Reykvíkingur - 04.07.1928, Qupperneq 18

242
REYKVIKINGUR
Gulu kmmlurnar.
----- F;h.
):Hvenœr sáuð pér að þið vor-
uð eW?“
„Það sá ég fyrir utan sam-
söngshöllina; það var umferðar-
sitöðvun þar, og þá tók ég eftir
því að kvenmaðurinn var hrædd
við eitthvað, sem á eftir okkur
var, og það var ekki erfitt að
sýá að það var stór limousine-
bifieið. Það voru eitthvað sex
vagnar milli okkar og hennlair.
Bifreiðarsitjórinn var Asíumaður;
það sá ég þó ég sæi ha!nn ekki
vel.“
„Gott!“ greip Dunbar fram í,
„þetta er mjög þýðingarmikið at-
riði, en sáuð þér ekki neitt, sem
einkendi bifreiðina ?“
„Nei, það sá ég ekki. Ég sá
hana koma á eftir mér inn á
torgið, en hvar hún var stöðvuð
veit ég ekki, því ég sá hana
ekki eftir það.“
„Gott,“ sagði Dunbar aftur.
„Hafið þér nokkurn tíma áður
ekið með kvenmenn af þessu
Proktors hjúkrunairheimili ?“
„Já, tvisvar hef ég áður ekið
kvenmönnum, er komu þaðan. Ég
vissi, að þær komu þaðan, því
það er álit okkar bifreiðarstjór-
anna, að hái kvenmaðurinn í ein-
kennisbúningnum, sem fylgir
þeim, sé hjúkrunarkonan Prok-
tor.“
„Þær kölluðu þá ekki í yður
við húsdyrnar í Gillinghamg€tu?“
„Nei, það er aldrei fekin bifreið
við húsdyrnar þar. Það er alt af
farið gangandi á næsta götuhorn.
Það fylgir þjónn, er ber farang'
urinn.“
„Haldið þér að ti gangur'nn sé
að láta minna bera á hvaðan
Komið er?“
„Vafalust! En eins og ég hef
sagt, þá hefur þetta vakið um-
tal meðal okkar bifreiðarstjóT'
anna “
Þektuð þ,ér nokkuð þessa tvo
kvenmenn ?“
„Nei; en þetta voru auðsjáan-
Iega mjög ríkar konur.“
„Og hvert fóruð þcr með þær?“
„Aðra á St. Pankras- en hina
á Waterloo-stöðina.“
„Til þess að fara með járn-
brautarlest þaðan?“
, „Nei; til þess að koma með
lest!“
„Hvað meinið þér?“
„Ég á við að það biðu eftir
þeim einkabifreiðar þeirira komU'
megin á járnbrautarstöðinni, þeg'
ar ég kom með þær, þeim meg'
in, sem farið var, og þær gcngu
á mdlli, og létu eins og PæT
heíðu kornið með járnbrautarlest'
inni!“
„Eruð þér viissir i þessu?
spurði Dunbar.
„Ég er viiss í því, því ég fylg^i