Íslenzk tunga - 01.01.1964, Qupperneq 143

TVO HANDRITSBROT
141
(hlvta), en A hefur ritað 1. 6 (hvart) — 16 (uerþær) og 27 (þar
fell) — 40. Á hinum þrem síðum brotsins hefur B hins vegar aðeins
ritað rúmar 20 línur, eða lv24—25 8 og 2vl0—30.9
Heildarskriftarlag og áferð handanna tveggja er allólík, og bendir
það til, að tvær hendur séu. Rétt er þó að taka fram, að það eitt, að
heildaráferð er ólík, er að jafnaði engan veginn nægilegt til að sýna,
að rithendur séu fleiri en ein. Ófá dæmi eru um, að heildarsvipur
skriftar sé ólíkur t. d. í upphafi og niðurlagi handrits eða jafnvel
með fárra blaða millibili, en engu að síður verði að líta svo á, að einn
virðist dr. Widding telja, að A taki við eftir það orð, þar sem hann segir, að
A hafi ritað 1. 5—16 á þessari blaðsiðu. Næstu tvö orð eru styttingar, dfim nfm
(= dominum nostrum), en þeir fjórir stafir, er fyrir koma í þessum orðum,
hafa engin þau sérkenni, er geri kleift að ákvarða með vissu, hvorri hendinni
þeir séu ritaðir. í lok línunnar er svo eí-bandið, og bendir allt til, að B hafi
ritað það. Annars vegar notar A þetta tákn miklu sjaldnar en B. I öllum þeim
hluta brotsins, er A hefur ritað, er et-bandið notað aðeins tvisvar sinnum. Hins
vegar er svo gerð þess hér miklu líkari því, sem er hjá B endranær, t. d. í 17.
og 18. línu. Annað dæmið um þetta band hjá A er í 33. línu, og þar er það
þverstrikslaust, en auk þess er það dregið á allt annan hátt en í lok 5. lfnu eða
annars staðar hjá B. Hitt dæmið um et-bandið hjá A er á hl. 2v8. Þar hefur
það að vísu þverstrik, en er að öðru leyti ólíkt bandinu í lok 5. línu. Verður því
að ætla, að B hafi ritað alla 5. línu.
Fyrstu orðin, sem öruggt er, að A hefur ritað, eru hvart þu uill... i 6. línu.
Á undan þeim, í upphafi línunnar, eru tvö orð, dlnm tnú (= dominum tuum).
Gerð ‘u’ í tuö bendir eindregið til, að B hafi ritað þessi orð. Þá sjaldan hann
notar ‘u’ (sjá síðar), eru báðir leggir þess lítið eitt sveigðir til vinstri efst
(sjá mauricius 22). Hjá A eru leggirnir hins vegar beinir, en efst er smáhnúður
til vinstri (sjá t. d. þu uill 6). Þá er þess og að geta, að A er að jafnaði lítið
eitt feitari en B, og eru þessi tvö orð, svo og öll 5. línan, líkari B að þessu
leyti. Einnig er það, að orðin hvart þu uill ... eru ekki nákvæmlega í beinni
línu við dlnm tufl, heldur litlu neðar.
Af þessum ástæðum má teljast víst, að A taki við af B í 6. línu eftir tuú.
8 Dr. Widding segir, að það séu 1. 23—24, sem B hafi ritað á þessari blað-
síðu, og virðist þá ekki telja með efstu línuna á blaðsíðunni, sem aðeins sést
lítillega í á köflum, þar sem blaðið er skorið að ofan.
0 Hönd A hefur þó ritað síðustu orðin í 15. línu á þessari síðu (þoiat ver
munum fyr liftin...), svo og síðari hluta 30. línu (þa er hann var amiþre anæ
þa).