Freyr - 15.01.1962, Blaðsíða 27

FRE YR
39
GUÐMUNDUR GÍSLASON:
ÞURRAMÆÐI
í Mýrahólfi
(Erindi flutt á fundi Búnaðarsam-
bands Borgarfjarðar í Borgarnesi
20. nóv. s. I.)
Við þurramæðisýkingu koma fram hæg-
fara bólgubreytingar á víð og dreif um
lungun. Vefurinn verður smám saman þétt-
ari. Lungun eru ekki lungamjúk, eins og
vanalega, heldur þétt átöku, líkt og lifur,
geta ekki dregizt eðlilega saman til þess
að tæma úr sér loft við útöndun. Jafnframt
þyngjast þau smátt og smátt þannig, að
þegar vteikin er komin á hátt stig, vega
þau tveim til þrem sinnum meira en lungu
úr heilbrigðri kind. Álíka eða meiri aukn-
ing verður á eitlum við lungun.
Þurramæðilungu eru með sérkennilegum
rauðbrúnleitum litblæ, en ekki kemur fram
neinn gröftur eða vökvasöfnun í þeim.
Fyrstu sjúklegu einkenni, sem glöggur
fjármaður getur orðið var við, eru þau, að
kindin kemur með óeðlilega rýr lömb eða
Lungu úr kind með þurramœði til hœgri og lungu úr heitbrigðri kind til vinstri. Lungnaeitlarnir sjást milli ajtur-
blaðanna, og er eitillinn, sem jylgir lungunum úr veiku kindinni, greinilega fyrirferðarmeiri. Ljósm. Páll Sigurðss.