Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1953, Qupperneq 103

þar mjög vel gerð kvæði meS óhugnanlegum kynja-
blæ. En mesta athygli vakti bókin vegna þeirra ljóSa,
þar sem skáldiS skopast að væminni viSkvæmni eSa
túikar andhælishátt sinn og ýmissa listhneigSra og
leitandi manna sinnar kynslóðar gagnvart sumum
fyrirbrigðum samfélagsins og tilverunnar, stundum
af allklúrri kerskni — og brýtur í bág við hversdags-
lega skynsemi, smekk og velsæmi. Þessi ljóð Þór-
bergs standa mjög nærri þeim öfgum, sem einkenna
ljóð margra erlendra expressjónista, og þau eru í nán-
um tengslum við ýmis þau einkenni, sem fram komu
síðar hjá Þórbergi í Bréfi til Láru, íslenzkum aðli
og Ofvitanum. Þau minna og á sum ljóð Halldórs
Laxness og ýmissa hinna yngstu meðal íslenzkra
Ijóðahöfunda.
Skólaskáld. Fvrir og uml920 var i Menntaskólanum
margt ungra manna, sem höfðu mikinn áhuga á bók-
menntum. Þeir lögðu mjög stund á lestur skáldrita,
islenzkra og erlendra, og fjölmargir ortu og hugðu
á bókmenntalegan frama. Mörg hinna ungu skálda
ortu um sorgir, sein urðu til eða voru stækkaðar í
þeim tilgangi að gera lifið sögulegra og áhrifaríkara.
Ýmis þessara skálda birtu kvæði sin í blöðum, og
einhverjir af menntamönnum bæjarins fundu upp á
að kalla kvæðin grátljóð, en skáldin grátskáld. Af
þcim skáldum, sem voru i skóla á þessu skeiði, þóttu
þeir yrkja bezt og lofa mestu Sigurður Grímsson og
Jóhann Jónsson, að Davíð Stefánssyni undanskildum.
Sigurður Grímsson er fæddur á ísafirði 1896. Hann
varð stúdent 1917 og lauk lögfræðiprófi 1925. Hann
er nú einn af fulltrúum borgarfógetans í Reykjavík.
Sigurður gaf út 1922 Ijóðabókina Við langelda. 1
þorra kvæðanna eru hinar ýktu og imvnduðu sorgir
of áberandi, en í bókinni eru nokkur Ijóð, sum með
þjóðkvæðablæ, sem eru mótuð af innileik viðkvæms
og dreymins skáhlhugar, og form Ijóðanna yfirleitt
ber vitni um smekkvísi og kunnáttu. Sú skoðun, sem
(101)