blaðið - 10.03.2007, Blaðsíða 18

18
LAUGARDAGUR 10. MARS 2007
blaöið
ygRNl^ yAR V£RTíÐ)m HJÁ ÞEB?
HÚN VAR SARA 476.871 SYSTKINl OG
54éT.8^'22-| 367'783.22l FR/ENPSY5TKYNI
r
DorslAUP 07
VtJÚKLINGA
Ulugi Jökulsson skrifar undir rós
Kjúklingamánar er nýjung f fullunninni matvöru
frá Matfugli. Þeir eru með Ijúffengri fyllingu úr
6 mismunandi ostum og öðru góðgæti. Þá þarf
aðeins að hita í ofni eða á pönnu og því auðvelt
að reiða fram sælkeramáltíð á svipstundu. -Lostætimeðirtunfyrirhefn
Margar gerðir og litir
Auglýsingasíminn er
510 3744

‘J’aííníHl
Skóverslun
Kringluni 8-12
áföstudögum
Stonefly
ítölsk Hönnun Gæða
leðurskór M/geldempara í hæl
Rödd úr Svörtuloftum
„Þótt okkur blöskri
kannski þvtumlíkt íram-
ferói bankanna, þá eru
þeir nú samt sem áður
vaxtarbroddar í íslensku
atvinnulífi"
Það sem mestu skiptir: Árni M.
Mathiesen hefur ekki fært nein
rök fyrir ákvörðun sinni um að
setja hina nýju reglugerð. Mér
skilst á fjármálaspekúlöntum
að slík rök séu enda vandfundin
- tilgangurinn með reglugerð-
inni sé augsýnilega sá einn að
gera örvæntingarfulla tilraun til
að koma í veg fyrir að íslenska
krónan verði smátt og smátt gjör-
samlega gagnslaus.
Æðsti prestur íslensku
krónunnar
Og hvers vegna gerir Árni M.
Mathiesen það? Ekki að eigin
frumkvæði - því hann hafði á
sínum tíma ekki styggðaryrði
að segja um hina fyrri ákvörðun
Straums-Burðaráss.
Ástæðan er því - skyldi maður
ætla - sú að krafa hafi komið úr
Svörtuloftum. Þar sem æðsti-
prestur íslensku krónunnar situr
og lemur höfðinu við steininn.
Og það er satt að segja ansi hroll-
vekjandi tilhugsun ef Sjálfstæð-
isflokkurinn hleypur enn eftir
röddinni úr Svörtuloftum og er
til í að stofna efnahagslífi þjóð-
arinnar í beina hættu til að lúta
duttlungunum þaðan.
Mig, eins og fleiri, rak í
rogastans á dögunum
þegar Björgólfur Thor
Björgólfsson gaf þá
yfirlýsingu á einhverjum fundi
að bankinn Straumur-Burðarás
væri alvarlega að íhuga að flytja
alla starfsemi sína úr landi, nema
stjórnvöld hættu við áform sín
um að gera fjármálastofnunum
ókleift að færa reikninga sína í
þeirri mynt sem þeim sjálfum
þóknaðist.
Enqin rök
Eg varð hissa af því það síð-
asta sem ég mundi af því máli
var að þegar Straumur-Burðarás
tók nýlega þá ákvörðun að gera
upp í evrum en ekki íslenskum
kronum, þá var að vísu rekið upp
ramakvein í Svörtuloftum við
Arnarhól en að öðru leyti virtist
enginn amast við þessu. Þetta
var vissulega talið merki þess að
fjármálafyrirtæki hefðu ekki óbil-
andi trú á íslensku krónunni en
flestir virtust gera sér grein fyrir
að það yrði þá bara svo að vera;
það væri fáránlegt að ætla að
skikka þessi fyrirtæki til að sýsla
í mynt sem þeim hugnaðist ekki
- enda engum blöðum um það að
fletta að þetta var Straumi-Burð-
arási fullkomlega heimilt sam-
kvæmt nýjum lögum eða reglu-
gerð, þótt rödd úr Svörtuloftum
kvartaði að vísu og kveinaði og
sagði að svonanokkuð hefði nú
ekki verið tilgangurinn með ný-
mælunum - rétt eins og það væri
hlutverk Svörtulofta að túlka
tilgang framkvæmdavaldsins og
löggjafarvaldsins í landinu.
Eg varð líka hissa við þessar yfir-
lýsingar Björgólfs Thors af því ég
hafði satt að segja alls ekki veitt
því athygli að ríkisstjórnin hefði
breytt þessum hlutum. En það
virðist Árni M. Mathiesen fjár-
málaráðherra hafa gert með nýrri
reglugerð fyrir nokkrum vikum -
sem fjölmiðlar virðast hafa látið
sig furðu litla skipta. Hann hefur
nú verið spurður um hvers vegna
þessi reglugerð hafi verið sett en
mér skilst hann hafi fáu svarað
sem hönd er á festandi. Sagt
hins vegar eitthvað á þá
leið að ef
fyrirtæki vilji fara úr landi, þá sé
það þeim auðvitað guðvelkomið.
Hunskist þeirþá
bara til útlanda!
Nú er rétt að fram komi að ég
hef í rauninni afar takmarkaða
hugmynd um hvaða máli það
skiptir fyrirtæki hvort þau færa
reikninga sína í krónum, evrum
eða armenskum drömum. Ég veit
bara að þau vilja það flest hver,
hin stærstu fjármálafyrirtæki
að minnsta kosti, og telja það
bersýnilega geta skipt sköpum
um afkomu sína. Og er þá ekki
bara sjálfsagt mál að leyfa þeim
að ráða því? Þó það kunni að
verða til þess að draga enn úr
trausti okkar á þeim tíunduparti
úr danskri krónu sem hér kallast
vera sjálfstæð mynt.
Nú er mér ekkert kappsmál í
sjálfu sér að halda uppi vörnum
fyrir fjármálastofnanir í landinu.
Þær hafa nú, takk fyrir, reynst
einfærar um það hingað til. Og
það er laukrétt, sem margir hafa
haldið fram, að íslensku bank-
arnir verða að gjöra svo vel að
fara að hugsa sinn gang varðandi
þá vexti sem þeir taka hér af lán-
takendum. Það okur gengur ekki
endalaust - sér í lagi ekki þegar
fréttir berast af lítilræði sem
æðstu menn bankanna skammta
sér í laun - og nýjasta dæmið eru
sporslurnar þeirra Kaupþings-
manna. Við svoleiðis fréttir er
ósköp skiljanlegt þó fjúki i ýmsa
og þeir bölvi bönkunum í sand
og ösku - hunskist þeir þá bara til
útlanda!
Örvæntingarfull tilraun
En málið er bara það að þótt
okkur blöskri kannski þvíumlíkt
framferði bankanna, þá eru þeir
nú samt sem áður vaxtarbroddar
í íslensku atvinnulífi og það
væri ekkert grín ef þeir stykkju
til útlanda. Það má vel fyrirgefa
traustum og góðum sósíalista
eins og Ögmundi Jónassyni að
telja slíkt bara æskilegt, en ein-
kennilegra er að telja fjármálaráð-