Dagblaðið Vísir - DV - 03.06.2005, Side 17

DV Sport
hugsaður meira sem miðjumaður,
enda er það sú staða sem hann leikur
vikulega með liði sínu Lokeren í Belg-
íu. Auk þess er Arnar Þór sá eini sem
getur talist náttúrulegur kandídat til
að leika vinstra megin á miðju íslands
í leiknum.
Hver verður við hlið Ólafs?
Ólafur Örn Bjamason hefur verið
fyrsti maður ásamt Hermanni í mið-
vörðinn alia þessa undankeppni og á
því ætti engin breyting að verða nú.
Spurningin er hinsvegar hver muni
leika við hlið hans. Pétur Marteinsson
er langlíklegastur, hann hefur spilað
miðvörð með miklum sóma með liði
sínu Hammarby það sem af er leiktíð
í Svíþjóð, og á góðum degi fer fátt
fram hjá honum. En landsliðsþjálfar-
arnir gætu freistast til að nota hann á
miðjunni við hlið Brynjars Bjöms
Gunnarssonar. Þá em í raun aðeins
tveir leikmenn eftir sem geta spilað
miðvörð, Kristján Örn Sigurðsson og
Haraldur Guðmundsson, þó svo að
Stefán Gíslason hafi bmgðið sér í þá
stöðu endrum og sinnum. Þar sem
Kristján er jafn óömggur á boltanum
og raun ber vitni og Haraldur nýliði í
hópnum ættu Ólafur Öm Bjarnason
og Pétur Marteinsson að verða mið-
verðir - annað yrði stórundarlegt.
Engir vængmenn
Einn leikmaður er svo gott sem
með ömggt sæti á miðju íslenska liðs-
ins, Brynjar Bjöm Gunnarsson. Eins
og íslenska liðinu hefur verið stiilt
upp síðan það fór í íjögurra manna
vöm hafa ávallt verið tveir djúpir
miðjumenn. Jóhannes Karl líefur
venjulega verið við hlið Brynjars en í
hans íjarvem yrði Pétur Marteinsson
venjuiega fyrsti maður í hans stað. En
þar sem hann þarf að standa valctina í
vöminni í fjarvem Hermanns Hreið-
arssonar hefur skyndilega myndast
laus staða á miðjunni sem nánast ör-
uggt er að óreyndur leikmaður mun
þurfa að leysa. Jóhannes Harðarsson
og Helgi Valur Damelsson koma lík-
lega ekki til greina þar sem þá einfald-
lega skortir reynslu. Þá standa eftir
Kári Árnason, Amar Þór Viðarsson og
Stefán Gíslason. Sagan vinnur ekki
með Kára því hann á það tii að vera
bráður og fékk til að mynda rauða
spjaldið eftir tvær mínútur í sínum
fyrsta landsleik gegn ítölum. Þar sem
Amar Þór er nánast sá eini sem getur
spilað vinstra megin á miðjunni,
beinast öll spjót að Stefáni Gíslasyni.
Hann á að geta verið Brynjari Bimi til
halds og trausts sem brimbrjóturinn
á miðjunni og er Stefán auk þess að
mörgu leyti betri með boltann.
Eins og áður segir er vinstri væng-
urinn nánast sjálfskipaður eina leik-
„Grétar býryfir
mörgu sem Kristjáni
skortir - þá helst al-
mennri boltatækni."
manninum sem getur spilað þá
stöðu, Arnari Þór.
Því verða „nýliðarnir“ Tryggvi
Guðmundsson og Helgi Valur að öll-
um líldndum að sætta sig við að byrja
á bekknum. Staða hægri miðjumanns
er líklega mesti höfuðverkur Ásgeirs
og Loga. Þeir gætu valið að setja Grét-
ar Rafn þar og sett Kristján í bakvörð-
inn en það er ekki ráðlegt upp á sókn-
arleikinn að gera. Mín tilfinning er sú
að Gylfi Einarsson verði látinn spila
þar, að minnsta kosti látinn draga sig
vel út til hægri úr miðjustöðunni sem
hann er vanur að spila.
Eiður í frjálsri stöðu
Sóknin er stærsta spurning-
armerkið varðandi liðsuppstillingu
íslenska liðsins. Með Heiðar Helgu-
son í leikbanni er úr vöndu að ráða og
er næsta víst að ef leikurinn á laugar-
dag væri á útivelli yrði Eiður Smári
einn í ffemstu víglínu og líklega með
Gylfa fyrir aftan sig. En með hliðsjón
af þeirri staðreynd að íslenska liðið
hefur sannarlega engu að tapa ætla ég
að spá, og jafnframt vona svo inni-
lega, að Ásgeir og Logi tefli djarft með
því að stilla upp Gunnari Heiðari Þor-
valdssyni sem ffemsta manni og Eið
Smára fýrir aftan hann. Veigar Páll
Gunnarsson er aftastur í goggunar-
röðinni og verður líklega aldrei í byrj-
unarliðinu og það sama á við um
Tryggva á meðan Gunnar Heiðar hef-
ur aldrei verið í betra formi og vill
væntanlega ólmur sanna sig með
landsliðinu.
Það yrði sóun á hæfileikum Eiðs
Smára ef hann yrði geymdur einn
frammi gegn fjórum varnarmönnum
Ungverja. Landsliðsþjálfararnir
hljóta að sjá að sér og hafa Eið Smára
í þeirri stöðu sem hann leysti svo vel
af hendi með Chelsea eftir áramót - í
ffjálsri stöðu fýrir framan miðjuna.
Þar nýtist hann ekki aðeins íslenska
landsliðinu best, heldur hefur Eiður
sjálfur sagt að hann njóti sín best í
þeirri stöðu. Og viljum við ekki öll að
Eiður Smári njóti sín sem best með
íslenska liðinu? Með hann í stuði
virðast íslenska landsliðinu vera
flestir vegir færir - með hann annars
hugar getur það ekki neitt. Þetta er
aðeins spurning um hvort landsliðs-
þjálfararnir þori að sækja eða hvort
þeir falli í þá gryfju sem þeir hafa
grafið sér hingað til - að leggja
áhersluna á vömina án þess að hafa
nokkra innistæðu fyrir því.
David Dein hjá Arsenal áhyggjufullur
Reglum á að fara eftir
David Dein, yfirmaður
knattspyrnumála hjá Arsenal, óttast
ástandið sem komið er upp í
knattspyrnuheiminum og hann
grunar að ófremdarástand muni
skapast ef menn hætta að fara að
reglum.
Ástæða yfirlýsinga Deins er
framkoma leikmanns hans, Ashleys
Cole, og forkólfa Chelsea. Þeir
hittust á leynifundi í vetur til að
ræða möguleg kaup Chelsea á Cole
en upp komst um athæfið. Allir
málsaðilar fengu svo stóra sekt á
miðvikudag og Chelsea mun þar að
auki missa þrjú stig gerist þeir aftur
sekir um viðlíka athæfi.
„Það eru reglur í þessari íþrótt og
menn verða að fara að gera upp við
sig hvers konar þjóðfélagi þeir vilja
lifa í,“ sagði Dein þungur á brún eftir
að niðurstaða enska knattspyrnu-
sambandsins lá fyrir. Cole fékk 100
þúsund punda sekt, Jose Mourinho
þarf að punga út 200 þúsundum
punda en Chelsea fékk hæstu
sektina eða 300 þúsund pund.
„Það verður að virða þær reglur
sem fyrir eru. Þær eru settar fyrir
félögin og þess vegna verða félögin
að fara eftir þeim. Almenningur
borgar fyrir hollustu leikmanna og
þeir ætlast ekki til að leikmenn
hverfi á braut við það eitt að einhver
opni veskið sitt,“ sagði Dein, en
hann lítur málið mjög alvarlegum
augum.
„Knattspyrnan er öðruvísi.
Félögin virða samningana og borga
leikmönnum þótt
þeir séu meiddir
eða í slæmu
formi og því er
mikilvægt að
leikmenn
beri álíka
virðingu
fyrir
félaginu."
Þótt
framkoma
Coles
vafasöm vilja
flestir kenna
umboðs-
manninum,
Jonathan Barnett,
um uppákmuna
en hann ráðlagði
Cole í málinu en
neyddi hann þó
ekki á fundinn.