Freyr - 01.01.1923, Blaðsíða 19

FREYR
13
Mjólk ópasteur-hituð .
Dósamjólk . . . .
Nautakjöt............
Kálfa —..............
Kinda —..............
do. — saltað . .
Egg innlend ....
do. útlend ....
Mysuostur............
Kæfa.................
Hangikjöt............
Ishúskjöt............
Flesk revkt ....
Tólg.................
Kr.
lít. 0,64
lbs. 0,85
kg. 2,00—3,00
ca. 2,00
kg. 1,60—2,00
— 1,60
stk. 0,40
— 0,35
kg. 1,80
— 2,60
— 2,40—2,80
— 1,60
— 5,00
— 2,90
Rækíunin í Fossvogi.
Fyrsta landssvæöiö sem unniö var með
þúfnabana hér á landi var í landi Rvíkur-
bæjar í Fossvogi, eins og kunnugt er. Af
])ví landi sem unniö var, tók Búnaðarfél.
íslands að sér að koma 10 hektörum í rækt.
Var það frá félagsins hálfu gert meö það
fyrir augum, að geta befitt þar ýmsum
ræktunaraðferðum, og þannig aflað sér og
öðrum reynslu í þvi, hvernig haganlegast
og ódýrast væri að rækta landið.
Þó nokkur fullnaðarreynsla fáist í raun
og veru ekki fyrr en eftir sumarið kom-
andi, þá leikur mörgum forvitni á að vita
hvað gert er þarna í Fossvogi,
Sumt af landinu var svo þurt fyrir, að
framræsia var talin óþörf. Annarsstaðar
var land eigi ræst, sem þó virtist þurfa
framræslu — til þess að sjá hvernig það
tæki ræktun. Mest af landinu var þó ræst,
sumpart með opnum skurðum, torfræsum
og nokkur spilda með skurðpál E g g e r t s
V. B r i e m.
Til áburöar hefir verið notaður tilbúinn
áburður, saltpétur og superfosfat svo og
grútur og síld. —- Auk þess hafa verið
gerðir smáreitir til nákvæmari áburðar-
tilrauna.
í vor sem leið var sáð grasfræi í nokk-
urn hluta landsins svo og strjálum höfr-
um (50 pd. á dagsl.) og sumstaðar höfr-
unum einvörðungu. Aftur eru ósánar skák-
ir til að reyna rótgræðsluna til hlítar.
Vinslan á landinu var 0g gerð mismun-
andi í byrjun, skákir eintættar, þó mest
væri tvítætt, og í fyrravor var sumt af
landinu valtað, annað látið óvaltað.
En Búnaðarfélagið hefir ekki helming
af landi því sem unnið var undir höndum.
Bæjarstjórnin sjálf hefir eina 15
hektara til ræktunar, og var það land alt
ræst til fullnustu í fyrrasumar, en verður
nú á sumri komandi herfað upp, eða tætt
á ný og sáð í það. Land þetta — mestalt
hrein mýri — hefir þá fengið að jafna sig
síðan í hitteðfyrra, og má vel vera, að
það reynist ábatavænlegur undirbúnings-
tími til fullrar grasfræssáningar nú. Minsta
kosti fæst góður samanburður við Búnað-
arféiags-land'ið, sem strax var tekið til
fullrar ræktunar.
Heyfengur af dagsláttu var í sumar
mjög mismunandi, alt frá þrem í tíu hesta.
V. Stef.
Frá Þjóðverjum.
Nýlega rakst eg á yfirlitsgrein í dönsku
blaði um hag landbúnaðarins í Þýskalandi
eins og hann er nú, og er þar margt fróð-
legt, þó ólíku sé saman að jafna, búskap
vorum og landbúnaðinum eins og hann er
rekinn þar.
Ófriðarhöftum sem lögð voru á landbún-
aðinn þar, er enn ekki, létt af. Á mestu
alvörutimunum þegar vesalings Þjóðverj-
arnir voru umkringdir árum saman, var
það framar öðru landbúnaðurinn sem
gerði þeim vörnina kleifa, eins og kunn-
ugt er.
Og enn verða bændurnir að láta ríkið
hafa meirihluta þeirrar kornvöru er þeir
hafa umfram heimilsþarfir, og það fyrir
verð er verðlagsnefnd fyrirskipar — bænd-
um í mesta óhag.
En þetta er þó ekki talið versta mein
iandbúnaðarins í svipinn — heldur hve
ógurlega tilbúni áburðurinn er þeim dýr
— vegna þess hve marksgengið er lágt.
Alment er talið, að ef þeir kaupi eins mik-
ið af áburði að, og venja var áður — og
rekstur þeirra útheimtir til þess að jörðum
þeirra fari ekki aftur, þá þurfi þeir að