Freyr - 01.07.2002, Side 9

byggingafulltrúi hreppsins er þar
með skrifstofu. Þar eru einnig 2-3
starfsmenn Kirkjubæjarstofu sem
eru að setja upp í landfræðilegt
upplýsingakerfí, ýmsar upplýs-
ingar, en stafrænar loftmyndir af
hreppnum eru grunnkortið í kerf-
inu. Unnið er með upplýsinga-
kerfí sem kallað er ARFUR og er
þar nú þegar kortlagt og skráð
allt vatnasvið Skaftárhrepps,
vegakerfí, byggingar og grunn-
upplýsingar um ræktað land.
Auk þess er verið að safna upp-
lýsingum um jarðamörk allra
jarða, ömefni og búsetuminjar
eftir því sem aðstæður skapast,
en nú þegar hafa verið kortlögð
og skráð ömefhi allra jarða á
svæðinu milli Geirlandsár og
Skeiðarársands, um 3000 talsins.
Auk þess er á Kirkjubæjarstofu
boðið upp á þjónustu eins og
gerð túnkorta og ýmissa upp-
drátta fyrir landeigendur og land-
notendur í hreppnum, auk þess að
vinna ýmis verkefni fyrir opin-
bera aðila sem stunda rannsóknir
í Skaftárhreppi. Túnkortin em
unnin í náinni samvinnu við
bændur, en landeigendur vinna
sjálfir vinnukort þar sem kemur
fram hvernig flokka á land, auk
upplýsinga um einstakar bygg-
ingar, lagnir, girðingar, jarðamörk
og fleira sem fram kemur á tún-
kortinu. Allar upplýsingar, sem
eru skráðar í landupplýsingakerf-
ið, em þannig unnar að þær
ganga inn í landupplýsingakerfi
annarra stofnanna og em því fjöl-
nota, ef svo má að orði komast.
I sumum tilfellum er einhver
fróðari um ömefhin en bóndinn
og þá er leitað til viðkomandi.
Það er þá kannski eitthver sem
ólst þar upp þegar gengið var til
fjárins á hverjum degi og hver
þúfa hafði nafn, en með breyttum
búskaparháttum emm við hætt að
fara um landið og hugsa það allt í
ömefnum, með örfáum undan-
Safnið i byrgi i Eintúnahálsi, sjá texta.
(Ljósm. S.Ó.).
tekningum. Því er skráning á ör-
nefnum í hreppnum algjört björg-
unarstarf sem ég tel að þyrfti að
vinna um allt land og það sem
fyrst.
Elín Erlingsdóttir landfræðing-
ur frá Sandlæk í Gnúpverjahreppi
er forstöðumaður Kirkjubæjar-
stofu. Hefur hún staðið sig með
miklum ágætum í því starfí.
Eg hef starfað á Kirkjubæjar-
stofu á haustin á vegum Búnaðar-
samband Suðurlands, en ég hef
tekið að mér að tölvuskrá allar
hrútasýningar á Suðurlandi. Eg
skrái þá stiganir og mælingar,
bæði á veturgömlum hrútum og
lambhrútum. Einnig hef ég skráð
aðeins af afkvæmarannsóknum.
Mér finnst þetta mjög skemmti-
legt starf, ég sé hvaða sæðingar-
hrútar skara fram úr og einnig er
áberandi hvað féð er misgott
milli hreppa. Eg vinn líka aðeins
á vegum Búnaðarsambandsins
við virðisaukauppgjör og skatt-
framtöl fyrir bændur, en það hef
ég mest unnið heima hjá fólki.
Gamla hótelið sem var endur-
bætt og breytt hýsir alla þessa
starfsemi og heitir í dag Kirkju-
bæjarstofa, er þannig mjög vel
nýtt og öll þau störf sem þar fara
fram eru mjög dýrmæt fyrir
sveitarfélagið, ekki síst vegna
þess að ég sé fram á miklar
breytingar á búsetu í hreppnum
næstu 10 árin. Það er víða orðið
roskið fólk og t.d. fer bæjum með
mjólkurframleiðslu fækkandi og
sauðfjárbændum á örugglega
einnig eftir að fækka. Á sumum
jörðum tekur einhver við en á
öðrum ekki, í fljótu bragði séð,
a.m.k. ekki við hefðbundnum bú-
skap. Þá er okkur afar dýrmætt,
ef fólk kemur á þessar jarðir, að
það geti fengið vinnu í hreppn-
um.
Er eftirsókn eftir jörðwn frá
fólki sem œtlar ekki að stunda
hefðbundinn búskap þar?
Það er alltaf svolítið um það,
sumt af þessu fólki sest þar að en
annað dvelst þar í frístundum
sínum og ræktar t.d. skóg. Það er
reyndar ekki gott fyrir okkur,
sem fyrir erum, þegar jarðimar
em ekki setnar, bæði vegna þess
að fólki fækkar í sveitarfélaginu
og eins að það þarf að smala
þessar jarðir. Það heldur engin
girðing ömgglega fé og þama
geta skapast vandamál.
Samgöngur?
Það hafa orðið gríðarlega mikl-
ar framfarir i þeim á síðustu ára-
tugum. Þegar ég var ung tók ferð
með rútubíl til Reykjavíkur allan
daginn, frá morgni til kvölds, eða
hátt í 12 tíma. Ef ég þarf nú að
fara t.d á stjómarfund hjá Bænda-
samtökunum í Reykjavík og veg-
ir em auðir fer ég af stað
snemma morguns og er mætt á
fund kl. 10. Ég get svo verið á
Freyr 6/2002 - 9