Vera - 01.10.1992, Qupperneq 48

nám með lítil börn eða að standa
í daglegu stússi vegna stutts
skóladags og dagvistarskorts.“
■ Nú hefur málfhitningur hinna
stjórnmálajlokkanna breyst lítil-
lega og þeir tala öðru hveiju um
mál sem venjulega eru kölluð
kvennamál. Finnst þér það þróun
í rétta átt?
„Mér flnnst það þróun í rétta
átt. Við konur verðum þó að
halda vel á spöðunum til að
tryggja að svona viljayfirlýsingar
þeirra á hátíðastundum verði að
veruleika. Þvi miður er ekki bjart
fram undan eins og ástandið er í
dag. Gömlu flokkarnir hafa litlu
breytt í raun í áranna rás og nú
er algjört svartnætti ríkjandi í vel-
ferðar- og samhjálparmálum. Við
höfum verið illyrmislega minnt á
það nú að eitt eru orð, annað
framkvæmdir. Við konur verðum
að taka höndum saman og spyrna
gegn þessu hver á sínum stað“.
■ Þú hefur lagt fram nokkrar
tillögur um menningarmál sem
svo hafa verið teknar upp seinna
og samþykktar. Hvaða tillögur eru
það helstar?
„Ég lagði t.d. fram tillögu um
að borgin keypti Iðnó, reyndar í
tví- eða þrígang. Ég varð afar glöð
í mínu hjarta þegar sú tillaga var
samþykkt á fyrsta fundi borgar-
stjórnar í ráðhúsinu. Það skal
sagt núverandi borgarstjóra til
hróss að hann lét það ekki aftra
sér við kaup á húsinu að fyrir lá
tillaga Kvennalistans um málið,
hann lét sig hafa það! Ég lagði
einnig fram tillögu um að Hafnar-
húsinu yrði breytt í verslanir,
sýningarsali og yfirbyggt mark-
aðstorg. Þeirrí tillögu var vísað til
Hafnarstjórnar og er þar í
framkvæmd. Ég lagði einnig til að
Borgarbókasafnið fengi inni í
Morgunblaðshúsinu og að húsið
verði fært í stíl við umhverfi sitt.
Ég get ekki betur séð en að
tillagan verði framkvæmd. Ég er
montin yfir þessu öllu og kemur
þá hreint ekkert við t.d. hver á
húsnæði Moggans. Ef þetta getur
orðið til hagsbóta fýrir miðbæinn
okkar, sem hefur verið að
drabbast niður, er ég ánægð. Nú
það er ýmislegt annað. Við höfum
verið iðnar við kolann í skóla-
málunum og umferðarmálum og
ýmislegt af því hefur þegar skilað
sér. Árum saman fluttum við
Kvennalistakonur og síðan allur
minnihlutinn, tillögu um ung-
Elín ásamt Guðrúnu Ögmundsdóttur, arftaka sínum í borgarstjórn.
Ljósm. Anna Fjóla Gísladóttir
„Þeir þurfa ekki að
lifa á láau laununum,
þeir purfa ekki að
horfast í augu við að
geta ekki stundað
nám með lítil börn
eða að standa í
daglegu stússi vegna
stutts skóladags og
dagvistaskorts."
„Við konur verðum þó
að halda vel á
spöðunum til að
tryagja að viljayfir-
(vsingar þeirra á
hátíðastundum verði
að veruleika."
lingahús í miðbænum. Nú er það
orðið að veruleika, að vísu ekki
alveg í miðbænum, en „Hitt
húsið“ er unglingahús í gamla
Þórskaffi. Svona gerast hlutirnir.
En þetta tekur tíma og það reynir
á úthaldið og þolinmæðina“.
■ Nú eigum við að búa við lýðræð-
islegt stjórnskipulag. Hvernig
virkar það í raun?
„Eftir reynslu mína af stjórn-
málum í borginni hef ég orðið
miklar efasemdir um að fulltrúa-
lýðræði okkar virki, mér finnst
það hreinlega steyta á svo mörg-
um skerjum í framkvæmd. Ein-
ungis örfáir i þjóðfélaginu hugsa
um stjórnmál og í krafti sinnu-
leysis almennings ráða kjörnir
fulltrúar nánast einir ferðinni
milli kosninga, án samráðs. Þetta
stangast algerlega á við megin-
hugmyndir um fulltrúalýðræði,
sem felur í sér tímabundið valda-
afsal til kjörinna fulltrúa. Þeim er
trúað fýrir umboðinu í krafti
yfirlýsinga fýrir kosningar, þeir
eiga að breyta samkvæmt því og
vinna í samráði og sátt við
umbjóðendur sína. Að senda
fulltrúa inn í sveitarstjórnir og á
Alþingi og Iáta þá svo meira og
minna eina um framkvæmdina á
milli kosninga býður upp á
misbeitingu valdsins og henti-
stefnu stjórnvalda.“
■ Nú lagðir þú fram tillögu þess
efnis aðfólki yrði gert auðveldara
að fylgjast með störfum borgar-
stjórnar. Hvernig hefur þeirri til-
lögu reitt af?
„Ég lagði til að borgarstjórnar-
fundir yrðu betur auglýstir og það
var samþykkt. Einnig að fundir
helstu nefnda og ráða yrðu
opnaðir fyrir almenningi. Borgar-
stjórnarfundir eru opnir en ef fólk
veit ekki af þeim kemur það ekki.
Alþingi er með daglega fundi og
fólk getur komið þangað og fylgst
með. Þetta er öðruvisi í borgar-
stjórn. Þar eru fundir tvisvar í
mánuði, fýrsta og þriðja fimmtu-
dag hvers mánaðar kl. 17.00.
Þetta þarf fólk að vita og einnig
hvaða mál liggja fýrir og hvenær
þau eru á dagskrá. Ég ítrekaði þvi
tillögu um að ágreiningsmál og
tillögur yrðu færð fýrst á dagskrá
þannig að fólk gæti vitað að fljót-
lega á fundinum yrðu tekin fýrir
þau mál sem það hefði hugsan-
lega meiri áhuga á en öðrum. Þeir
felldu þessa tillögu og einnig
tillögu mína um að skylt væri að
efna til kosninga um mál ef tíundi
hluti kosningabærra Reykvikinga
eða einn þriðji borgarfulltrúa
æsktu þess. Allt yrði þetta að
mínu viti til að efla og auka
lýðræðisvitund almennings og
framkvæmd fulltrúalýðræðis.
Þetta var auðvitað ekki sam-
þykkt, en vísað nánast rakalaust
frá. Ekkert lýðræði hér í borg, það
gæti ruglað kerfinu, jafnvel verið
misbeitt af lýðnum“.
■ Hvað tekur nú við hjá þér?
„Ég ætla að starfa áfram í
Kvennalistanum til að reynsla
mín nýtist sem best. Ég mun
starfa með borgarmálahópi, vera
hægri hönd Guðrúnar Ögmunds-
dóttur eftir því sem hún kærir sig
um. Ég er yfirkennari í mínum
skóla eftir sem áður. Ég verð
einnig í listasögu i Háskólanum,
hjá Birni Th. Björnssyni, sem er
engum líkur. Það eru góð skipti á
fimmtudögum. Svo vonast ég til
að ég hafi meiri tíma til að stunda
golfið, fara út fýrir bæjarmörkin
og njóta þess að vera til. Ég mun
verða sama baráttukonan áfram,
þó sjálfselskari en hingað til. Ég
mun taka mig mátulega hátíðlega
áfram, hlæja og sprella með góðu
fólki, enda svo hraust og hress að
mér finnst ég enn vera sama
skrýtna stelpan úr Vesturbæn-
um.“ □
ÞB
48