Nýi tíminn - 16.05.1963, Blaðsíða 9

NÝI TÍMINN
SfÐA 0
f ,
«. 'v.v. ■'áu' ;*V
• ? : ‘ •"
,íty / s '' s/\' '
tYJ* •'''í*#' * '/ ?
I -
&ISS
*
pllll
I '
I '
■mm
: •• •
V*'. í/
i
Frá lesendum
Ritstjóri: UNNUR EIRÍKSDÓTTTR
Sögur afséra Eiríki
/ Vogsósum
Þegar séra Eiríkur var
préstur í VQgsósum, var
bóndi einn 1 sókn hans, er
aldrei kom til kirkju, og
gjörði hann presti það til
stríðs að róa á helgum dög-
um um messu, hvenaer sem
gaf. Einu sinni fór prestur til
kirkju að messa, Stillti þá
bóndi svo til, að hann var að
fara i skinnföt sín, þar sem
prestur fór. Hann spurði þá
hvort bóndi vildi ekki gera
það fyrir sín orð að vera við
kirkju í dag. Bóndi kvað nej
við og fór að fara > skinn-
brók sína. Prestur gekk þá
RauSa
blaðran
I— Pascal Slepptj blöðr-
unni og bjóst við að hún
mundi forða sér með því að
fara nógu hátt upp i loftið
En aldrej þessu vant vildj
hún ekkj vfirgefa Pascal. og
sveif svo lágt. að strákarnir
náðu henni Og þá fór nú
illa. Þeir köstuðu grjóti og
fallega, rauða blaðran sprakk
Aumingja Pascal settist hiá
blöðrunnj og grét svo tárin
runnu niður kinnarnar á
honum
— En þá gerðist dálítið
- skritið Margar litlar
Dlöðrur ' öllum regnbogans
litum komu svífandi i loft-
inu til Pascals þar sem hann
sat og grét yfir sprungnu
blöðrunnj sinni Þær komu
úr öllum áttum. úr hinum
vm'u borgarhlutum. Allar
blöðrurnar í Parísarborg
höfðu gert uppreisn
O — Fólkið l borginni
1- horfði undrandj á þessa
óvenjulegu sjón. Pascai
burrkaði af sér tárin og sat
grafkyrr meðan blöðrurnar
kcrnu svífandj til hans. allt-
af fleiri og fleiri.
frá honum og flutti messu
fór síðan sama veg heim.
Hitti hann þá bónda á
sama stað. var hann í ann-
arn brókarskálminni, en
ekkj hinni Prestur kvað
hann víst hafa aflað vel. fyrst
hann væri kominn aftur
Sneyptist þá bóndi mjög, þeg-
ar hann varð að segja ■ hið
sanna að hann hefði setið
svona síðan þeir skildu
Beiddj hann prest að losa
sig. Prestur mæltj: — Ef þér
oykir kölski of haldsamur
á þér nú. hvað mun þá síðsr
verða?
Síðan skipaði prestui
kölska að sleppa bónda. Varð
hann þá laus og rækti vel
kirkju sína upp frá þvi
Eiríkur og strák-
arnir
Séra Eirikur í Vogsósum
varaði stráka við því að
rteia reiðhestum sínum. kvað
þeim mundj gefast það illa
Forðuðust lika allir smaiar
að snerta reiðhesta hans
Tveir drengir brugðu þó Ú1
af þessu En undir eins oe
beir voru komni-- á bak. tók'
’ hesta’rh’f ' spréff1' «g Stfetnch:""
beint heim að Vogsósum
LÓAN
Lóan er komin að kveða burt snjóinn,
og kveða burt leiðindin, það getur hún.
Hún hefur saet mér að senn komi spóinn.
sólskin í dali og þröstur í tún.
Hún hefur sagt mér til syndanna minna,
ég sofi of mikið og vinni ekki hót.
Hún hefur saet mér að vaka og vinna
og vonglaður taka nú sumrinu mót.
Páll Ólafsson.
Réðu drengir engu við þá,
en þegar þeir ætluðu að
fleygja sér ofan. voru bræk-
ur þeirra fastar við hestbök-
in. Annar drengurinn tók þá
upp hníf hjá sér, og skar
stykki úr brókum sínum.
Komst hann við það af baki
Báðir hestarnir hlupu heim.
Var bótin á bakj annars. en
gólandi strákur á bakj hins.
Prestur var úti og sagði við
drenginn:
— Það er ekki gott að
stela hestunum hans Eiríks i
Vogsósum. Lag'maður þinn
var samt úrræðabetri en þú.
og ætt; hann skilið að hon-
um værj sýndur stafur
S K R í T L U R
Hún: — Mér líkar ekki við
allar þessar flugur.
Hann: — Allt í lagi taktu frá
bær flugur sem þú ert ánægð
með. svo skai ég drepa hin-
ar.
Verkstjórinn: (við ttýjan
starfsmannj — Ég býst við
að Jón sé búinn að ségja þér
hvað þú átt að gera.
Nýi starfsm.: — Já. hann
sagðj mér a® vekja sig ef ég
sæi þig koma
Skátaforinginn; — Ef þú
gengur i norðurátt og hefur
vestur á vinstri hönd hvað
er bá á bak við þig?
Skátinn — Auðvitað bakpok
jnn minn
Þákka þér fyrir barnasiðuna Ég sendi þér myndir eftir
mig Önnui ’eitir Strákur á sjó og hiu Krakkar að koma
úr skólanum.
Jóhann Hjörleifsson, 8 ára.
Lynghól. Glerárhverfi. Akureyri.
(Niðurlag).
steinsofið allan seinnj hlutf
ferðalagsins opnaði augur.
Þetta var skrýtið. hann if
fvrir framan arlnetd ; stórr
ob hlýrri r.tofu Þe’t.a vn-
auðvitað dráumur Einhvet
beygði s\b niður ai* honun-
klappaðj honum oc agðí
— Þetta er nýja hcimi’i'
þitt Surtur litli þú átt a)]t
af að eiga hér heima.
— Surtur léit upp og bjóf
við að allt værj eins ot
vant var draumurinn endað
alltaf þarna sjálfsBgt lá han
útj í ku'da og rieningu Ham
fór að Mta betur í kringun
sig Nei. þetta var bé ekl-
draumur Hann var kyrr
þessari hlýju björtu stoT
og tveir 'itljr drengir sátu
gólfinu hjá honum Miv"
varð Surtur litli giaðir
draumurinn hafði loks rætzt
Og hann var búinn að ejgn
ast tvo góða vini. sem gættu
bess að hann týndisi aldrei
framar.
S V Ö R
við spurningum * síðasta
blaði:
1. Aðejns einu sinni.
2. Inn i miðjan skóginn.
3 Þögn.
4 Sextíu.
Handawinna
Flestum telpum óg sumum
drengjum iíka þykir gaman
að sauma út púða og vegg-
teppi i herbergið sitt. Það er
hægt að öúa tii skemmtilega
nluti með þvj að kiippa út
myndir úr allskonar afgöng-
um og sauma þær með kapp
CX3
mellusaumi á einlitt efni, og
búa þannig til Púða og teppi
Hér birtum við nokkrar
myndir, sem til þess eru ætl-
sðar Það er bezt að byrjs
4 að draga þær upp á gegn
sæan pappir og stækkg þæi
síðan eftír því sem vkkur
oykir hæfilégt Litina véljið
þið éftir eigin geðþótta -
og eftir þvi hvaða liti þið
finnið i tuskupokanum. Ef
efnið er úr filti eða ein-
hverju sem ekkj raknar. má
líma myndirnar á. og er það
auðvitað ennþá fljótlegra.
33
02

2
3
4