Orðlaus - 01.12.2004, Blaðsíða 50

4
Allt varð vitlaust þegar skýrsla samkeppnisstofnunar
kom út og sagði frá samráði olíufélaganna
á olíumarkaði. Að sjálfsögðu varð öll þjóðin
brjáluð yfir spillingunni og græðginni en Þórólfur
borgarstjóri kom verst út úr öllu saman. Hann var
tekinn harkalega fyrir í fjölmiðlum og að lokum
sagði hann af sér og við fengum nýjan borgarstjóra,
þann þriðja á kjörtímabilinu! Fréttamenn Stöðvar 2
rákust síðan á leynilega bensínútsendara við njósnir
fyrir utan Atlantsolíu. Nú er bara að bíða og sjá hvort
forstjórarnir fái sanngjarna refsingu ... en á meðan
halda landsmenn versluninni áfram, því enginn
keyrir langt á tómum tanki.
Kennaraverkfallið
Ringulreið greip um sig í þjóðfélaginu í haustbyrjun
þegar grunnskólakennarar fóru í vekfall. Kennarar
þrömmuðu niður Laugaveginn með litrik
mótmælaspjöld og krakkana sér við hlið og saman
grátbáðu kennarar og nemendur samningamenn
um að leysa málin. Ráðamenn fengu skammir frá
kennurum og kennarar frá foreldrum og síðan greip
ríkisstjórnin inní og samþykkti lagafrumvarp sem
gerði allt vitlaust. Verkföll kennara eru því eflaust
komin til að vera.
Æskulýðsstarfsemin vs. æskulýðsædolin
Minus og Samfés lentu i heljarinnar deilum snemma
á árinu sem voru vinsælt frétta- og slúðurefni í
langan tíma. Samfés neituðu að leyfa Mínus að spila
á balli í febrúar vegna sögusagna um eiturlyfjaneyslu
Mínusmanna sem urðu að vonum ósáttir við þessa
tilkynningu og neituðu að skrifa undir yfirlýsinguna
sem samtökin sömdu. Rokkararnir töldust ekki nógu
góðar fyrirmyndir fyrir unglingana en þess í stað
voru meðal annars Land og synir, írafár, Quarashi
og Skítamórall fengnir til að skemmta krökkunum.
Hvað ætli Samfés hafi þótt um forsíðumyndina í
DV af Einari Ágústi í Skítamóral þar sem hann var
handtekinn með eiurlyf?
Vinsælasta land i heimi
Árið 2004 verður lengi þekkt sem tónleikaárið
mikla. Ótrúleg gróska er búin að vera í íslensku
tónlistarlífi og voru hljómsveitirnar duglegar við að
halda tónleika og menn ekki latir við að mæta á þá.
Toppurinn var Airwaves sem var tónleikahöldurum
til mikillar fyrirmyndar. Ótrúlegur fjöldi erlendra
listamanna lögðu síðan leið sína hingað með
sértónleika sem gerði flóruna enn fjölbreyttari og
skemmtilegrí. Má þar nefna Lou Reed, Metallica,
Pink, 50 Cent, Pixies, Kraftwerk, Van Morrison,
James Brown, Peaches, Marianne Faithful, Prodigy,
Scooter, Korn, Fantomas, Placebo, Sugarbabes,
Damian Rice, Deep Purple, Blonde Readhed, Beach
Boys, Converge, Rasmus, Stranglers og The Fall. Vá,
vá, vááálll
Fleiri heimsþekktir einstaklingar heimsóttu landið
á árinu eins og Harrison Ford sem tryllti konurnar
á Thorvaldsen, Julia Stiles og Forest Whitaker sem
sáust gjarnan á Kaffibarnum hans Balta, George
Clooney sem skellti sér í Bláa lónið og síðast en ekki
síst Bill Clinton sem fékk sér pylsu á Bæjarins bestu.
„En mig langar svo rosalega mikið i
þina vinnu!!!“
Ráðherraskipti Davíðs og Halldórs voru einföld og
þægileg. Þeir skiptust á lyklum við mikla athöfn,
brosandi út að eyrum en fjölmiðlar áttu erfiðara
með að ná þessum fregnum. „Davíð Oddson
utanríkisráðherra" passar einhvern veginn ekki. Siv
lét Sigríði Önnu fá lyklana að Umhverfisráðuneytinu
og svo fengum við nýjan borgarstjóra, Steinunni
Valdísi. Forsetinn, Ólafur Ragnar, sat þó sem fastast
á Bessastöðum með því að gjörsigra kosningarnar,
Baldur fór heim en Ástþór heldur áfram að plana
næstu baráttu.
Árið sem allir fóru i fýlu
Árið 2004 getur varla talist gott ár fyrir
ráðamennina okkar þegar kemur að áliti almennings
á framkvæmdir þeirra. Má þar fyrst nefna 100 ára
afmæli heimastjórnarinnar á íslandi 1. febrúar.
Þessi merkisdagur var vandræðalegur fyrir bæði
ríkisstjórnina, sem boðaði ekki forsetann á
ríkisráðsfund og eins fyrir Ólaf sjálfan sem var í fríi í
útlöndum og missti af herlegheitunum.
Ósættirnar héldu áfram
Forsetinn ákvað að sýna stjórninni í tvo heimana og
sanna að hann væri ekki einungis kóngaveislukall
heldur einnig valdamikill maður og neitaði að
skrifa undir fjölmiðlafrumvarpið sem ríkisstjórnin
lagði fram á Álþingi. Þjóðin skyldi ráða! I kjölfarið
þurftu þingmenn að gæta þess að vera ekki á móti
öðrum flokksmönnum því nú yrðu allir að standa
saman. Ekki var hægt að líða neina ósamstöðu og
fékk aumingja Kristinn að finna fyrir því þegar hann
opnaði á sér munninn í algjöru óðagoti og sagði
skoðanir sínar.
Hættulegur forseti?
Blöðin fylltustaf ritdeilum um þessi efni því allir höfðu
einhverjarskoðanirá ringulreiðinni íþjóðfélaginu.en
almenningurfékkþóaldreiþjóðaratkvæðagreiðsluna
sína. Hræðsla um aukin völd forsetans greip um
sig í ýmsum hornum en síðan virðist sem allt hafi
gleymst því ný mál komu í umræðuna. Má þar
nefna útlendingafrumvarp Björns Bjarnasonar, að
ógleymdu broti hans á jafnréttislögum. Síðasta
útspilið eru skattalækkanirnar. Þó að efning slíkra
kosningaloforða veki gleði margra eru aðrir sem
horfa áhyggjuaugum á afleiðingarnar sem þeir telja
að komi verst út fyrir þá sem minnst græða á þessu
öllu saman.
„VÁ hvað það er gott veður!"
Hitamet féllu á íslandi í ágúst þegar hitabylgjan
mikla helltist yfir landið. Enginn talaði um neitt
annað en veðrið í marga daga, stelpurnar skoppuðu
um á mínípilsum og strákarnir lágu berir að ofan á
Austurvelli. Þar var alltaf mikið um manninn þar sem
fjölskyldur, börn, rónar og ungmenni lágu saman
í grasinu, nutu góða veðursins og töluðu um hvað
það væri yndislegt að búa á íslandi. En metin eru
ekki bara slegin á sumrin því veturinn hófst með
kuldameti og tilheyrandi bölvi og skammyrðum
landans sem var auðvitað löngu búinn að gleyma
þessum blessuðu dögum í ágúst.
Hvernig ieist þér á árið 2004?
Myndirðu segja að það hafi
einkennst af kaldhæðni,
hneyksii, hræsni, fýiupúkum
og frekjuköstum? Eða eru
Gullkindin - þeir verstu af þeim verstu
Verðlaunahátíðin sem Skonrokk akademían stóðfyrir
rétt á undan Eddunni var hressandi og öðruvísi viðbót
í menningarlífið. Það versta í tónlist, bókmenntum,
sjónvarpi og kvikmyndum var valið við mikla athöfn í
Þjóðleikhúskjallaranum þarsem meðal annarsSimmi
og Jói, aðstandendur Opinberunar Hannesar og
Kalli Bjarni voru heiðruð fyrir afleita frammistöðu á
árinu. Fyrir þá vinningshafa sem ekki komust tók Jón
Gnarr við verðlaununum og var hann orðinn tíður
gestur á sviðinu eftir því sem leið á hátíðina.

Nylon ævintýrið
Einar Bárða langaði að búa til stelpuband sem myndi
slá í gegn. Það eina sem þyrfti væru fjórar sætar
stelpur, smá meiköpp, fínt dress, lagasmiður, ágætis
söngraddir og nógu andskoti öflug markaðssetning.
Það tókst! Nylon ævintýrið byrjaði með látum og
stelpurnar fengu að gera geisladisk, sjónvarpsþátt,
heimasíðu og bók, allt á einu ári. Ætli dúkkurnar
komi á því næsta? Stórmerkilegt markaðsfyrirbæri
sem margir elskuðu strax frá fyrsta degi á meðan
öðrum þótti þetta það sorglegasta sem hefði getað
komið fyrir íslenskt tónlistarlíf.
H