Litli Bergþór - 01.04.2009, Side 11

í búðinni og keyptu ýmislegt í jólamatinn. Mamma
sagði Þórði að það væri eins gott að það færi nú ekki
að rigna því þá gæti Jökull bráðnað. „En mamma,
getum við ekki sett hann þá í frystinn hjá henni
ömmu?“ spurði Þórður. „Nei, elsku Þórður minn,
það getum við ekki,“ sagði mamma. „Heldurðu að
hún amma þín kæri sig um að hafa Jökul í frystinum
hjá sér?“
Þegar þau komu heim sá Þórður að Jökull var
búinn að gera snjóhús fyrir sig til að sofa í, borða
og glápa á sjónvarp. Þórður sagði að hann væri
snillingur að gera snjóhús eins og húsið þeirra.
Jökull og Þórður hjálpuðust að við að gera snjókarla
og þeir notuðu allar gulræturnar sem voru til og
steinana sem voru á lóðinni. Þegar pabbi kallaði á
Þórð kvaddi hann Jökul og bauð honum góða nótt.
Þórður fór síðan að læra fyrir morgundaginn og
síðan að sofa.
Um morguninn þegar Þórður fór með pabba sínum
í skólann var allt orðið fullt af snjókörlum á lóðinni,
minnsta kosti 10 stykki.
Þegar Þórður kom loksins heim úr skólanum með
mömmu sinni sáu þau að Jökull var með partý og
snjókarlarnir voru allir að dansa. Freak out, sungu
þeir, freak out. Jökull hafði tekið iPodinn hans
Þórðar og hátalarana og farið með þá út.
Um kvöldið þegar veðrið kom í sjónvarpinu sagði
veðurfræðingurinn að það ætti að hlýna á morgun
og rigna. Þórður vissi strax að Jökull myndi bráðna
ef það myndi hlýna. Hann sagði við mömmu sína:
„Mamma, má ég fara til ömmu í heimsókn?“ „Já
Þórður minn, ef þú verður kominn heim klukkan
níu. Þórður fór út og sagði Jökli að koma með
sér í heimsókn til ömmu. Þeir löbbuðu af stað en
amma átti heima í þar næstu götu. Þegar þeir voru
komnir að húsinu hennar ömmu sagði Þórður við
Jökul að hann ætti að bíða á bak við hús á meðan
Þórður fengi lykilinn að kjallaranum hjá ömmu og
þegar amma kom til dyra sagði hann: „Hæ, elsku
besta amma. Mamma bað mig að sækja kjöt í
frystinn.“ „Já, litli vinur minn, ég skal ná í lykilinn
að kjallaranum því ég er að horfa á Kiljuna“. Þórður
greip lykilinn af ömmu sinni og flýtti sér bak við
húsið, opnaði kjallarann og kallaði á Jökul og sagði
honum að koma til sín. Þeir fóru inn í kjallarann og
Þórður opnaði frystinn og sagði:„Vertu héma þangað
til byrjar að snjóa aftur.“ Jökull tróð sér inn í frystinn
og Þórður lokaði hurðinni aftur. Hann skilaði síðan
lyklinum til ömmu sinnar og hljóp heim.
Þegar amma kom í kjallarann daginn eftir var allt
fljótandi í vatni. Frystirinn hafði opnast og Jökull
var ekki lengur til. Amma hringdi heim til Þórðar og
sagði að það væri allt á floti í kjallaranum og spurði
hvað Þórður hefði eiginlega sett í frystinn.
Seinna um daginn var jarðarför heima hjá ömmu.
Þá söng Þórður:
Jökull snjókarl
var alltaf syngjandi
með grænan pípuhatt
og grænan trefilinn.
Gulrót og steina
fyrir munn og nef.
A endanum hitnaði frystirinn
og hann bráðnaði.
Geta jólin verið verri?
Sigrún Gunnarsdóttir.
Verðlaunasaga úr 8. bekk.
Fyrsta desember byrjaði þetta allt saman, það snjóaði
og snjóaði, mamma var að taka upp jólaskrautið og
pabbi var ennþá í vinnunni eins og venjulega, ég var
nú bara í skólanum. Ég var búin að hlakka til allan
daginn, mig langaði svo að komast heim og taka upp
jólaskrautið. Eftir skóla dreif ég mig heim, ég hljóp
alla leiðina því ég var svo spennt, ég hafði beðið
svo lengi eftir þessu því við tókum yfirleitt ekki upp
jólaskrautið fyrr en um miðjan desember.
Þegar ég kom heim var mamma að gráta inni í
eldhúsi, ég hljóp inn til hennar og spurði hvað væri
að. Þá sagði hún mér það.
Ég hljóp inn í herbergi, lagðist upp í rúm og
hágrét. Svo margar hugsanir voru að þvælast fyrir
mér. Hvernig gat þetta gerst? Af hverju? Þetta gat
ekki verið satt, ég ætlaði ekki að trúa þessu. En
þetta var satt, pabbi var dáinn. Hann dó í bílslysi.
Ökumaður vörubíls var fullur og ók á vitlausri akrein
og klessti beint framan á bílinn hans pabba, sem
hafði bara verið á leiðinni heim úr vinnunni.
Ég fékk að sleppa skólanum í eina viku, mér leið
svo illa því þessar spumingar voru ennþá í hausnum
á mér og ætluðu ekki að fara. A mánudeginum, viku
seinna, fór ég í skólann. Þetta var eins og ég hélt,
allir horfðu á mig, hvísluðu og bentu. Linda, besta
vinkona mín, kom beint til mín og knúsaði mig eins
og hún hafði gert nokkrum sinnum áður í vikunni.
Hún sleppti ekki takinu, mér fannst gott að geta
knúsað einhvern.
Þegar ég kom heim fór ég beint inn í herbergi því
ég var svo þreytt, ég lagðist upp í rúm og grét mig í
svefn.
Þessi vika var svo lengi að líða, þetta var eins og
mánuður.
Tæplega tveimur vikum seinna var kistulagningin
og jarðarförin. Margir komu í kirkjuna.
-------------------------------- 1 1 Litli Bergþór