hond
sier ... gick til hofsins (II 113:
6—7).
95 Ofaguligl: Þar var þa allt fornt
... helldur ofaguligt (II 113:7—
8).
92 Nidingur: Munkat eg nefna ...
Trygguason ii talar drö (II 305:12
—19, v.).