Bændablaðið - 04.05.1999, Blaðsíða 26

26
BÆNDABLAÐIÐ
Þriðjudagur 4. maí 1999
SUndum vfiril um
íslenska kúastofninn
Friðjón Guðmundsson, bóndi,
Sandi, Aðaldal.
Að tilhlutan Landssambands
kúabænda var í nóvember 1997
gerð skoðanakönnun meðal kúa-
bænda um hvort hcimila skyldi
Bændasamtökum íslands og
Landssambandi kúabænda að
sækja um leyfi fyrir innfiutningi
á erfðaefni til kynbóta á íslenska
kúastofninum. Talsmenn tillög-
unnar fóru út í öll héruð lands-
ins með fundahöld til að kynna
málið fyrir bændum. Þar var
rekinn stífur áróður fyrir þess-
ari hugmynd því engir frum-
mælendur komu á þá fundi til
þess að kynna gagnstæð sjónar-
mið. Þrátt fyrir það var tillögum
um innflutningsleyfi á þessu
erfðaefni hafnað með tals-
verðum atkvæðamun.
Mál þetta var svo lagt fyrir
Búnaðarþing. Þar var það sam-
þykkt með litlum atkvæðamun og
tel ég að með þessari samþykkt
hafi meirihluti Búnaðarþings mis-
notað vald sitt með því að ómerkja
þá skoðanakönnun sem Landssam-
band kúabænda stóð fyrir.
Nú getur hæglega brugðið til
beggja vona um úrslit í þessu máli.
En sem betur fer eru ekki öll sund
lokuð. Nýlega hefur komið ffam
sterk og skýlaus andstaða gegn
innflutningsleyfi á erfðaefni í
mjólkurkýr. Ber fyrst að nefna þijá
valinkunna menn sem hafa víð-
tæka þekkingu og reynslu á þessu
sviði, en þeir eru Stefán Aðal-
steinsson, fyrrverandi fram-
kvæmdastjóri Norræna genabank-
ans, Sigurður Sigurðarson, dýra-
læknir Keldum og Ólafur Ólafsson
fyrrverandi landlæknir. Þessir
ágætu menn skrifa grein í Morgun-
blaðið 27.febr. s.l. og vara sterk-
lega við innflutningi af ýmsum
ástæðum, en sérstaklega vegna
sjúkdómahættunnar. Mjólkin úr
íslensku kúnum sé betri og heilsu-
samlegri en úr þeim norsku og að
íslenski kúastofninn sé meira virði
en svo að réttlætanlegt sé að fóma
honum og láta hann hverfa.
Sigurður brýnir menn til and-
stöðu og þá vil ég benda á skel-
egga grein Katrínar Andrésdóttur
dýralæknis og undirskriftir 213
bænda í Morgunblaðinu og Degi í
mars s.l.
Þessar ábendingar og vamað-
arorð ber að þakka. Það er ekkert
einkamál þessara Búnaðarþings-
fulltrúa sem óvirtu skoðanakönnun
meðal bænda að taka bindandi
ákvarðanir í þessu máli og halda
þeim til streitu gegn eindreginni
andstöðu þremenninganna sem
hafa til að bera faglega þekkingu
og reynslu sem treysta má. Og
þetta er auðvitað í innsta eðli mál
íslensku þjóðarinnar allrar.
Norsku kýmar sem horft er til
em væntanlega komnar á toppinn í
afúrðagetunni. Þær em píndar til
ýtmstu afurða með gríðarlegri
kjamfóðurgjöf og endingin er svo
lítið að sagt er að þær séu ekki látn-
ar eiga nema tvo kálfa. Þá er líklegt
að þær fari að úrkynjast úr þessu.
Hins vegar em íslensku kýmar
alltaf að bæta við sig afurðurm og
með markvissum kynbótum er
mjög líklegt að stofninn muni inn-
an 15 ára skila mun meiri afurðum
og muni áreiðanlega standa fyrir
sínu.
Islenski kúastofninn er hreinn
og óblandaður stofn. Hann er
merkilegur fyrir það að hann hefur
verið ræktaður í landinu í meira en
ellefu aldir. Stofninn er því alveg
einstaklega íslenskt fyrirbæri, frá-
bær og ómetanleg eign sem ekki á
sér hliðstæðu í öðmm löndum.
Það er því mikið glapræði, siðleysi
og þjóðarskömm ef kúnum væri
kastað fyrir borð. Eitt stórt og mik-
ið slys sem ekki yrði bætt. Sökum
þess beini ég þeirri áskomn til ís-
lenskra bænda, til starfsmanna
kynbóta á íslenskum kúm, til
þeirra sérfróðu manna sem hér að
framan hafa verið nefndir og til ís-
lenskra stjómvalda að standa vörð
og koma í veg fyrir þau óhappa-
verk að flytja inn erfðaefni sem
gæti velt íslenska kúastofninum úr
ellefu alda sessi fyrir fullt og allt.
Slíkt má ekki gerast. „Enginn veit
hvað átt hefur fyrr en misst hefur.“
Hesturinn i
gfiðum liaga
Nú vorar og tímabært að
skipuleggja beitina á komandi
sumri sé það ekki nú þegar vel á
veg komið. Velferð lands og
hrossa fer undantekningalítið sam-
an og því er brýnt að hugað sé að
hvomtveggja þegar sumarið fer í
hönd.
I þvf skyni að bæta við þann
þekkingargmnn, sem hestamenn
og aðrir sem koma að nýtingu
lands til hrossabeitar búa yfir,
verður haldið námskeið sem ber
yfirskriftina „Hesturinn í góðum
haga“. Námskeiðið verður haldið
17. maí n.k. í húsnæði Rannsókna-
stofnunar landbúnaðarins á
Keldnaholti og stendur frá kl.
10:00 f.h. og til 16:00.
A námskeiðinu fjallar Bjöm
Barkarson frá Landgræðslu ríkis-
ins um hrossahald í sveit og borg,
Ingimar Sveinsson um fóðurþarfir
og uppeldi hrossa og nýtingu
hrossahaga, Bjami Maronsson frá
Landgræðslu ríkisins um landnýt-
ingu og beitarskipulag og Borgþór
Magnússon frá RannsóV"-
landbúnaðarins um mat á ástandi
beitilands og niðurstöður beitar-
rannsókna.
Hluti námskeiðsins felst í
skoðunarferð þar sem áhersla er
lögð á mat á ástandi og meðferð
beitilands.
Námskeiðsgjald er kr. 4.000
og innifalin eru námsgögn, matur
og kaffi.
Námskeiðið er liður í sam-
starfi Landgræðslu ríkisins, Skóg-
ræktar ríkisins og Garðyrkjuskóla
ríkisins, á sviði skógræktar- og
landgræðslufræðslu en skipulagt í
samvinnu við Rannsóknastofnun
landbúnaðarins.
Skráning og nánari upplýsing-
ar fást hjá endurmenntunarstjóra
Garðyrkjuskólans.
Helsti staðalbúnaður í L 200 GL er m.a.: Hátt og lágt aldrif, 100% læsing
áafturdrlfl, hreyfiltengd þjófnaðarvörn, rafknúnar rúðuvlndur með slysavörn,
rafstýrðir útispeglar, rafhitun I framsætum, vökva- og veltistýrl, samlæsingar
„#,á hurðum, útvarp/segulband, mottur og fl. Viðbótarbúnaður í L 200 GLS
*. er m.a.: Brettakantar, stigbretti, álfelgur og 31" dekk, krómað grill, glitlitur.