Freyr - 01.03.1958, Blaðsíða 6

90
FREYR
í sambandi við mótið var haldinn aðal-
fundur L. H. Hófst hann á föstudag og stóð
fram á laugardag. Fulltrúar voru mættir
víðsvegar af landinu.
Um mótið í heild má segja, að það hafi
farið prýðilega fram, en þó var þátttaka
varla nægilega almenn, því úr sumum sveit-
um kom enginn með hesta. Þær raddir
heyrðust fyrir mótið, að til lítils væri, að
halda slík mót hér því að reiðhross væru
lítt til. En sem betur fer hefur komið í ljós,
að þessi skoðun er röng. Hér eru engu síð-
ur til góðir hestar, en í öðrum landshlutum.
Þetta kom í ljós á mótinu og hefði e. t. v.
komið enn betur í ljós, ef meiri þátttaka
hefði fengizt. Valdurinn að þátttökuleysi
mun vera skortur á hrossum. Aðalatriðið
er ekki, að hafa með höndum mergð hrossa,
heldur að hrossin séu tamin og geti orðið
mönnum til gagns og ánægju.
Það er ekki hægt að segja nú, að hestur-
inn sé þarfasti þjóninn, þar sem við lifum
á öld véla og tækni, en þrátt fyrir það er
hann eigi að síður þarfur. Svo mikið hesta-
mannsblóð er í okkur íslendingum, að við
munum eiga erfitt með að sætta okkur við,
að hann hverfi af sjónarsviðinu. Hann hef-
ur veitt mörgum ánægju á liðnum tímum
og svo mun vafalaust verða enn.
Að endingu vil ég þakka öllum þeim, er
unnu að því á einn eða annan hátt að gera
mót þetta ánægjulegt.
Egilsstöðum, 6. jan.
Leifur Kr. Jóhannesson.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii ij.)
Öxlar með hjólum
1 fyrir aftanívagna og kerrur, bæði vörubíla- og :
5 fólksbílahjól á öxlunum. — Einnig beizli fyrir i
: heygrind og kassa. Jeppakerrur. — Til sölu hjá 5
[ KRISTJÁNI JÚLÍUSSYNI, Vesturgötu 22, |
: Reykjavík e. u. Sími 22724. — Póstkröfusendi. jj
iT'lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll)
KAJ C. SCHRÖDER:
Þegar kýrin ber
Verið ekki að toga í kálfinn nema ef nauð-
syn krefur. — Sé ekki allt eins og vera ber
þá hafið dýralækni við.
Að minnsta kosti 43 ástæður geta verið til
að kúnni gengur illa að bera og sérhver
þessara 43 getur sameinast einhverri hinna
um það að trufla eðlilegan burð. Er það því
ekkert undrunarefni þó ögn beri útaf við
og við.
Það er annars almenn skoðun, að um leið
og kýr skal bera, og strax og sér til kálfs-
ins, sé það höfuðnauðsyn að beita öllum
ráðum til þess að toga kálfinn úr kúnni
hið skjótasta.
Þetta er engin nauðsyn — oftast hið
gagnstæða. Skepnurnar fæða afkvæmi sín
í þennan heim oftast án aðstoðar. Og sú
fæðing, sem hægt gengur, er hin eðlileg-
asta, aðeins að hún gangi ekki of hægt, en
hæg fæðing er eðlileg af ástæðum, sem nú
skal greina:
í fyrsta lagi er það opnun leghálsins. Þeg-
ar lega kálfsins er eðlileg hvílir hann með
höfuðið á hnjánum og myndar þannig fleig,
sem víkkar legopið. Leghálsinn er þéttgerð-
ur hringur, sem ekki má togna of ört —
og sé togað í kálfinn af miklu afli, svo að
hann þrengist út í gegn um legopið, er
hætta á oftognun og æðasprengingum, er
orðið geta kúnni að ævarandi meini. Svona
fer dýralæknirinn aldrei að, en hann vinn-
ur af þekkingu og kunnáttu.
í öðru lagi er hætta á leghverfingu, þ. e.
að legið komi út. Sé of mikið togað, einkum
að lokum — kemur kálfurinn ört og þá er
hætta á að legið sogist með. Hin stóru og
slöppu leghorn geta lagzt inn og síðar —
þegar leghreyfingar verða til þess að losna
við hildir — færast fellingarnar aftur í leg-
ið og geta leitt til þess að það kemur út úr
leggöngunum. Sé dýralæknir viðstaddur að-
gætir hann hvort allt er með feldu og sé