Freyr - 01.11.1953, Blaðsíða 7

FRE YR
343
stöðum. Mæling á afköstum vélarinnar
hafði þá ekki farið fram — en nokkrar at-
huganir um afköst hennar gerði Ólafur
l Guðmundsson, á Hvanneyri, áður en starfi
sláttukóngsins lauk í haust.
Hér er um mikilvirka vél að ræða, og jafn
mikilvirka hér og erlendis, þegar aðstaða
er öll sambærileg, við það er annars staðar
gerist. Það er auðvitað, að svona vél hæfir
stórbúi — stærra búi en á Egilsstöðum, og
er það þó hið stærsta á Austurlandi og í
röð þeirra stærstu hér á landi eins og gefur
að skilja, því að í vetur munu á búi Sveins
um 80 nautgripir í fjósum, og hross og
sauðfé þar að auki.
Víst er óhætt að fullyrða það, með Sveini
bónda, að vœri vél þessi stöðugt í notJcun
heilt sumar, með kerfisbundnum útbúnaði
og hœfilegum mannafla, þá gœti hún heyj-
að fyrir heila sveit. Versti annmarkinn er
ef erfitt reynist að flytja hana milli bæja
vegna torfæra á vegum, en annars er það
rétt, að sláttukóngurinn er t-il þess kjörinn
að afla mikils magns af fóðri til votheys-
gerðar á skömmum tíma, og ódýr mundi sá
heyskapur væri hann kerfaður og fram-
kvæmdur eftir áætlun, eins og vinna með
skurðgröfum eða jarðýtum ræktunarsam-
bandanna.
Að sjálfsögðu er svona tæki ofvaxið
venjulegum bændum; en Sveinn hefir hér
sinnt hlutverki, sem raunar hefði átt að
inna af hendi á vegum hins opinbera, af
verkfæranefnd, að flytja svona vél til lands-
ins, prófa og dæma hagnýtingu hennar við
hérlend skilyrði. Vér höfum áður séð sams
konar vélar að verki erlendis, á stórbýlum
og í félagsrekstrþen getum þó eigi fullyrt að
hún sé við hæfi íslendinga. Það eitt er að
minnsta kosti víst, að bændur hafa ekki
( heimilisdráttarvélar, er geta dregið þann
þunga, sem hér um ræðir. Það hindrar
náttúrlega ekki að á ýmsum stöðum geti
verið réttmætt að nota svona tæki.
Sveinn bóndi lét svo um mælt, áður en
þessi vél kom, að votheyið sé bæði örugg-
asta og ódýrasta fóðrið og að hann hefði í
hyggju að verka meginmagn fóðurs síns
sem vothey í framtíðinni. Bara að sem
flestir bændur væru svo skyggnir sem
Sveinn í þessu efni! Þá gæti skeð að þörf
væri fyrir marga sláttukónga hér á landi
og þá gæti verið, að afla mætti ódýrara
fóðurs og framleiða af því ódýrari mjólk og
kjöt, en menn órar fyrir í dag. Annað hvort
stærri og miklu stærri bú, en nú eru ráð-
andi, eða félagsnotkun véla af þessu tagi,
það eru leiðir til þess að skapa ódýrari
framleiðslu, að mestu vélræna. Athugun á
því sviði er einnig atriði, er varðar þjóðar-
hag. Það er ánægjulegt, að innan bænda-
stéttarinnar finnast einstaklingar, er prófa
leiðir, sem félagssamtök eða opinberir aðil-
ar í rauninni ættu að framkvæma, vegna
þess að vafasamt er hvort réttmætar eru
eða færar við hérlend skilyrði. Sveinn á
Egilsstöðum er hér að prófa eina af þess-
um leiðum, við kaup og reynslu á sláttu-
kóngi, sem SÍS hefir flutt til landsins.
G.
mimiMiiiiMiiniMiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiimmiMJ
KAIBTAIIAX
1 er sú bók, sem enginn kartöfluræktandi i
I skyldi án vera. í henni eru 24 heilsíðu- i
= íitmyndir af kartöflukvillum. 1
i Bókín er 122 síður að lesmáli með i
| myndum í texta. |
i Hún kostar aðeins 25 krónur.
í BÚNAÐARFÉLAG ÍSLANDS. [
MMMMMMMMMMMMMIMMMIMIMMIMMIMMIMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMIMMMI