Dagblaðið Vísir - DV - 01.11.2005, Blaðsíða 32

I
32 ÞRIÐJUDAGUR I. NÓVEMBER 2005
Menning DV
J.
it
*
«
9dol
HORFÐI á Idol í einhverri endur-
sýningu seint á sunnudag. Hæfi-
leikakeppnin er enn að gera sig
fyrir Stöð 2 og er ekki (fyrsta sinn
í sögu skemmti-
Flugur
bransans sem
hún endurnýjar
staðnaðan iðnað.Tiltækið var á
sínum tíma óheyrilega dýrt en
byggðist á prinsippinu vogun
vinnur-voguntapar.
Úti geisa stormar og fyrsti snjórinn heilsar nokkuð frekjulega. Á Smíðaverk-
stæði Þjóðleikhússins er nýtt leikrit frumsýnt í útkrotuðu umhverfi með alla
frasa nútímans sem umgjörð.
Frelsl er bara annað irö
þegar 101(1111 ip efOr aö segjal
,VCi*- . ..

' * *- |
* ^ J
mm:
í É&
k'< r/(
V VE^5F^SLí)
V fjfe'lMÍNi/!a
'i■ rv • r'-. jý •*..UÚ0 .■ vf |
Mr/ V
,v lí'i '¥r"fv. Sff #*w,effc
,\] ■ ■ -:ý,rr ' ■ V"
M ' i , . r ' ;,úíöl jbf “I , j'i" , , ;<y.r;;íAA //.-'tV-Á' Þjóðleikhúsid sýnir á Smíða-
I) v verkstædi: Frelsi eftir Hrund
:j" ;. •1' Ólafsdóttur. Leikstjóri: Jón Páll
j,- ;:U l'l'' ... Eyjólfsson. Tónlist: Hallur Ing-
ni- J ! V' • 1 ,; J.'iUlii'i;. ólfsson. Leikmynd og buningar:
i ;' |/ 1 ; :,'!J (Ju \ A-v Ólafur ísfjörð. Lýsing: Sólveig
p. ; f; ‘ J'';■ 'j' ,,. ,aV / Eggertsdóttir. Adstoðarmaður
1 ‘ ,.ií\-v-v. I f\ííi! k^..’, h!;■ leikstjóra: Eline McKay. Frum-
sýning 28. október 2005.
Það er föstudagskvöld og fyrsti
hrollurinn í fólki og næstu tvo tím-
ana eiga eftir að skiptast á hláturs-
gusur, gæsahúð og hrollur.
Lítill hópur ungmenna er búinn
að fá nóg af öllum miðaldra og eld-
gömlu ríkisstjórnarmönnunum og
foreldrum sínum og kerfinu og
hyggjast taka völdin í eigin hendur
með aðferðum sem síðan fara úr
böndunum hjá þeim.
Unglingsstúlkan Brynhildur
býr með einstæðri móður og ung-
lingspilturinn Grímur býr með for-
eldrum sem telja sig vera betri
borgara samfélagsins. Vinur þeirra
Sigurður leggur til bflskúr þar sem
þau geta komið saman til þess að
undirbúa byltingu sína og með
þeim er stúlkutetur sem er rétt
skriðið úr grunnskóla og fattar ekki
alveg út á hvað byltingin þeirra
gengur en finnst þó gasalega
skemmtilegt að vera með.
Andans eymd með líkam-
legu ofbeldi
Foreldrar Gríms eru fulltrúar
þess sem sýnist ágætt á yfirborð-
inu en er í reynd aðeins andans
eymd krydduð með lflcamlegu of-
beldi.
Hér er stráð salti í mörg sár og
tekið á samskiptum foreldra og
ungmenna en ekki síst verið að
sýna ungt, hugsandi fólki í sínu
eigin ljósi án þess að vera undir
handleiðslu fullorðinna. Margt í
þessu verki er vitaskuld ofurtuggn-
ar klisjur en þar sem vinnuaðferð-
in, listaverkið og samsetning þess
er svo heillandi unnin af svo mikilli
ást og expression verður hefldarút-
koman að einhveiju skemmtileg-
asta leikriti sem sést hefur lengi
þar sem örlagasögur nokkurra leit-
andi ungmenna eru sagðar leik-
rænt og stfllinn heldur sér allan
tímann, sama í hvaða umhverfi
fólkið er sýnt.
Steindir tónar skera í sálina
Tónlistin og lýsingin skera í sál-
ina þegar erfiðu stundirnar koma
upp. Hinn steindi hljómur slag-
hörpunnar í upphafi var einstakur,
það var eins og sorgin væri orðin
að hljómlistartárum.
Hér hafa einstaklingar hópsins
greinilega hver um sig lagt mUdð
tU málanna. Arnbjörg Hlíf Vals-
dóttir sem leikur hina 17 ára Bryn-
hildi átti óborganlega takta og lík-
amsbeiting hennar sem hin sorg-
mædda en töffaralega rengla sem
var bæði viðkvæm og kjaftfor í
senn var ekki bara sannfærandi
heldur heiUandi.
Hinir ungu leikaramir vom
einnig frábærir, ekki síst Gísli Pétur
Hinriksson sem leikur hinn klaufa-
lega mömmustrák Sigga. Hlutverk-
ið er náttúmlega þannig tUsniðið af
hendi höfundar að kímnin var alls
staðar nálæg, en þessi dásamlegi
stórskorni og trúgjarni drengur
þurfti ekki annað en að hósta, þá lá
salurinn í keng af hlátri.
Ekki bara gaman
Þetta er síður en svo hlægilegt
leikrit eða gamansemin ein. Hér er
verið að varpa fram spurningunni
um frelsi og hvers er það og hvern-
ig á maður að fara með það? Hver
og einn af fulltrúum hinna ýmsu
stétta má segja að fái tækifæri til
þess að skUgreina þetta hugtak í
verkinu.
Faðir Gríms sem er einstaklega
leiðinlegur og ánægður með sjálf-
an sig kemur á fund krakkanna og
segir þeim með sínum orðum
hvað frelsi er og þá er ekki verið að
tala um hans skilgreiningu heldur
eingöngu hans sannleika og það er
sá sannleikur sem Grímur á að
fatta. Sigurður Skúlason fer með
þetta ruddalega hlutverk föðurins
og gerir það vel en hitt er annað
mál að trúverðugleikinn fellur
nokkuð þar sem aldrei heyrist í
honum nema þessi hortugheita-
tónn.
Þó að konur láti berja sig og
sminki í óða önn yfir blámerkin í
andliti sínu var engu að síður
veikasti hlekkurinn í trúverðug-
leika samskipta milli persónanna
þetta hjónaband foreldra Gríms,
ekki vegna þess að eiginkonan sem
Guðrún Lilja Þorvaldsdóttir skilaði
mjög vel í sínum leik væri eitthvað
fátækleg, heldur vegna þess að
föðurportrettið var of einslitt.
öruggt að margir þekkja
mömmuna
Anna Kristín Arngrímsdóttir fór
með hlutverk Höllu móður Bryn-
hildar og það er víst öruggt að
margir þekkja einmitt þessa konu.
Þessa konu sem er að bugast af
★ ★★★'
Leiklist
samviskubiti en til þess að láta ekki
bugast lokar hún fýrir hólfið í heil-
anum sem krefst þess að hugsað sé
gagnrýnið og horft sé með vakandi
augum á umhverfið.
Ólafur Steinn Ingunnarson fór
með hlutverk hins unga byltingar-
sinna og þó hann væri í sjálfu sér
góður strákur var hann engu að
síður sorglega líkur föður sínum
eins og fram kom í samskiptum
hans við Sunnu litlu og afstöðunni
til vopna. Ólafur átti góða spretti
eins og ísgerður Elfa sem túlkaði
hina óhörðnuðu Sunnu eins og
hún væri ekki deginum eldri en
fimmtán ára sjálf.
Bara verri og verri
Hrund Ólafsdóttir hefur hér
dottið niður á efni sem svo sannar-
lega er aldrei of oft tuggið, það er,
þessi asnalegu samskipti mUli kyn-
slóðanna sem því miður verða
greinilega bara verri og verri. Það
skyldi þó ekki hafa eitthvað að gera
með neyslukapphlaupið?
Krafturinn, takturinn og leik-
gleðin eru allsráðandi í þessari
sýningu. Jón Páll Eyjólfsson er
greinilega leikstjóri sem lokkar
fram það besta í leikurum. Góð og
ágeng leiksýning, vel krydduð og
vonandi fyllist húsið af forvitnu og
framsæknu ungu fólki.
EHsabet Brekkan

Umsjon: Pall Baldvin Baldvmsson pbb@dv.is
ÞAÐ sem upp úr stendur núna
þegar komið erfyrsta hringinn í
þriðja sinn sem keppnin er haldin
er sá færleiki sem Þór Freysson
sýnir (framleiðslunni - og allt
hans lið. Hvemig hann nær að
gera áhugavert og fjölbreytilegt
prógramm úr endalausum tilraun-
um krakkanna að halda laginu, ná
tóninum. Alltof margir eru kallaðir
og má velta þvf fyrir sér hvort ekki
megi kasta meira úr og skoða bet-
ur þá sem mæta fyrir hinn stranga
dóm.
DÓMARASTÖRFIN reynast fjöl-
breytilegri. Einar Bárðarson hefur
skemmtilega persónulega sýn og
reynist vera í senn skýr í athuga-
semdum og jákvæður. Páll Óskar
er innilega fallegur og blátt áfram
hvort sem það er lof eða last.
Sigga er komin svolítið út í horn
og Bubbi reynist af langri vegferð
hafa náð góðri hæfni að meta
frammistöðu. Ruddaskapur hans
er aftur leiðinlegur til lengdar.
ER HANN BLINDUR7
spurði barn sem sá útsendinguna.
Af hverju er hann alltaf með sól-
gleraugu? Þorir hann ekki að
horfa (augu á krökkunum sem
hann ýmist lofar eða sallar niður
nema í gegnum skyggt og dökkt
gler? Er hann svona mikil gunga
þrátt fyrir hávaðann og kjaftinn?
SIMMI OG JÓI eru skemmtilegt
og fjölbreytilegt dúo, persónulegt
tilbrigði við trúðinn og streitar-
ann. Inngreypt hreppagrobb Há-
nefsstaðakynsins stafaði af Simma
og Jóa tekst alltaf að ná nettri yfir-
hönd á þessum rauðhærða belg
sem Simmi - leikur?
ÞAÐ er veluppbyggð hrynjandi í
þættinum og skipulagt ris sem
verður gefandi eftir vonbrigða-
kafla.Semsagt vel sögð saga með
látlítilli endurtekningu - sem er
afrek út af fyrir sig.
Teppið
(kvöld kl. 20 sýnir Kvikmyndasafn (slands írönsku
myndina Gabbeh frá árinu 1996 (leikstjórn Mohsen
Makhmalbaf. Þetta er önnur þriggja mynda sem
Friðrik Þór Friðriksson kvikmyndaleikstjóri valdi til
sýninga i Bæjarbíói í vetur. Gömul hjón hjálpast að
við að þvo Gabbeh-teppi sem konan óf meðan hún
var (festum. Teppið vaknar til lífsins og segir sögu
gömlu konunnar og ættbálks hennar, segir frá fjár-
hirðum, rúningu, vinnslu og litun ullarinnar og gerð
teppisins sjálfs. Myndin er með enskum texta. Sýn-
ingar Kvikmyndasafnsins fara fram íBæjarbíói, Strandgötu 6, Hafn-
arfirði á þriðjudagskvöldum kl. 20 og er sama mynd endursýnd á
laugardögum Id. 16.