Bræðrabandið - 01.07.1984, Síða 2

UPPSKERUMEGINREGLAN
Dr. Oan Paulsen, formaður Norður-
Evrópudeilarinnar.
Það er óhjákvæmileg staðreynd
lífssins að uppskera er í beinu hlut-
falli við það sem sáð hefur verið. Páll
setur þessa meginreglu fram í varnaðar-
tón: "Villist ekki ! Guð lætur ekki að
sér hæða. Það sem maður sáir, það mun
hann og uppskera." G1 6.7 .
Einmitt núna stendur yfir tímabil
þar sem söfnuðurinn leggur áherslu á
uppskeru (1000 dagar uppskeru). En það
er ekki hægt að takmarka uppskeru við
slagorð eða ákveðið tímabil. Sáning og
uppskera er hluti af verki og eðli
safnaðarins. Þú verður að gera hvoru
tve99Ja til þess að geta gert annað.
Þegar hvorugu er náð hefur söfnuðurinn
hætt að starfa sem tæki í höndum herra
uppskerunnar.
Þessi sama meginregla á við um hvern
einstakan kristinn mann!
Eftir að hafa sagt það sem vitnað er
í hér á undan, heldur Páll áfram og
segir að sá einstaklingur "sem sáir í
hold sjálfs sín, mun af holdinu uppskera
glötun, en sá sem sáir í andann, mun af
andanum uppskera eilíft líf." G1 6.8.
Með öðrum orðum, það er fásinna að
rækta með sér og lífsverðmæti og takmark
í lífinu sem tilheyrir heimi vantrúar og
vonast síðan til að vaxa andlega. Það
mun hreinlega ekki gerast. Það er ekki
hægt að sá eini tegund sæðis og vænta
síðan ávaxtar annarrar tegundar.
Með þessa meginreglu í huga óskar
Guð þess að börn hans hægi á sér og komi
afsíðis, að minnsta kosti stutta stund,
og horfi með hugrekki og heiðarleika á
þá tegund sæðis sem þeir persónulega eru
að sá. Og það mun fá okkur til þess að
spyrja alls konar spurninga um hvernig
við hugsum og hvernig við högum okkur,
hvað við lesum, hvað við hlustum á og
hvað við horfum á. Hvers konar félags-
skap við sækjumst eftir? Hvaða hlutir
eru mér mikilvægir? Hvernig er ég í
raun og veru og hvernig vildi ég gjarnan
að aðrir sæju mig? Hvað fellur mér að
gera þegar ég sest niður að dagsverki
loknu? Þessar spurningar eru mikilvægar
einungis þegar ég í ró og næði og með
opinn huga beini þeim að sjálfum mér.
Það getur verið þó nokkuð erfitt og
óþægilegt að vera einn með sjálfum sér
en það er nauðsynlegt til þess að
enduruppgötva sjálfan sig og geta rakið
rætur sínar í Kristi. Heilagur andi
óskar að sýna okkur hvernig ávöxtur hans
er. Hann er til staðar til þess að
hjálpa okkur að sjá hversu eftirsóknar-
verður sá ávöxtur er.
Ef ég er félagslega einmana
einstaklingur gæti það verið að ég hafi
verið að sá röngu sæði?
Ef í andlegum efnum hlutirnir eru
ekki eins og þeir voru áður gæti það
verið að minn andlegi akur hafi verið í
órækt í mörg ár?
Ef vitsmunalegt líf mitt hefur
þornað upp hvað hef ég þá verið að sá í
huga minn? Hvað les ég?
Ef ég líð fyrir það að vera "út-
brunninn" í lífsstarfi mínu, hvaða sæði
endurnýjunar og ferskleika hef ég þá
alvarlega reynt að ná í?
Gleðin, þrótturinn og árangursríkt
líf heldur sér ekki sjálft við. Þar sem
engu er sáð verður engin uppskera. Og ef
við sáum röngu sæði skulum við ekki
undrast yfir uppskeru illgresis!
"Þúsund dagar uppskeru": Andinn vill
gjarnan leiða fólk sitt í áframhaldandi
uppskeru. Hann þráir að við fáum þá
gleði að smakka á ávöxtum uppskerunnar.
Og ef uppskerann er lítil bÝður Andinn
fólki sínu að koma til baka aftur með
sér og sá svolítið meira.
Eru verkamenn uppskerunnar fáir að
tölu? Ef til vill sáðum við ekki með
nægilegum ákafa og gleði sæði þjónustu í
huga ungra manna og kvenna.
Eins og við sáum munum við uppskera.
Herra uppskerunnar hefur hagað því svo.
Ég get einungis vænst uppskeru af því
sæði sem fékk tækifæri til þess að spíra
og vaxa.
2