Freyr - 01.04.1955, Side 34

122
PRE YR
HJÁLMAR JÓNSSON
ráðunautur
Fæddur 14. sept. 1927, dánn 9 marz 1955.
Hjálmar Jónsson var fæddur að Ytri-
Húsabakka í Skagafrði 14. sept. 1927, son-
ur hjónanna Maríu Ingbjargar Hjálmars-
dóttur og Jóns Þorgrímssonar, bónda að
Ytri-Húsabakka. Hjálmar útskrifaðist sem
búfræðingur frá Hólum vorð 1947. Næsta
haust hóf han nám í framhaldsdeildnni á
Hvanneyri og útskrfaðist þaðan sem bú-
fræðikandídat vorið 1949. Það sama vor
réðist hann ráðunautur hjá búnaðarsam-
bandi Borgarfjarðar og gegndi því starfi til
dauðadags. Hann andaðist í Reykjavík 9.
marz 1955. Banamein hans mun hafa verið
sjúkdómur í heila.
Mér er vel í minni 15. október 1947, þeg-
ar 8 piltar, allir af Norðurlandi, byrjuðu
nám sitt við framhaldsdeild bændaskólans
á Hvaneyri, en hún hóf þá starf sitt í fyrsta
sinn. Það þurfti talsverða bjartsýni til þess
að sækja um þennan nýja skóla, sem eng-
inn vissi, hvernig mundi reynast. Það gat
brugðið til beggja vona um árangur náms-
ins. Það gat verið, að deildin reyndist ekki
fær um það að gefa þá undirstöðu, að þeir
yrðu þess umkomnir að gerast leiðbeinend-
ur á sviði landbúnaðarins. Það var hugs-
anlegt, að þeir, sem þaðan útskrifuðust,
yrðu taldir „fúskarar“ í starfinu og ekki
hlutgengir á borð viö þá, er fengið hefðu
menntun sína í öðrum löndum.
um nú fyrst mögulegt, að auka jarðrækt-
ina hröðum skrefum, og leiðin er rudd til
landnáms í stórum stíl, fyrir komandi
kynslóðir.
Þess vegna verður að tryggja ræktunar-
samböndunum batnandi aðstöðu til auk-
inna afreka. Munið það allir, sem sjáið hve
landbúnaðurinn er þýðingarmikill hlekk-
ur í atvinnulífi þjóðarinnar og menningu
hennar.
Þessir 8 Norðlendingar hófu nám sitt
með dugnaði og áhuga og áttu með náms-
hæfni sinni verulegan þátt í að móta það
námsefni, sem þá og síðar var lagt til
grundvallar við kennslu í framhaldsdeild-
inni.
Vorið 1949 útskrifuðust þessir piltar sem
búfræðikandídatar, hinir fyrstu, sem
höfðu öðlazt búfræðimenntun sína ein-
vörðungu innanlands. Þess var beðið með
nokkurri eftirvæntingu, hvernig hinir
nýju „íslenzku" búfræðikandídatar mundu
reynast í störfum sínum. Og sú reynzla
varð á þann veg, að til sóma varð fyrir
framhaldsdeildina á Hvanneyri og jók hjá
mönnum trú á því, að hægt væri með góð-
um árangri að láta mönnum í té æðri bún-
aðarmenntun í landinu sjálfu, í stað þess
að sækja þá menntun til annarra landa,
þar sem búnaðarhættir og skilyrði til bú-
skapar eru á allt annan veg en hér á landi.
Hjálmar Jónsson var einn þessara 8 Norð-
lendinga. Hann reyndist ágætur skólafé-
lagi, þrautseigur og iðinn við nám. Hann
varð þátttakandi í því að leggja upp í nýj-
an áfanga á braut búnaðarfræðslunnar 1