Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1933, Síða 39

stefnan hafði á að skipa, er hún hófst til valda i
fyrsta skipti.
Eftirmaðurinn varð Jósep Stalin, bóndasonur frá
Georgíu, fæddur árið 1879. Rússi er hann ekki, í eig-
inlegri merkingu, pvi að Georgia, sem nær yflr fjalla-
dali í sunnanverðum Kákasusfjöllum, var löngum
óháð ríki, þó að pað sé nú orðið eitt af sambands-
ríkjum rússneska alríkisins, og voru íbúarnir her-
skáir og illir viðureignar, svo að jafnvel Alexander
mikti gat ekki komið peim undir yflrráð sín. Tunga
þeirra er forn og gjörólík rússnesku, og á uppvaxtar-
árum Stalin var rússneska bannfærð á heimilinu, því
að Georgiubúum var litið um Rússa gefið á þeim ár-
um. Peir voru frelsiselskir menn og fyrirlitu kúgar-
ann í Pétursborg, »keisarann yfir öllum Rússum og
Rússalöndum«. Þess vegna læiði Stalin alls ekki
rússnesku á barnsaldri, en snemma hugði hann á
að láta til sín taka um rússnesk mál, og því lagði
hann sig eftir tungunni undir eins og hann varð sjálf-
ráður gjörða sinna.
Jósep Stalin heitir réttu nafni Jósep Vissarionsson
Djugasjvilli. En hann heflr heitið mörgum nöfnum
um ævina. Kjör lians voru þannig, að honum var
nauðsynlegt að breyta um nafn, stundum með hverri
tunglkomu, til þess að leyna sig spæjurum keisara-
stjórnarinnar. Móðir hans réð því, að hann gerðist
prestsefni, en eigi féll honum sá skóli, og hvarf hann
þaðan brott við lítinn orðstír, en gekk í flokk jafn-
aðarmanna, þá 17 ára að aldri og fór þegar að vinna
fyrir málefni hans. Árið 1902 varð verkamannaupp-
þot í Batum, og var það kennt áhrifum hans og hann
rekinn í þriggja ára útlegð til Síberíu árið eftir, en
tókst að strjúka þaðan eftir tæpt ár og hvarf þá til
Baku og byrjaði ótrauður á fyrri iðju sinni, en hét
nú ekki Djugasjvilli, heldur sínu nafninu í hverri
borg, sem hann kom f, og fylgdi hann þeirri venju
lengi. Tókst honum svo vel að dyljast, að hann náð-
(35)