Skátablaðið - 01.04.2002, Blaðsíða 22

(Framhald úr 2. tbl. Skátablaðslns 2001)
Þetta var hin mesta skemmtun, einum drengjanna
var sleppt við að vera kastað í hylinn, hann er með
svokallaða vatnshræðslu og fór að skæla litla skinnið.
Fyrsti drengurinn sem lét sig
hafa það að spjalla við mig heitir
Ondrej (Andrés á okkar tungu)
Reznícek, hann er 8 ára.
Hann segist hafa verið skáti í eitt
ár. „Bróðir minn sem er eldri ákvað
að gerast skáti á undan mér, hann lét vel af því og ég
lét einnig skrá mig. Ég reyni að sækja alla fundi og
taka þátt í sem flestu, sem þessi deild hefur uppá að
bjóða". Ondrej er stoltur af að hafa fengið vin sinn
með sér í hreyfinguna og hann segir þá báða
ákveðna í að stunda skátastarfið og standa við heit
sín, helst um alla framtíð.
Næst er Petr Zelený 14 ára.
Hann hefur verið í skátafélags-
skapnum, sem vinur hanns kynnti
hann fyrir er hann var átta ára.
Hann segir margvíslega leiki og
uppátæki hafa haft hvetjandi áhrif á
sig í upphafi. „Ég hef lært mikið gagnlegt síðan ég
gerðist skáti, svo sem margvíslega hnúta, hvernig
maður eigi að vera ávallt undir sitt hvað búinn o.m.fl.“
Hann bætir við að hann noti hvert tækifæri, sem hann
mögulega geti til að vera með skátum og sér hafi tek-
ist að fá vini sína til að gerast skátar.
Næsta dags höfuðviðfangsefni er veiðiferð. Öllum
er skylt að gera sér háf úr einni trjágrein og snærum,
þetta tekst flestum bara vel.
Veiðikeppnin fer fram við all straumþungan læk,
sem vatn úr fyrrnefndri á hefur verið veitt inn í.
Tilsneyddum viðarkubbum er kastað í lækinn þegar
strákarnir hafa tekið sér stöðu á bökkum hans beggja
megin með háfana sér í hönd. Sá flokkur sem nær
flestum kubbum er vinningshafi.
Þetta var ansi spennandi.
Ondrej Sánka er 16 ára. „Ég hef
verið skátLÍ. 10 jár, sem kom_ til
vegna áeggjunar besta vinar míns. Félagsskapurinn
er mér mikils virði vegna traustra og góðra vina innan
vébanda hans, sem reynast manni alltaf vel líka utan
hans. Athafnasemi á ýmsum sviðum innan hreyfing-
arinnar er mér að skapi.
Mér finnst mjög mikils virði að kynnast náttúrunni
og iæra hvernig maður á að umgangast hana og
rækta, og upplifa hvernig hún geldur manni um-
hyggjusemina.
Reglur um heiðarleika og tryggð, eru ofariega á
blaði í félagsskapnum og ég hef lagt áherslu á að
rækta þær í sjálfum mér.
Þegar ég eignast sjálfur afkvæmi mun ég vissu-
lega sjá til þess að þau kynnist skátahreyfingunni,"
segir Ondrej brosandi sínu blíðasta að lokum.
Vilém Rihacek 19 ára, nú
kominn í háskóla, er búinn að vera
skáti í 7 ár, en hann byrjaði vegna
hvatningar eldri bróður hans.
„Ég er afskaplega ánægður með
að hafa stigið þetta spor, ég á
heima í þessum félagsskap og nú þegar ég hef elst
og þroskast er mér mikils virði að geta verið öðrum
vonandi til fyrirmyndar og leiðsagnar.
Af því sem ég hef lært með skátum finnst mér jafn-
vel mikilvægast að hafa lært að tileinka mér að vera
umfram allt ekki eigingjarn, vera öðrum til aðstoðar á
hvaða sviði sem er, alltaf þegar þess er þörf.
Ég er þeirrar skoðunar að einu sinni skáti, verði
alltaf skáti.“
Marek Papik 20 ára gamall. „Ég
er í rauninni ekki skáti í augnablik-
inu nema í hjarta mínu, því ég hætti
í félagsskapnum fyrir þrem árum,
en áður hafði ég verið í 7 ár mjög
áhugasamur félagi. Nú langar mig
að taka aftur verklega tíi starfa innan hreyfingarinnar,
þessvegna er ég mættur hér i búðirnar til tveggja
vikna dvalar. Innra með mér ei*ég skáti og mun alltaf
verða, lestur bóka tékkneska rithöfundarins Jaroslav
Foglar sem skrifaði margar bækur um skátastarfið
kveikti áhuga minn í upphafi.
Mikilvægustu reglur skátans tel ég vera að stela
ekki né segja ósatt svo og að rækta líkama sinn í
heilbrigðisskyni.
Skáti er alltaf reiðubúinn er auðvitað gullvæg regla
svo lengi sem hægt er að koma henni við hverju sinni.
Ég mun halda áfram að hvetja ekki síst unga
drengi, til að gerast skátar,“ sagði Marek að lokum.
Það hallar að kvöldi. Á miðju lítils stöðuvatns, ekki
langt undan með gróðursæla bakka allt í kring, hefur
verið komið fyrir fljótandi fleka með 40 logandi
kertum. Hver flokkur strákanna hefur til umráða lítinn
gúmmíbát, sem 4 mega vera á, en í hverri ferð er
skipt um áhöfn.
Markmiðið er að róa til flekans, ná einu kerti í
hverri ferð og færa til lands án þess að slokkni á því.
Sá flokkur hefur unnið sem flestum logandi kertum
hefur bjargað til lands.
Hér í næturkyrru myrkrinu gengur enginn gusu-
gangur, allt verður að gerast með ró og spekt, því
kertaljós eru viðkvæm og slokkna við minnsta blæ.
Vissulega rómantískar, jafnvel tígulegar athafnir úr
hæfilegum fjarska á að líta.
Að endingu orðsending til íslenskra skáta frá Jíri
Travnicek skátaleiðtoga:
Ég er leiðtogi skátadeildarinnar
Brno 94, frá Brno.
Mér er í mun að leggja mitt af
mörkum tii að undirbúa unga drengi
til að standa sig í lífinu af kurteisi,
tillitssemi og hógværð í stað hroka
og ófyrirleitni, sem sumum hættir til
og hjálpa þeim til að verða góðir og nýtir borgarar.
Það er mikilvægt að þeir séu undirbúnir til að
standa sig á hverju sem gengur.
Athafnir okkar svo sem í sumarbúðum, sem þeim
er við erum nú í, eru einfaldar og oft mjög uppruna-
legar.
En ekki síst af því læra drengirnir sitt hvað, sem
stælir þá og gerir þá hæfari til að mæta örðugleikum
þegar að því kemur að þeir verða að standa sig
óstuddir í tilverunni.
Mér er sú staðreynd gleðiefni að þegar sumir
drengjanna vaxa og verða menn, þá óska þeir
gjarnan eftir að mega vinna áfram með þeim ungu til
að geta lagt sitt af mörkum til að byggja þá upp, miðla
þeim af sinni reynslu.
Starfsemi okkar hófst árið 1964, þ.e. eftir seinni
heimstyrjöld. Við urðum að sæta niðurlægingu á árum
kommúnismans en á þeim tíu árum sem liðin eru
síðan honum létti höfum við starfað af vaxandi krafti.
Við sendum íslenskum skátum okkar bestu kveðjur
og vonum að einhverjir þeirra sjái sér fært að heim-
sækja okkur hér í tékkneska lýðveldinu hvenær sem
þeim hentar og kynnast starfi okkar og athöfnum á
ýmsum sviðum.
Verið hjartanlega veikomnir!
Haraldur Jóhannsson
22
SKÁTABLAÐIÐ