Bændablaðið - 12.12.2006, Blaðsíða 34

34 Þriðjudagur 12. desember 2006
Jólakrossgáta
Bókstafirnir í tölusettu reitunum mynda karlsmannsnafn. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Bænda-
blaðsins. Í pósti: Bændablaðið – lausn á krossgátu, Bændahöllinni við Hagatorg, 107 Reykjavík. Tölvupóstur:
bbl@bondi.is
Verðlaun verða veitt fyrir rétta lausn en þau eru Hrútaspilið nýja sem sagt er frá hér á síðunni á móti. Dregið
verður úr réttum lausnum sem borist hafa fyrir 1. janúar 2007.
Hvernig er það, þegar kóngurinn á afmæli spurði Brói. Hann
og Jóhanna systir hans sátu við rafmagnsofninn og héldu á
sér hita.
Það er skemmtilegt, svaraði Jóhanna. Afmæli kóngsins eru
alltaf skemmtileg.
Já, en hvernig eru þau, svona alveg frá upphafi til enda,
hlakkar hann til og allt svoleiðis.
Jóhanna klóraði sér á fótleggnum. Við skulum hækka á
ofninum, svaraði hún til að vinna tíma.
Hann hlýtur ábyggilega að fá gjafir, er það ekki. Brói var
svo forvitinn að hann gat ekki setið kyrr meðan Jóhanna var
að hugsa sig um.
Ekki að nauða, sagði Jóhanna. Ég skal segja þér það allt
saman, en þú mátt þá ekki vera að nauða.
Brói þagði. Jóhanna hugsaði. Kóngurinn, sagði hún, þeg-
ar hún hafði hugsað sig um svolitla stund, á skemmtilegasta
afmæli á öllu landinu og ef þú vilt lofa að sitja kyrr þá skal ég
segja þér frá því alveg frá upphafi til enda. Ég skal sitja kyrr
ef það sem þú segir er satt, sagði Brói, en ef ég heyri að þú
sért að skrökva, þá slekk ég á ofninum. Jæja, byrjaðu þá.
Jóhanna dró undir sig fæturna og byrjaði: Kóngurinn er
alveg eins og ég og þú, Brói. Hann langar til að fólk viti hve-
nær hann á afmæli. Svo að svona viku til tíu dögum áður þá
gengur hann um höllina og lítur leyndardómsfullur út og ef
hann mætir einhverjum af herbergisþjónunum þá fer hann að
spjalla við hann, og segir sísvona eins og af tilviljun: Það er
meira hvað tíminn er fljótur að líða, herbergisþjónn, svei mér
ef ég á ekki afmæli rétt bráðum.
Þú segir ekki satt, segir þá herbergisþjóninn, er það núna
einhvern næstu daga.
Þriðja ágúst, segir konungurinn, en blessaður láttu ekki
fólk vita af því, því að þá verð ég sjálfsagt að bjóða allri göt-
unni.
Ekki allri, segir herbergisþjónninn. Þú þarft að minnsta
kosti ekki að bjóða honum Pétri niðri á horni, því að ekki
bauð hann þér, þegar hann átti afmæli.
Mér var nú alveg sama um afmælið hjá Pétri sagði kóngur-
inn, en herbergisþjóninn skildi að kónginum hafði sviðið að
Pétur hafði ekki boðið honum líka.
Þú færð ábyggilega margt skemmtilegt á afmælinu þínu,
sagði herbergisþjónninn, til að koma kónginum aftur í gott
skap. Er það nokkuð sem þig langar sérstaklega í frá okkur
hérna í höllinni.
Kóngurinn roðnaði. Þið megið alls ekki láta ykkur detta í
hug að gefa mér afmælisgjöf. Þetta var bara bjánaskapur hjá
mér að fara að glopra þessu út úr mér með afmælisdaginn.
Verið þið nú svo góð að gera ekkert vesen út af þessu.
Í sama mund kom annar herbergisþjónn til að tilkynna
kónginum að stjórnin sæti öll inni í stofu og biði þar með ný
lög sem henni höfðu dottið í hug.
Kóngurinn smellti sér í jakkann, sem hann var vanur að
vera í þegar hann skrifaði undir lög, og hvarf inn í stofuna.
Herbergisþjónarnir stóðu einir eftir og þá sagði fyrsti herberg-
isþjóninn að kóngurinn ætti afmæli þriðja ágúst. Og hinn
herbergisþjóninn beið ekki boðanna og hljóp í hvelli niður í
eldhús og sagði kokkunum, sem voru að leggja í bleyti fisk,
og eftir svolitla stund vissi öll höllin að þriðji ágúst, það væri
afmælisdagur kóngsins. Ein sporlétt þerna, það var reyndar
sú sem þurrkaði rykið af kórónunni, hljóp beint niður í prent-
smiðju til að fá fréttina inn í Morgunblaðið og þeir hjá blað-
inu lofuðu að birta það, svo framarlega sem það væri pláss.
Daginn eftir, þegar kóngurinn sat í hásætinu og var að lesa
blöðin, kom hann auga á tilkynninguna og kallaði á herberg-
isþjóninn og sagði að úr því að allir vissu nú um afmælisdag-
inn, þá þýddi ekki annað en að undirbúa eitthvert boð.
Herbergisþjónninn kom þá með listann yfir þá, sem boðnir
höfðu verið síðast, og kóngurinn setti kross við nöfn þeirra
sem hann ætlaði að bjóða í þetta sinn líka.
Stjórnin má koma, sagði kóngurinn og allir þingmennirnir,
þó að þeir væru aldrei til friðs við að semja ný og ný lög upp
á síðkastið. En hvaða nágrönnum ætlar þú að bjóða, spurði
herbergisþjónninn. Öllum nema Pétri niðri á horni. Reynd-
ar ætla ég líka að sleppa Gunnari sem á heima við hliðina á
honum. Hann drakk svo mikið gos síðast að það var alveg til
skammar.
En Hansi, spurði herbergisþjónninn, hann sem stóð á haus
uppi í hásæti í fyrra. Viltu hafa hann. Já, hann vil ég hafa,
hann er svo skemmtilegur.
Hvað annars með veitingarnar. Eigum við að hafa þetta
sama. Kóngurinn hugsaði sig um. Það var næstum því of lít-
ið af rjómatertum síðast. Það var varla að forsætisráðherrann
næði sér í sneið. Það er nýr forsætisráðherra núna og hann
lætur varla borða frá sér eins og hinn.
Við skulum að minnsta kosti hafa nóg, nóg af rjómakök-
um og kók. Og svoldið af malti. Það er svo misjafn smekkur.
Hugsaðu þér til dæmis bara Þingið.
Herbergisþjónninn ræskti sig. Hvað varðar gjafir, sagði
hann, ég meina bara ef einhver skyldi spyrja. Er það nokkuð
sérstakt sem þig langar í.
Ferðaútvarp sagði kóngurinn og vikuferð á skíðum.
Nú reis Brói á fætur og sagði. Nú slekk ég á ofninum, því
að núna ertu að skrökva.
Jæja, svaraði Jóhanna, ég sem get sagt þér mikið meira um
afmæli kóngsins.
Afmæli
konungsins
Norsk barnasaga