Nýi tíminn - 16.05.1963, Blaðsíða 8

SÍÐA
NÝI TÍMINN
RITSTJÓRI: UNNUR EIRIKSDÓTTIR
Það er ekkert gaman
ai hrekkja...
Tumi, skósmiðurinn i Puta-
landi var að keppast við að
smíða skó handa vini sín
um herra Jorbba, en hann
var járnsmiður. Þegar hann
var að leggja síðustu hönd á
verkið var barið að dyrum.
— Kom inn, kallaði Tumi,
og Jobbi gekk inn.
— Nei, komdu blessaður. þú
kemur mátulega. ég er alveg
að Ijúka við skóna þína.
— Við skulum láta skóna
eiga sig i þetta sinn, sagði
Jobbi. — Ég þarf að raeða
við þig a'varlegt mál.
Tumi leit á hann, hissa,
það var ekki líkt gamla járn-
smiðnum að vera með á-
hyggjur. Þá tók hann eftir
þvi að Jobbi var allur renn-
andi blautur.
— Hamingjan góða, ég
vissi ekki að það væri komin
rigning.
— Rigning, það er engin
rigning! hrópaði Jobbi.
— En þú ert samt blautur,
sagði Tumi.
— Ég veit það, og þess
vegna kom ég til þín. Það
var þessi óþolandi hrekkja-
ormur, hann Pési. sem fór
svona með mig.
— Nú, svo þannig liggur
í þvi, sagði Tumi. — Hvað
gerði hann núna?
SKRÍTLUR
Spákonan: — Þér verðið
bláfátaskur vesalingur þang-
að til um fertugt.
Viðskiptavinurinn: (vongóð-
ur) — Og hvað tekur þá
við?
Spákonan: — Þá verðið þér
farinn að venjast því.
Sigríður: — Ég hef heyrt
að hjónin hérna í naesta húsi
séu basði byrjuð að læra
frönsku.
Jódís: — Já, þau eru búin
að taka franskt fósturbarn,
og nú eru þau að læra
frönsku til þess að geta skil-
ið það þegar það fer að tala.
Bóndinn: — Hversvegna
ertu þarna uppi i eplatrénu
mínu drengur?
Drengurinn: — Það stend-
ur þarna: Bannað að ganga
á grasinu.
— Ég mætti honum rétt áð-
an hjá pósthúsinu, hann var
með stórt blóm í hnappagat-
inu og bauð mér að finna
hvað ilmurinn af þvi væri
góður. En þegar ég kom r. ð
nefið alveg niður að þlóm-
inu, sprautaðist úr því vatn
yfir mig allan.
— Þetta hefur verið vatns-
byssa, útbúin eins og blóm,
sagði Tumi.
— Já, þetta var vatns-
byssa, hreytti Jobbi út úr
sér. Rétt eitt hrekkjabragð-
ið hans Pésa. En nú er nóg
komið í gær skaut hann upp
flugeldi fyrir aftan þvotta-
konuna og henni varð svo
bilt við, að hún missti nið-
ur fulla körfu af hreinum
þvotti ofan í moldina.
Tumþ' stumdi mæðulega,
Það var satt. sem Jobbi
sagði, það var meira en nóg
komið af prakkarastrikunum
hans Pésa. Fyrst hafði fólki
þótt gaman að brellum hans.
en nú voru allir orðnir dauð-
uppgefnir á honum, því hann
gerði ekkerf annað en
hrekkja og stríða.
— Hann er að verða hrein-
asti vandræðapiltur, getur þú
ekki fundið eitthvert ráð til
að kenna honum betri siði.
sagði Jobbi-
— Ég skal hugsa um það.
meiru get ég ekki lofað. svar-
aði Tumi.
Allan daginn sat hann 1
þungum þönkum og hugsaði
málið. Og rétt um það leyti
sem hann lokaði skóbúðinni,
Frá lesendum
hafði hann fengið góða hug-
mynd,
Um kvöldið, þegar hann
vissi að Pési mundi vera
sofnaður fór hann heim tii
hans. það er að segja, hann
fór ekki jnn í húsið, og hann
gætti þess vel að enginn yrði
hans var Hann vissi hvar
svefnherbergisglugginn hans
Pésa var. Þangað læddist
hann og limdi svartan pappir
fyrir hverja einustu rúðu.
Tumi vissi að Pési vaknaði
alltaf þegar haninn byrjaði
að gala á morgnanna. Þess
vegna lokaði hann hanann
inni i kofa.
Það er lítill vandi að gizka
á hvernig fór. Næsta morgun
heyrði óþekktarormurinn
hann Pétur ekkert hanagal,
og þegar hann rumskaði og
opnaði augun, sá hann að það
var enn svarta myrkur. svo
nnn sneri sér á hina hliðina
og hélt áfram að sofa.
Það var ekki fyrr en um
H£sTykiM& HtíAkfcoG.esísú

Eirikur og töðuþjófurnir
hádegi, að hann glaðvaknaði
og sá hvernig j öllu lá.
Pési vann á saumastofu, og
þegar hann mætti loksins í
vinnunni eftir hádegið, þá
var skraddarinn. húsbóndi
hans. bálreiður.
— Hvar hefurðu verið að
slæpast i allan morgun?
spurði hann.
Pési sagði ho.num hvernig
leikið hafði verið á hann. Þá
hló skraddarinn. — Þetta
áttirðu svo sannarlega skilið.
sagðj hann.
En Tumi var ákveðinn 1
því að láta ekki sitja við
þetta. Pési átti að fá fleiri
lexíur. annars var hætt við
að hann héldi áfram hrekk.i-
unum.
(Framhald).
Einhverntima komu ver-
menn að Vogsósum. stálu þeir
töðu frá presti og höfðu sig
svo burtu hið bráðasta. Þeg-
ar þeir komu fyrst að vatni.
tóku hestarnir að drekka og
voru að því lengi dags. Varð
þeim ekki komið lengra. Urðu
vermenn að hverfa aftur og
segja prestj vandræði sín.
Hann brosti við og mælti:
— Hún er megn Vogsósa-
taðan Farið férða yðar ó-
. hindraiðir., og, skai það vera
vkkur víti sem þið missið
i Grindavik. — Þangað komu
peir degi seinna en lagsmenn
þeirra og höfðu setið af sér
hundrað Ekki vildu ver-
menn oftar bekkjast við séra
Eirík.
Raaða blaðr^i
i.
— Allar blöðrur i Parísar-
3
Paseals, og dönsuðu í kring-
um hann
ff> — Hann tók báðum hönd-
um um öll bönd-
in, sem fest voru við
blöðrurnar.
— Blöðrurnar hófu hann
- á loft. og hann flaug af
stað Hvert haldið þið að
ferðinnj hafi verið heitið?
Það skal ég segja ykkur. —
Umhverfis jörðina áttu b’.öðr-
:rnar að fljúga með hann.
Hvorki meira né minna. Og
þar með lýkur þessari sögu.
— Fimmtudagur 16. maí 1963
Vorfundur F.í. um
sölumál og vetrar-
áætlun
Hinn árlegi vorfundur fu'ltrúa.
Flugfélags Islands erlendis og
deildarstjóra frá aðalskrifstofu
félagsins í Reykjavík. var ný-
lega haldinn í Björgvin í Nor-
egi. Rædd voru sölumálefni miili-
landaflugsins og lögð drög áð énn .
frekari kynningar- og útbréiðslu-
starfsemi Flugfélags Islands f
því skyni að kynna tsland sem
ferðamannaland.
Þá var rædd næsta vetraráætl-
un milliandaflugsins. Meðan á
fundinum stóð birtust greinar urn
Island og Flugfélag Islands 1
blöðum í Bergen og Birgir Þór-
hallsson deildarstjóri kom fram
í útvarpsviðtali, þar sem hann
ræddi um væntanlegt Færeyja-
flug. sem áætlað er að hafi við-
komu í Bergen og kynnti starf-
semi Flugfélagsins.
Wyszynski kard-
ínáli: Rémaborg
RÖM 8/5 — Stefan Wyszynski
kardináli, æðsti maður kaþólsku
kirkjunnar í Póllandi. kom 1 dag
til Rómar. I för með honum var
erkibiskupinn i Poznan. Anton
Baraniak. Ekki er vitað hve lengi
Wyszynski mun dveljast í Róm
að þessu sinni. en búizt er við
að hann sé þangað kominn til að
ræða undirþúning undir frsm-
hald kirkjuþingsins sem hefst
aftur í Róm 8. séptember.
Vinnu-
þrælkun
Framhald af 7. síðu.
þýðuflokksríkisstjóm að hálfu.
rejmdi að lifa af launum átta
stunda vinnudags. myndj deyja
úr hungri. Gamla fjörutíu ára
hugsjónjn, sem borin var fram
á grjóthrúgu Alþýðuhússins
1923 þýddi nú hungurdauða
undir samstjóm íhalds og
krata, ef tii framkvæmda
kæmi.
Þetta er þyngstj áfellisdóm-
ur sem hugsanlegt er að vérði
sagður um núverandi stjórnar-
völd við þau velmegunarskil-
yrði. sem eru fyrir hendi O?
hann er sagður af einum al-
þægasfa skósveini ríkisstjórn-
arinnar sjálfrar.
Þessi mynd er ógleymanleg
Alþýðuf’okks-rikisstjórn við
völd að hálfu Aflabrögð meivi
en dæmi eru til sem og þjóð-
arframleiðsla
En átta stunda vinnudagur
verkafólks iafngildir HUNGtJR-
DAUÐA
Þetta er bjóðlifsmynd á bvi
herrans ári 1963 — mánuði
fyrir alþingiskosningar.
_ R.
rmrj
Geimför Coopers
CANAVERALHÖFÐA 13/5 —
Veðurhorfur eru nú slíkar 4
Canaveralhöfða að óvíst er talið
hvort nokkuð verður úr fyrir-
hugaðri geimför Gordons ■ GoOp-
ers á morgun. en henni hefur
margsinnis verið frestað áður og
þá vegna bilana í burðareldflaug-
inni. Allt verður þó haft tilbúið.
ef veðrið skyldi batna en nokkr-
ar likur voru taldar á bvi. Ætl-
unin er að Cooper verði 34
klukkustundir á lofti eða leng-
ur en nokkur annar Bandarfkla-
maður. Lengsta sovézka aéim-
ferðin tók 94'A, klukkustund
li WS^
Um klukkan 20 á sunnudags-
kvöldið varð það siys í Hvalfirði
að fólksbifreiðin G-2404 fór út
af veginum norðan megin við
Brvn.iudalsvf ginn os' hafnað' í
grjóturð niður við : s.ió 20--30
metrum neðan við veeinn Er
bifreiðin stórskemmd en tvo
menn sem í henni voru sasaði
ekki.