Dagblaðið Vísir - DV - 15.03.2006, Blaðsíða 31

DV Síðasten ekki síst
MIÐVIKUDAGUR 15. MARS 2006 31
Spurning dagsins
Hvernig líst þér á nýja heilbrigðis-
málaráðherrann?
Jþetta embættihefði þurft
þungavigtarmann"
„Glæsilegur ráðherra sem á flott mótorhjól. Töffkona. Hins
vegar líst mér ekki vel áaðhún hafi verið sett i þetta erfiða
embætti. Hún hefði ráðið við öll embættin nema þetta. í
þetta embætti hefði þurft þungavigtarmann, til dæmis
þann sem varað hætta, hann Árna Magnússon."
Jón Bóasson vélfræðingur.
„Ég er
hlynntur reyk-
ingafrumvarp-
inu og mérskilst
að hún sé það
líka.Annars hef
ég enga skoðun
áhenni."
Gyifi Jónsson
Siv Friðleifsdóttir tók við embætti heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra á
dögunum af Jóni Kristjánssyni.
Egill kaupir sér evrur
Þegax bankastjórar,
forsætisráðherra og
fj ármálar áðherra
koma fram og segja að
allt sé í himnalagi, þá
bendir það auðvitað ekki til annars
en að eitthvað sé í ólagi. Svona
reyna þeir að sefa óróann á mörk-
uðum, en auka þess í stað á tauga-
veiklunina til muna. Litlu fjárfest-
arnir flýta sér í símann.
Nú í febrúarlok var verðbréfamark-
aðurinn íslenski búinn að taka út
alla hækkun sem hafði verið spáð
fyrir árið. Sérstaklega hafði verið
passað upp á að sprengja upp verð
í fyrirtækjum eins og FL-
grúppunni, í von (jafn-
vel vissu) um að síðar
kæmu einhverjir sem
væru nógu vitlausir til
að kaupa á hinu fá-
ránlega gengi.
Þetta er alþekkt í hluta-
bréfaviðskiptum og heitir
meirafíflskenningin.
Byggir á að alltaf sé til
meira fífl en maður sjálfúr til að
kaupa draslið.
En þegar maður heyrir bankastjór-
ana, Halldór og Áma Matt reyna að
lægja öldurnar dettur manni bara
eitt í hug -
SELJfl! SELJfl! SELJfl!
<g}$S&s

Efnahagsundrið furðufyrirbæri
Hlutabréfamarkaðir eru miklu
andlegri en margur held-
ur. Það er talað um
ísköld viðskipti, en
eiginlega hvergi hafa
tilfinningarnar meira
vægi en einmitt þar.
Verðið ræðst að miklu leyti
af líðan þeirra sem versla á þeim.
Nú hrannast upp fréttir af því að ís-
lenska efnahagsundrið sé bara eitt-
hvert furðufyrirbæri sem enginn
skilur, en alltaf segja íslend-
sama - þetta er vit-
leysa, þeir skilja
þetta ekki, þetta er
bara ótti og öfúnd,
aðallega í Dönum
eða Norðmönnum sem þola ekki
velgengni okkar.
fl maður þá fremur að trúa grein-
ingardeildum bankanna hér
heima? Ég man ekki betur en að
ein þeirra hafi spáð um daginn að
gengi krónunnar færi ekki að gefa
eftir fyrr en um mitt ár 2007. Ég
trúði þessu reyndar ekki betur en
svo að ég hljóp út í banka
og keypti evrur. Nú
hefur gengið lækkað
um 15 prósent á fáum
dögum.
En margir hugsa hrun
„Einn greiningardeildarmaðurinn
segir í fréttunum í kvöld að við-
skipti með hlutabréf séu lang-
hlaup en ekki spretthlaup.
Jamm, þannig hefur það einmitt
verið á íslandi. Þeir sem keyptu í
Decode eru enn að hlaupa. En þeg-
ar ekki er nokkur von til að
fyrirtækin geti staðið
undir væntingum um
ævintýralega arðsemi
sem felast í hlutabréfa-
verðinu - hvers konar
hlaup er það þá?
Þetta hangir líka allt saman.
Hvað gerist þegar verðið á húsnæði
fer að lækka - eftir þá miklu lána-
veislu sem hefur verið á þeim
markaði?
En ef þeir í viðskiptalífinu á íslandi
telja að sé svo Iítið vit í þvi sem
kemur frá útlendum greiningarfyr-
irtækjum, bönkum og fjölmiðlum
- hvi skyldi maður þá taka mark á
greiningardeildunum hér þegar
þær dengja látlaust yfir ,
okkur orðaleppum
eins og „leiðrétting“,
ar elcl
Q'
Didda segir dæmisögu um vináttu hunds og Ijóns
Kraftaverk á Kúb
Einhvem tímann þegar skortur var á kjöti á Kúbu
þá gripu starfsmenn dýragarðsins í Havana til þess
ráðs að veiða götuhunda; sem hvort eð er voru að
drepast úr hungri, til þess að fæða vesalings ljónin.
Þetta varð þó að gerast í skjóli myrkurs, götuhund-
arnir áttu sér málssvara líka og óþarfi að ýfa upp rétt-
lætiskenndina í brjóstum hinna samúðarfullu. Hund-
ræflunum var smalað saman, rotaðir og þeim kastað
upp á vörubílspall. Einhverjir voru svo heppnir að
ranka aldrei við sér eftir að hafa verið sturtað inn
í ljónagryfjuna, en aðrir máttu horfa upp í glor
soltið ginið á konungi dýranna sitt síðasta
andartak.
Samt gerðist þarna einstakt kraftaverk,
sem blasti við þegar sólin kom upp einn
morguninn. Ein af ljónynjunum hafði tekið
að sér tíkarræksni um nóttina, og varði
hana eins og hún væri hennar eigið
afkvæmi fyrir ásókn hinna ljón-
anna, sem mörg hver höfðu mikinn
áhuga á að gera sér hana að maga-
máli. Tíkin var særð, hafði skurð eft-
ir síðunni, en ljónynjan sleikti sárið
vandlega og hreinsaði, og þrátt fyrir
hennar eigið hungur þá freistaði
blóð tíkarinnar hennar ekkert.
Þannig komst upp um skugga-
verk starfsmanna dýragarðsins, og
fólk varð yfir sig hneykslað á meðför-
unum á vesalings sakleysingjunum,
hvort sem um var að ræða ljónin eða
hundana. Víst var ekki til kjöt handa
fólkinu, og enn þá minna handa
götuhundunum, en þessi kald-
ranalega afgreiðsla á örlögum
þeirra var mörgum ofviða að
skilja. Og ljónin, áttu þau ekki
betri næringu skilið? Og svo
kraftaverkið sjálft, þessi ótrú-
lega vinátta sem sýndi sig á
milli þessarar ólíku tegunda,
hvernig átti að útskýra
hana? Höfðaði tíkin til
Starfs-
^ennirnir
. reyndu að ná tík-
dljgíRJBSL
boa* gYU?
degillengur en /md,ður.
þurffi kenndar katt-
x arins mikla, eða
ljónynjan ein-
var
faldlega að berjast fyrir lífi,
þar sem hún fann það jafnvel þó svo staðan væri
vonlaus og hæpið að gæti endað vel? Og hvers
vegna snerist hún jafnvel gegn eigin tegund til þess að
verja þessa blossandi vináttu? Og hvernig endaði
þetta svo? Vel? Nei, það er ekki hægt að segja það
beint, önnur þeirra hafði þetta ekki af.
Starfsmennirnir reyndu að ná tíkinni frá ljónynj-
unni með brögðum og matarfreistingum, en sú mikla
kisa lét ekki blekkjast og hvæsti vantrúuð að gylli-
boðunum og hrakti þá frá horni sínu af mikilli
harðfylgni. Þetta merkilega og grimma dýr
sveik ekki skjólstæðing sinn og varði meira
segja degi lengur en þurfti, því tíkin dó af
sárum sínum og syrgði ljónynjan vin-
konu sína í sólarhring með viðeigandi
öskrum og varði líkið.
Næsta morgun sást hún yfirgefa
hornið þar sem hún hafði haldið til
með vinkonu sinni og annað ljón
nældi sér í hræið og gerði sér að góðu.
Því eins og alltaf er eins dauði ann-
ars brauð og maður verður bara að
vona að maður lendi á almenni-
legri ljónynju í gryfjunni.
SEFUR ALDREI
Viðtökum við
fréttaskotum allan
sólarhringinn. Fyrir hvert
fréttaskot sem hirtist, eða
er notað í DV, greiðast
3.000 krónur. Fyrir besta
fréttaskotið í hverri viku
greiðast 7.000.
Fullrarnafnleyndar
er gætt.
Síminn er
550 5090
10.000.- krónur
fyrn
góí
frét